Alfa Sculptoris

gwiazda w gwiazdozbiorze Rzeźbiarza

Alfa Sculptoris (α Scl) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Rzeźbiarza. Jest odległa od Słońca o około 777 lat świetlnych.

Alfa Sculptoris
α Scl
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Rzeźbiarz

Rektascensja

00h 58m 36,359s[1]

Deklinacja

−29° 21′ 26,82″[1]

Paralaksa (π)

0,00420 ± 0,00018[1]

Odległość

777 ± 35 ly
238 ± 11 pc

Wielkość obserwowana

4,27m[1]

Ruch własny (RA)

20,13 ± 0,20 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

5,31 ± 0,15 mas/rok[1]

Prędkość radialna

9,60 ± 0,60 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

B7 IIIp[1]

Masa

5,5 M[2]

Promień

7 R[2]

Jasność

1700 L[2]

Okres obrotu

21,652 d[2]

Prędkość obrotu

14 km/s[2]

Wiek

81 mln lat[2]

Temperatura

14 000 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J00583635-2921266
Cordoba Durchmusterung: CD−30°297
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 35
Boss General Catalogue: GC 1172
Katalog Henry’ego Drapera: HD 5737
Katalog Hipparcosa: HIP 4577
Katalog jasnych gwiazd: HR 280
SAO Star Catalog: SAO 166716
CPD−30°99

Charakterystyka edytuj

Jest to błękitna gwiazda sklasyfikowana jako olbrzym należący do typu widmowego B7. Jej temperatura to około 14 000 K, znacznie wyższa niż temperatura fotosfery Słońca. Gwiazda jest 1700 razy jaśniejsza od Słońca, ma siedmiokrotnie większy promień i 5,5 razy większą masę. Narodziła się około 81 milionów lat temu, prawdopodobnie względnie niedawno zakończyła etap syntezy wodoru w hel w jądrze i nie zdążyła jeszcze zamienić się w czerwonego olbrzyma[2].

Gwiazda ta ma nietypowo małą zawartość helu w warstwach powierzchniowych, zaledwie 45% typowej (równej 10% zawartości wodoru). Jej widmo wskazuje za to na wzbogacenie w krzem, tytan i mangan. Wiąże się to z wolnym obrotem gwiazdy wokół osi i działaniem pola magnetycznego, które koncentruje substancje wyniesione z wnętrza gwiazdy w plamach na powierzchni. Wskutek obrotu stają się one widoczne z Ziemi lub znikają, powodując zmienność widma gwiazdy. Alfa Sculptoris jest położona bardzo daleko od płaszczyzny dysku galaktycznego, zaledwie 2,7° od południowego bieguna galaktycznego[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Alfa Sculptoris w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Jim Kaler: Alpha Sculptoris. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-07-07]. (ang.).