Aleksander Karwasiński
Aleksander Karwasiński (ur. 18 czerwca 1897 w Kamionce, zm. 4 października 1920 pod Treskieniami) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
plutonowy | |
Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 października 1920 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Michała i Salomei z Pazerów. Absolwent szkoły powszechnej. Początkowo pracował w gospodarstwie ojca[1].
W listopadzie 1918 wziął udział w rozbrajaniu oddziałów austriackich i wstąpił ochotniczo do odrodzonego Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do 1 kompanii 25 pułku piechoty. W jej składzie walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej[1]. W marcu 1920 w walce pod Rogaczewem, otoczony wraz ze swoim plutonem, zainicjował pomyślne przebicie się do linii zajmowanej przez własną kompanię. W sierpniu, podczas walk nad Bugiem zorganizował wypad zakończony zdobyciem sprzętu wojskowego. Poległ w bitwie pod Treskiniami, pochowany został w Antonówce k. Święcian[1].
Za czyny bojowe odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5807)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 63.
- ↑ Juszkiewicz 1928 ↓, s. 36.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Władysław Juszkiewicz: Zarys historii wojennej 25-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.