Aleksy Romanow (1850–1908)
Aleksy Aleksandrowicz Romanow (ros. Алексей Александрович Романов, ur. 2 stycznia?/ 14 stycznia 1850 w Petersburgu, zm. 1 listopada?/ 14 listopada 1908 w Paryżu) – wielki książę rosyjski, dowódca floty rosyjskiej w randze generała-admirała.
Алексей Александрович Романов | |
![]() | |
Wielki książę rosyjski Generał-admirał | |
Dynastia | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia?/ 14 stycznia 1850 |
Data i miejsce śmierci |
1 listopada?/ 14 listopada 1908 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Aleksandra Żukowska (?) |
Czwarty syn i piąte dziecko cara Aleksandra II i Marii Heskiej, młodszy brat cara Aleksandra III. W 1868 r., wracając z Grecji, przeżył katastrofę okrętu „Aleksander Newski” u wybrzeży Jutlandii. W 1870 r. prawdopodobnie poślubił (wbrew woli rodziny) Aleksandrę, hrabinę Żukowską (1842-1899), z którą miał syna, hrabiego Aleksego Bielewskiego-Żukowskiego (1871-1932).
Od 1860 r. praktykował jako oficer na różnych okrętach wojennych, od 1873 r. dowodził okrętami. Podczas wojny rosyjsko-tureckiej (1877-1878) mianowany dowódcą sił morskich Floty Naddunajskiej. Od 1881 r. dowódca floty carskiej, od 1883 r. - generał-admirał. Członek rosyjskiej Rady Państwa. Po klęsce w wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905) odsunięty od stanowisk, zamieszkał w Paryżu.
W latach 1871-1872, jako pierwszy członek rosyjskiej rodziny carskiej, podróżował jako ambasador dobrej woli do USA, odwiedzając 34 stany i uczestnicząc m.in. w polowaniu na Dzikim Zachodzie.