Aleksandr Osadczi

radziecki generał-major lotnictwa

Aleksandr Pietrowicz Osadczi (ros. Александр Петрович Осадчий, ukr. Олександр Петрович Осадчий, ur. 16 maja?/29 maja 1907 w Znamjance, zm. 2 maja 1981 w Kijowie) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Aleksandr Osadczi
Александр Петрович Осадчий
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1907
Znamjanka

Data i miejsce śmierci

2 maja 1981
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

1929–1949

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Stanowiska

dowódca 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego Gwardii

Główne wojny i bitwy

hiszpańska wojna domowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Pragi” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Życiorys edytuj

Urodził się w ukraińskiej rodzinie robotniczej. Po ukończeniu 7 klas szkoły średniej pracował jako elektromonter na stacji kolejowej, w 1929 został powołany do Armii Czerwonej, w 1931 ukończył Wojskowo-Lotniczą Szkołę Pilotów w Borisoglebsku, później dowodził eskadrą w Kijowskim Okręgu Wojskowym. Brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii od stycznia do lipca 1937 jako dowódca eskadry myśliwców. W walce powietrznej na południe od Madrytu strącił samolot Do-17, w marcu 1937 nad Teruelem zniszczył dwa inne samoloty, w czerwcu 1937 odniósł jeszcze dwa zwycięstwa. Od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył m.in. na 1 Froncie Ukraińskim, do maja 1945 jako dowódca 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego Gwardii wykonał 39 lotów bojowych – zwiadowczych i szturmowych. Po wojnie nadal służył w siłach powietrznych, w 1949 został zwolniony do rezerwy w stopniu generała majora lotnictwa.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Bibliografia edytuj