Agra max

Agra max – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Lebiinae.

Agra max
Erwin, 2010
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	Lebiinae
Plemię	Lebiini
Podplemię	Agrina
Rodzaj	Agra
Gatunek	Agra max

Taksonomia

Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 2010 roku przez Terry'ego L. Erwina na podstawie pojedynczej samicy, odłowionej w lutym 1938 roku w Novej Teutonii, w brazylijskim stanie Santa Catarina. Epitet gatunkowy nadano na cześć karabidologa Maxa Liebke.

Wraz z pokrewnymi A. cruciaria, A. grace, A. minasianus, A. notpusilla, A. perforata, A. pseudopusilla oraz A. pusilla tworzy w obrębie rodzaju grupę gatunków pusilla.

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości 7 mm i szerokości 1,5 mm. Głowa i przedplecze są ubarwione metalicznie czarno z niebieskim połyskiem. Umiarkowanie wydłużona warga górna ma wierzchołkową krawędź ściętą. Punktowanie policzków i potylicy jest rozproszone i grube, miejscami oszczecone. Środek czoła jest wyniesiony i gładki, zaś boki wklęsłe i pomarszczone. Czułki są smoliste z lekkim, niebieskim połyskiem i z rudymi trzonkami. Przedplecze jest grubo i gęsto punktowane, pośrodku nieco rozszerzone. Pokrywy są matowe, w barwie błękitu. Ich kształt jest wyraźnie wypukły z nieco żebrowatymi międzyrzędami, sitkowatymi punktami w pojedynczych, a miejscami podwójnych rzędach na międzynerwiach oraz z niesymetrycznymi ząbkami u wierzchołków. Szczecinki na zapiersiu są rzadko rozmieszczone. Odnóża mają dwubarwne uda.

Ekologia i występowanie

Chrząszcz ten jest arborikolem, zasiedlającym piętro koron drzew w równikowych lasach deszczowych, gdzie poluje na drobne stawonogi. Owady dorosłe są długoskrzydłe, zdolne do lotu. Bywają wabione przez sztuczne źródła światła. Obserwowane były w porze suchej. Larwy z rodzaju Agra przechodzą rozwój pod korą drzew, ale zdarza im się opuszczać kryjówki.

Owad neotropikalny, zamieszkujący średnie wysokości w obszarze Mata Atlântica. Gatunek endemiczny dla Brazylii, znany tylko z lokalizacji typowej.