Adam Stefan Trembecki

polski inżynier

Adam Stefan Trembecki (ur. 29 października 1921 w Krakowie, zm. 25 marca 2007) – profesor zwyczajny, doktor habilitowany inżynier nauk technicznych. Specjalista technologii, organizacji i ekonomiki procesów górniczych. Ostatnio sprawował stanowisko rektora Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Legnicy.

Adam Stefan Trembecki
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1805
Brzóstowa

Data i miejsce śmierci

3 września 1880
Kraków

Profesor nauk technicznych
Specjalność: geologia poszukiwania złóż surowców mineralnych
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Doktorat

1951

Habilitacja

1961

Profesura

1972

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Okres zatrudn.

1951-1992

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 40-lecia Polski Ludowej
Grób prof. Adama S. Trembeckiego na cmentarzu Rakowickim (pas 1, rząd płd.)

Wykształcenie

edytuj

W roku 1944 rozpoczął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej, które ukończył w 1948 r. uzyskując na Wydziale Górniczym z wyróżnieniem tytuł magistra inżyniera. Po studiach podjął pracę jako asystent w Katedrze Mineralogii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał na Akademii Górniczo-Hutniczej w roku 1951, natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego otrzymał na Akademii Górniczo-Hutniczej w roku 1961. W 1972 roku uzyskał stopień naukowy profesora nadzwyczajnego, a od 1977 roku posiada tytuł profesora zwyczajnego.

Działalność naukowa

edytuj

Główne kierunki działalności naukowej prof. Trembeckiego to geologia poszukiwania złóż surowców mineralnych, technologie górnicze, ekonomia procesów produkcyjnych, organizacja procesów produkcyjnych, planowanie regionalne oraz sozologia.

Publikacje

edytuj

W trakcie swojej działalności naukowej opublikował 210 referatów (w języku polskim, angielskim, niemieckim i węgierskim), jest autorem 3 patentów. Przez 17 lat prowadził wykłady na Uniwersytecie Wrocławskim z zakresu szacowania złóż surowców mineralnych oraz przez 5 lat wykładał na Politechnice Lubelskiej ekonomię.

Do najważniejszych publikacji należą:

  • Poradnik Górnika t. I, 1958, Wydawnictwo Śląsk, Katowice
  • Zasady selektywnej eksploatacji złóż surowców mineralnych, 1966 r.
  • Matematyczne metody w górnictwie, 1969 r.
  • Zagrożenia wodne w górnictwie, 1973 r., Wydawnictwo Śląsk, Katowice
  • Szacowanie złóż surowców mineralnych, 1974, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa
  • Wykorzystanie majątku trwałego w produkcji przemysłowej, 1980, Wydawnictwo Ekonomiczne
  • Poradnik Górnika t. IV, (współautor i redaktor), 1980, Wydawnictwo Śląsk, Katowice

Sprawowane stanowiska i przynależność do organizacji naukowych

edytuj
  • Przewodniczący Komitetu Sterującego dla Przygotowania Zagospodarowania Legnickiego Zagłębia Górniczo-Energetycznego
  • Profesor Katedry Górnictwa Odkrywkowego Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej
  • Rektor Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Legnicy
  • Profesor Wydziału Zarządzania i Marketingu WSM w Legnicy
  • Wiceprzewodniczący Międzynarodowego Komitetu Konferencji - Zastosowanie metod matematycznych oraz komputerów w życiu gospodarczym, Belgrad 1981 r.
  • Członek Międzynarodowego Komitetu Konferencji - Zastosowanie metod matematycznych i komputerów, Kijów 1988 r.
  • Członek Komitetu Międzynarodowych Konferencji z zakresu Geodetyki, Praga 1996 r.
  • Członek Polskiej Akademii Inżynierskiej w Warszawie - od 1995 r.
  • Członek honorowy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górniczych - 1996 r.
  • Członek honorowy Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa w Warszawie - 1997 r.
  • Przewodniczący Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania KO PAN - 1996 r.
  • Komisja Pojednawcza w AGH 1990-1996 r.
  • Członek prezydium Wojewódzkiego Oddziału NOT w Krakowie - 1990-1996 r.
  • Członek zarządu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Dz. Krowodrza w Krakowie - 1997 r.

Odznaczenia[1]

edytuj

Bibliografia

edytuj
  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1364