Aleksandr Rogożkin

reżyser rosyjski
(Przekierowano z Aleksander Rogożkin)

Aleksandr Władimirowicz Rogożkin (ros. Алекса́ндр Влади́мирович Рого́жкин, ur. 3 października 1949 w Leningradzie, zm. 23 października 2021 w Petersburgu[1]) – rosyjski reżyser i scenarzysta filmowy; Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej

Aleksandr Rogożkin
Prawdziwe imię i nazwisko

Aleksandr Władimirowicz Rogożkin (Александр Владимирович Рогожкин)

Data i miejsce urodzenia

3 października 1949
Leningrad

Data i miejsce śmierci

23 października 2021
Petersburg

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1980–2012

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej Zasłużony Działacz Sztuk Federacji Rosyjskiej

Życiorys

edytuj

W 1972 roku ukończył Leningradzki Uniwersytet Państwowy, z wykształcenia jest historykiem[2]. Jeszcze w 1971 roku rozpoczął pracę w Lenfilmie[2]. Podjął także studia na wydziale artystyczno-graficznym Leningradzkiego Instytutu Pedagogicznego im. Aleksandra Hercena[2]. W 1982 roku ukończył studia filmowe na Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie.

W latach 80. XX wieku skupił się na pracy w przemyśle filmowym, wtedy też powstały jego pierwsze pełnometrażowe dzieła. Popularność zdobył po rozpadzie Związku Radzieckiego, przede wszystkim za sprawą komedii obnażających absurdy nowej Rosji (Osobliwości narodowego polowania i Osobliwości narodowego wędkarstwa). Uznanie przyniosły mu także dramat Punkt kontrolny opowiadający o oddziale żołnierzy rzuconych na samotną placówkę w górach Kaukazu oraz komediodramat Kukułka rozgrywający się jesienią 1944 na pograniczu fińsko-radzieckim w czasie wojny kontynuacyjnej.

Był laureatem wielu rosyjskich prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in. otrzymał Nagrodę Państwową Federacji Rosyjskiej, a także tytuł Ludowego Artysty Federacji Rosyjskiej i Zasłużonego Działacza Sztuk Federacji Rosyjskiej[3].

Mieszkał w rodzinnym Petersburgu[3]. Rogożkin żonaty był z Julią Rumiancewą, która pracowała jako montażystka przy wielu jego filmach[4]. W maju 2011 roku popełniła samobójstwo[4].

Filmografia

edytuj
  • 1979Brat prijechał (ros. Брат приехал)
  • 1980Prazdnik fonariej (ros. Праздник фонарей)
  • 1981Ryżaja… Ryżaja (ros. Рыжая… Рыжая)
  • 1982I budiem żyt´ (ros. И будем жить) – scenarzysta
  • 1985Radi nieskolkich stroczek (ros. Ради нескольких строчек)
  • 1986Zołotaja pugowica (ros. Золотая пуговица)
  • 1988Miss miłlioniersza (ros. Мисс миллионерша)
  • 1989Konwój (ros. Караул) – nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych (FIPRESCI)
  • 1991Trietja płanieta (ros. Третья планета) – reżyser i scenarzysta
  • 1992Czekista (ros. Czekist)
  • 1993Akt (ros. Акт) – reżyser i scenarzysta
  • 1993Żyzn´ s idiotom (ros. Жизнь с идиотом) – reżyser i scenarzysta
  • 1995Osobliwości narodowego polowania (ros. Особенности национальной охоты) – reżyser i scenarzysta
  • 1996Operacja „Nowy rok” (ros. Операция «С новым годом») – reżyser i scenarzysta
  • 1997Ulicy razbitych fonariej (ros. Улицы разбитых фонарей) – reżyser i scenarzysta (serial tv)
  • 1998Punkt kontrolny (ros. Блокпост) – reżyser i scenarzysta
  • 1998Osobliwości narodowego wędkarstwa (ros. Особенности национальной рыбалки) – reżyser i scenarzysta
  • 1999Bołdinskaja osien´ (ros. Болдинская осень)
  • 2000Osobliwości narodowego polowania zimą (ros. Особенности национальной охоты в зимний период) – reżyser i scenarzysta
  • 2000Ubojnaja siła (ros. Убойная сила) – reżyser i scenarzysta (serial tv)
  • 2002Kukułka (ros. Кукушка) – reżyser i scenarzysta
  • 2003Osobliwości narodowej polityki (ros. Особенности национальной политики) – scenarzysta
  • 2004Sapiens (ros. Сапиенс)
  • 2005Swoja czużaja żyzn´ (ros. Своя чужая жизнь)
  • 2006Pieriegon (ros. Перегон)
  • 2008Igra (ros. Игра)
  • 2010Wopros czesti (ros. Вопрос чести)
  • 2012Afrodity (ros. Афродиты)
  • 2012Orużyje (ros. Оружие)

Przypisy

edytuj
  1. ''Скончался режиссер Александр Рогожкин'' [online], vesti.ru [dostęp 2021-10-24] (ros.).
  2. a b c Peoples.ru: Александр Рогожкин. [dostęp 2013-10-17]. (ros.).
  3. a b Calend.ru: Александр Рогожкин. [dostęp 2013-10-17]. (ros.).
  4. a b Kp.ru: Покончила с собой жена режиссера Александра Рогожкина. [dostęp 2013-10-17]. (ros.).

Linki zewnętrzne

edytuj