Alex Turner

brytyjski muzyk rockowy

Alexander David Turner (ur. 6 stycznia 1986, Sheffield) – brytyjski muzyk. Jest członkiem i liderem zespołów Arctic Monkeys i The Last Shadow Puppets, w których jest wokalistą, gitarzystą i autorem tekstów[1].

Alex Turner
ilustracja
Imię i nazwisko

Alexander David Turner

Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1986
Sheffield, Wielka Brytania

Instrumenty

gitara, gitara basowa, organy typu combo, pianino

Gatunki

rock indie rock

Zawód

muzyk, wokalista, autor tekstów

Wydawnictwo

Domino Recording Company

Powiązania

Nick O’Malley, Matt Helders, Jamie Cook, Miles Kane

Instrument
Fender Stratocaster
Fender Bronco
Fender Jazzmaster
Vox Teardrop
Gibson Les Paul Custom
Gretsch G6143 Spectra Sonic
Ovation Viper
Martin GT-75
Gretsch G6128T-1962 Duo Jet
Gibson J-45 Standard Acoustic
Zespoły
Arctic Monkeys
The Last Shadow Puppets
Strona internetowa

Dzieciństwo

edytuj

Dorastał na przedmieściach Sheffield-High Green jako jedyny syn Penny i Davida Turner[2]. Na Gwiazdkę roku 2001, Alex otrzymał swoją pierwszą gitarę, podobnie jak jego sąsiad – Jamie Cook. Według samego Turnera, to zespół Oasis wzbudził w nim pragnienie grania na gitarze. Z kolei zachowanie Craiga Nichollsa – wokalisty australijskiej kapeli rockowej The Vines – zmusiło go do myślenia „To właśnie o TO chodzi w byciu wokalistą”. Turner twierdzi, że jego występy są ściśle związane ze scenicznymi popisami Nichollsa. Alex: „Gdy gramy, robię to co Craig Nicholls, w pełni się wyluzowuję”. Jednakże, to wpływy rodziców Turnera (nauczycielki języka niemieckiego i muzyka jazzowego)[2], pomogły młodemu muzykowi zwracać uwagę na muzyczne detale i skupiać się na budowaniu ciekawych pod względem językowym tekstów piosenek.

Powstanie zespołu Arctic Monkeys

edytuj

Razem z Andym Nicholsonem i Mattem Heldersem, Alex uczęszczał do Stocksbridge High School i w 2002 roku założył zespół Arctic Monkeys. Turner pracował w tym czasie jako kelner w barach, często podczas koncertów lokalnych zespołów. Turner: „Bardzo drażniło mnie, kiedy zespoły pojawiały się na scenie i mówiły «Mamy nasze płyty do sprzedania – trzy funty każda…», wtedy myślałem: «Spadajcie! Myślicie, że niby kim jesteście?»”. Na podstawie tych doświadczeń, zespół na początku swojej kariery miał w zwyczaju rozdawać za darmo swoje CD.

Turner zawsze był głównym autorem tekstów, a jego umiejętność wnikliwej obserwacji codziennego życia w dużym mieście i przelewanie swoich przemyśleń na papier, skłaniały krytykę do porównywania Turnera do frontmana The Streets, Mike’a Skinnera. Opisując sposób, w jaki tworzy piosenki, Turner mówi: „Myślę o czymś, spisuję swoje myśli i zaczynam budować tekst w takiej luźnej formie. Najlepsze przychodzi, gdy mam już melodię i rytm, wiem wtedy jak wiele sylab jest w każdej linijce, zaczynam więc przebudowywać utwór zgodnie co do tych podstaw, zwracam dużo uwagi na każdy drobny aspekt”.

Solowa twórczość

edytuj

Na początku 2011 roku Turner wydał EP o nazwie Submarine, które jest soundtrackiem do filmu o tym samym tytule[3]. Zostało na nim zawartych sześć akustycznych utworów, w tym późniejszy hit Arctic Monkeys pod tytułem Piledriver Waltz. Album otrzymał przychylne recenzje.

Życie prywatne

edytuj

Prywatne życie Turnera jest skutecznie skrywane przed mediami. Wspiera zespoły pochodzące z jego rodzinnego miasta, odwiedza lokalny klub „The Leadmill”[4]. Jest także kibicem drużyny piłkarskiej – Sheffield Wednesday[5].

Przypisy

edytuj
  1. Alex Turner Songs, Albums, Reviews, Bio & More... [online], AllMusic [dostęp 2024-05-07] (ang.).
  2. a b Samuel Fishwick, Alex Turner — how he became the unlikely frontman for a generation [online], Evening Standard, 19 czerwca 2023 [dostęp 2024-05-07] (ang.).
  3. Global Music Rights | ALEX TURNER [online], globalmusicrights.com [dostęp 2024-05-07].
  4. Erica Campbell, Arctic Monkeys share support for Sheffield's The Leadmill [online], NME, 1 kwietnia 2022 [dostęp 2024-05-07] (ang.).
  5. Simmey Hannifin-Donaldson, Sheffield Wednesday's 4 most famous supporters ft Alex Turner and Gary Cahill [online], FootballLeagueWorld, 24 września 2023 [dostęp 2024-05-07] (ang.).