Wikipedia

Aladdin Sane

album Davida Bowiego

Aladdin Sane (gra słów w języku angielskim, „a lad insane” czyli „zwariowany chłopak”) – album Davida Bowiego, który ukazał się w 1973. W 2003 album został sklasyfikowany na 277. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[11].

Aladdin Sane
Wykonawca albumu studyjnego
David Bowie
Wydany

13 kwietnia 1973

Nagrywany

1972-1973
w Trident Studios

Gatunek

Glam rock

Długość

40:47 (LP)

Wydawnictwo

RCA Victor[1]

Producent

David Bowie, Ken Scott[1]

Oceny
Album po albumie
The Rise and Fall of Ziggy Stardust
(1972) 		Aladdin Sane
(1973) 		Pin Ups
(1973)

Wszystkie piosenki zamieszczone na tym albumie powstały w czasie tournée Bowiego po Ameryce w 1973, w przeciwieństwie do poprzedzającego go, epokowego The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, Aladdin nie był albumem koncepcyjnym, ale i na nim znajdował się łączący większość utworów motyw przewodni, tym razem poruszający problem rozpadu społeczeństwa .

Część krytyków bardzo negatywnie odniosła się do technicznej strony płyty uważając, że część utworów została kiepsko zmiksowana. W porównaniu z poprzednim albumem niektóre piosenki z Aladdin miały znacznie ostrzejsze brzmienie, ale na całej płycie Bowie z typową dla niego lekkością miesza wiele różnych gatunków muzycznych.

Otwierający płytę utwór „Watch That Man” z bardzo dynamicznym rytmem i charakterystyczną harmonijką był wyraźnie inspirowany muzyką The Rolling Stones, a pod koniec płyty można usłyszeć cover utworu Stonesów „Let's Spend The Night Together” zagrany jeszcze „ostrzej” i szybciej niż wersja oryginalna. Pierwszym singlem i przebojem z płyty była rhythmandbluesowa piosenka "The Jean Genie”, jako drugi singel został wydany utwór „Drive in Saturday” opisany jako „futurystyczny doo wop”. Oprócz utworów, które można zaliczyć do szeroko pojętego rocka, na płycie można usłyszeć także kilka innych stylów muzycznych. Zdominowane przez fortepian Mike'a Garsona utwory: „Aladdin Sane” i „Time” to kolejno wycieczka na teren awangardowego jazzu i piosenka w stylu Bertolta Brechta, a „Lady Grinning Soul” to patetyczna ballada filmowa w typowym stylu piosenek otwierających starsze filmy Bonda.

Aladdin Sane wszedł na pierwsze miejsce listy przebojów w Anglii i na 17 miejsce w Ameryce stając się największym dotychczasowym sukcesem komercyjnym Bowiego.

W latach 1972–74 Bowie grał na żywo wszystkie piosenki z tej płyty z wyjątkiem „Lady Grinning Soul”, ale „The Jean Genie” jest jedynym utworem granym przez niego w późniejszych latach.

Lista utworów

edytuj

Wszystkie piosenki napisane przez Davida Bowiego z wyjątkiem „Let's Spend the Night Together". Nazwy miejsc w nawiasach stanowią część tytułów piosenek i oznaczają, gdzie zostały skomponowane przez Bowiego.

1. Watch That Man (New York) 4:25
2. Aladdin Sane (1913-1938-197?) (RHMS Ellinis) 5:06
3. Drive-In Saturday (Seattle-Phoenix) 4:29
4. Panic in Detroit (Detroit) 4:25
5. Cracked Actor (Los Angeles) 2:56
6. Time (New Orleans) 5:09
7. The Prettiest Star (Gloucester Road) 3:26
8. Let's Spend the Night Together (Mick Jagger/Keith Richards) 3:03
9. The Jean Genie (Detroit-New York) 4:02
10. Lady Grinning Soul (London) 3:46
40:47

Muzycy

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Dot. wznowienia z 1999 (Virgin).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b David Bowie – Aladdin Sane. Discogs. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  2. ↑ David Bowie – Aladdin Sane. Album of the Year. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  3. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Aladdin Sane – David Bowie. AllMusic. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  4. ↑ David Bowie: Aladdin Sane. Blender. [dostęp 2023-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-24)]. (ang.).
  5. ↑ Greg Kot: BOWIE`S MANY FACES ARE PROFILED ON COMPACT DISC. Chicago Tribune. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  6. ↑ Robert Christgau: David Bowie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  7. ↑ Everett True: David Bowie's Aladdin Sane: still better than 99% of all other pre-'77 rock. Classic Rock. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  8. ↑ Machina, listopad 1999, str. 85
  9. ↑ Douglas Wolk: David Bowie: Aladdin Sane. Pitchfork. [dostęp 2023-12-01]. (ang.).
  10. ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 96. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  11. ↑ Rolling Stone (USA) Lists – The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aladdin_Sane&oldid=74452222”