Alexis de Castillon

Alexis de Castillon
Imię i nazwisko	Marie-Alexis de Castillon de Saint-Victor
Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1838 ; Chartres
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	5 marca 1873 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marie-Alexis de Castillon, wicehrabia de Saint-Victor^[1] (ur. 13 grudnia 1838 w Chartres, zm. 5 marca 1873 w Paryżu^[2]) – francuski kompozytor.

Życiorys edytuj

Muzyki uczył się początkowo w katedrze w Chartres^[2]. W 1856 roku został posłany do Akademii Wojskowej w Saint-Cyr, w 1861 roku przerwał jednak naukę, by poświęcić się muzyce^[1]. Studiował u Victora Masségo, a od 1868 roku u Césara Francka^[2]. Walczył jako żołnierz w wojnie francusko-pruskiej (1870–1871), jednak z powodu słabego stanu zdrowia został zdemobilizowany i odesłany do domu^[1]. Między 1872 a 1873 rokiem przebywał na kuracji w Pau, zmarł niedługo po powrocie do Paryża^[2].

W 1871 roku wraz z Romainem Bussine’em, Henri Duparkiem i Camille Saint-Saënsem powołał do życia Société Nationale de Musique, którego został sekretarzem^[2].

Twórczość edytuj

Jego muzyka mieści się w nucie późnoromantycznym^[1]. Dorobek kompozytorski Castillona obejmuje 5 ostatnich lat jego życia, większość swoich wcześniejszych kompozycji sam zniszczył^[2]. Uprawiał mało popularne ówcześnie we Francji gatunki kameralne i symfoniczne^[2]. Jego dzieła cechują się skupioną ekspresją oraz indywidualnymi cechami fakturalnymi i harmonicznymi^[2]. Wywarł wpływ na dzieła wokalne Duparka, Chaussona i Faurégo^[2]. Chociaż utwory Castillona cieszyły się uznaniem środowiska artystycznego, nie zyskały sobie popularności wśród publiczności^[2].

Skomponował m.in. 2 symfonie (1865, 1872), uwerturę symfoniczną Torquato Tasso (1871), Koncert fortepianowy (1872), Kwintet fortepianowy (1870), 2 kwartety smyczkowe (1867), Kwartet fortepianowy (1870), 2 tria fortepianowe (1870), Sonatę na skrzypce i fortepian (1870), 2 suity fortepianowe (1869, 1870), 24 pensées fugitives na fortepian (1872–1873), cykl pieśni solowych Six poésies d’Armand Silvestre (1868–1873), Paraphrase du psaume LXXXIV na głosy solowe, chór i orkiestrę do słów Louis Galleta, mszę weselną Missa nuptialis (1872, niedokończona)^[1]^[2]. Dokonał także orkiestracji utworów Franza Schuberta i Roberta Schumanna^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f John Michael Cooper: Historical Dictionary of Romantic Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 102. ISBN 978-0-8108-7230-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 47. ISBN 83-224-0223-6.

Linki zewnętrzne edytuj

Alexis de Castillon – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[cooper-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f John Michael Cooper: Historical Dictionary of Romantic Music. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 102. ISBN 978-0-8108-7230-1.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 47. ISBN 83-224-0223-6.

[1]

[2]