Alan Tindal Lennox-Boyd, 1. wicehrabia Boyd of Merton CH (ur. 18 listopada 1904, zm. 8 marca 1983) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena i Harolda Macmillana.

Alan Lennox-Boyd
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1904
Christchurch

Data śmierci

8 marca 1983

Minister kolonii
Okres

od 28 lipca 1954
do 14 października 1959

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Oliver Lyttelton

Następca

Iain Macleod

Odznaczenia
Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Wykształcenie odebrał w Sherborne School w Dorset oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1940 r. uzyskał rangę porucznika Ochotniczej Rezerwy Royal Navy. W 1941 r. rozpoczął praktykę adwokacką w korporacji Inner Temple.

W 1931 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Mid Bedfordshire. W 1938 r. został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie pracy. W 1939 r. był najpierw ministrem ds. bezpieczeństwa wewnętrznego, a następnie parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie żywności. Był nim do 1940 r. W latach 1943–1945 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie ds. produkcji lotniczej. W latach 1951–1952 był ministrem stanu w departamencie kolonii.

W 1952 r. objął stanowisko ministra transportu i lotnictwa cywilnego. W latach 1954–1959 był ministrem kolonii. Za jego urzędowania koloniami brytyjskimi przestały być Cypr, Ghana, Irak, Malezja i Sudan. W 1960 r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Boyd of Merton i zasiadł w Izbie Lordów.

Był również zastępcą Lorda Namiestnika Bedfordshire w latach 1954–1960 i Kornwalii w 1965 r. Był również dyrektorem zarządzającym Arthur Guinness & Sons w latach 1959–1967.

Życie prywatne

edytuj

29 grudnia 1938 poślubił lady Patricię Guinness, córkę Ruperta Guinnessa, 2. hrabiego Iveagh, i Gwendolen Onslow, córki 4. hrabiego Onslow. Alan i Patricia mieli razem trzech synów:

Linki zewnętrzne

edytuj