Albert Geyer (ur. 17 maja 1846 w Charlottenburgu, zm. 14 września 1938 w Berlinie) – niemiecki architekt i historyk sztuki.

Albert Geyer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1846
Charlottenburg

Data i miejsce śmierci

14 września 1938
Berlin

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Zamek w Kilonii, ok. 1900
Zamek w Berlinie, ok. 1920
Pałacyk myśliwski Glienicke
Zamek Neustrelitz
Zamek Babelsberg, ok. 1900

Życiorys

edytuj

Geyer był synem nauczyciela i kaznodziei Ludwiga Geyera, bratem rzeźbiarza Otto Geyera. W wieku 19 lat zdał egzamin maturalny w znanym berlińskim gimnazjum humanistycznym (niem. Friedrich-Werderschen Gymnasium). Otrzymane stypendium umożliwiło mu podjęcie studiów na kierunku filozofii i matematyki na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie (1867–1869)[1]. W 1866 został powołany do armii pruskiej na front wojny siedmiotygodniowej.

Podczas studiów Geyer praktykował w biurze budowlanym Wilhelma Haegera[1], gdzie pracował przy projekcie nowego gmachu Reichsbanku. Praktyka była niezbędna, by podjąć studia architektoniczne na Akademii Budowlanej w Berlinie. Geyer rozpoczął tam naukę po powrocie z wojny francusko-pruskiej (1870–1871), którą zakończył w 1874[1]. Egzamin na architekta złożył w 1880[1]. Jego doskonałe wyniki w nauce przyniosły mu stypendium wyjazdowe na studia do Szwajcarii, Belgii, Francji oraz innych państw niemieckich[1]. Po powrocie został zatrudniony przez Reinholda Persiusa (syna słynnego architekta Ludwiga Persiusa), by realizować jego prywatne projekty w Poczdamie.

W 1880 Geyer został członkiem Komisji Budowy Pałaców (niem. Schlossbaukomission), której był dyrektorem od 1909 aż do 1 kwietnia 1921[1], kiedy komisja została rozwiązana, a Geyer przeszedł na emeryturę. Za jego kierownictwa podjęto wiele prac modernizacyjnych, głównie bazując na planach nadwornego architekta Ernsta von Ihne.

Na emeryturze Geyer poświęcił się historii sztuki i architektury, pisząc m.in. monografię historii berlińskiego zamku. W latach 1922–1929 pozostawał przez trzy kadencje prezydentem Akademii Budownictwa[1], gdzie w 1913 otrzymał członkostwo nadzwyczajne.

Zmarł w wieku 92 lat i spoczął na słynnym cmentarzu Dorotheenstädtisch-Friedrichswerderschen Friedhof w Berlinie, gdzie znajdują się groby wielu artystów i polityków.

Publikacje

edytuj
  • Albert Geyer, Die historischen Wohnräume im Berliner Schloss, Deutscher Kunstverlag, Berlin, 1926
  • Albert Geyer, Geschichte des Schlosses zu Berlin - Bd. 1., Die kurfürstliche Zeit bis zum Jahre 1698, Nicolai, Berlin, 1993 (reprint wydania oryginalnego z 1936), ISBN 3-87584-480-7
  • Albert Geyer, Geschichte des Schlosses zu Berlin - Bd. 2., Vom Königsschloss zum Schloss des Kaisers : (1698–1918), Nicolai, Berlin, 1993 (reprint wydania oryginalnego z 1936), ISBN 3-87584-431-9

Dzieła

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h Archinform: Oberhofbaurat Albert Geyer. [dostęp 2010-07-21]. (niem.).
  2. Zamek został zniszczony w czasie II wojny światowej.
  3. Zamek został zburzony przez władze NRD.