Afonso Augusto da Costa (ur. 6 marca 1871 w Seia, zm. 11 maja 1937 w Paryżu) – portugalski prawnik, naukowiec i republikański polityk.

Afonso Augusto da Costa
Ilustracja
Afonso Augusto da Costa
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1871
Seia

Data i miejsce śmierci

11 maja 1937
Paryż

Premier Portugalii
Okres

od 9 stycznia 1913
do 9 lutego 1914

Poprzednik

Duarte Leite

Następca

Bernardino Machado

Premier Portugalii
Okres

od 29 listopada 1915
do 15 marca 1916

Poprzednik

José de Castro

Następca

António José de Almeida

Premier Portugalii
Okres

od 25 kwietnia 1917
do 11 grudnia 1917

Poprzednik

António José de Almeida

Następca

Sidónio Pais

podpis
Odznaczenia

Życiorys

edytuj

Był przywódcą Portugalskiej Partii Republikańskiej i jedną z głównych postaci Portugalskiej Pierwszej Republiki. Był republikańskim deputowanym do Izby Deputowanych podczas ostatnich lat monarchii. Po proklamowaniu republiki, był ministrem sprawiedliwości, w czasie trwania rządu prowincjonalnego Teófilo Bragi (5 października 1910 – 3 września 1911). Podpisał kontrowersyjne akty prawne, które wygnały z Portugalii Jezuitów i zniosły przywileje religijne. Szczególne znaczenie miało Prawo Oddzielenia Kościoła i Państwa. Da Costa stał się symbolem antyklerykalizmu Pierwszej Republiki. Był premierem trzykrotnie. Za pierwszym razem został wezwany przez prezydenta Manuela de Arriaga w celu utworzenia gabinetu, jako lider Partii Republikańsko-Demokratycznej.

Był Przewodniczącym Ministrów (premierem) i ministrem finansów przez rok (9 stycznia 1913 – 9 lutego 1914), w tym czasie udało mu się ustabilizować portugalską gospodarkę. Ponownie objął oba stanowiska i pełnił je od 29 listopada 1915 do 16 marca 1916. Następnym razem pełnił funkcję premiera od 25 kwietnia 1917 do 8 grudnia 1917 w rządzie jedności narodowej, nazywanym „Świętą Unią”, wspierającą wejście Portugalii do I wojny światowej. Po wojskowym przewrocie zorganizowanym przez Sidónio Paisa w grudniu 1917, udał się na emigrację do Paryża, skąd już nie powrócił do ojczyzny na stałe.

Z powodu swego silnego antyklerykalizmu, znany był wśród swych przeciwników jako Mata-Frades (pol. Zabójca zakonników).

Bibliografia

edytuj