Alfons Kropiwnicki

polski architekt

Alfons Ferdynand Kropiwnicki (ur. 29 stycznia 1803 w Gąsówce-Skwarkach, zm. 25 czerwca 1881 w Warszawie[1]) – polski budowniczy, architekt, przedstawiciel późnego klasycyzmu.

Alfons Kropiwnicki
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1803
Gąsówka-Skwarki

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1881
Warszawa

Narodowość

polska

Alma mater

Uniwersytet Warszawski

Praca
Styl

klasycyzm

Grób architekta Alfonsa Kropiwnickiego na Starych Powązkach w Warszawie

Życiorys edytuj

Po studiach na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego w 1826 uzyskał patent wolnopraktykującego budowniczego w Królestwie Polskim. Pod kierunkiem Antonia Corazziego wziął udział w budowie Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1835 pracował z miejskim budowniczym Józefem Grzegorzem Lesslem i ostatecznie w 1843 został budowniczym miasta Warszawy. W 1847 otrzymał szlachectwo - herb Sas.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 178-4-28)[2].

Ważniejsze prace edytuj

 
Łaźnia Teodozji Majewskiej
 
Pałac w Zielonkach-Parcelach
  • Łaźnia Teodozji Majewskiej, ul. Bednarska 2/4 róg Dobra 88 (1832-1835)
  • restauracja kościoła Pijarów przy ul Świętojańskiej 1836
  • Gościnny Dwór za Żelazna Bramą (razem z Janem Jakubem Gayem) 1841
  • restauracja kościoła św. Karola Boromeusza na Powązkach 1850-1854
  • restauracja Pałacu Namiestnikowskiego po pożarze w 1852
  • przedłużenie katakumb na cmentarzu na Powązkach 1851
  • restauracja kościoła NMP na Nowym Mieście 1853
  • dom po siostrach Wizytkach przy Krakowskim Przedmieściu 36
  • dworzec kolei warszawsko-terespolskiej na Pradze 1865-1866 i pozostałe budynki stacyjne
  • niezrealizowane projekty kościołów Karola Boromeusza przy Chłodnej i Wszystkich Świętych na Grzybowie
  • dom mieszkalny dla Malhome’a przy zbiegu ul. Królewskiej i pl. Saskiego (1851-1852)
  • dom mieszkalny dla Flataua przy ul. Rymarskiej 10
  • dom własny przy ul. Marszałkowskiej 152, róg ul. Kredytowej (1858)[3]
  • dom przy ul. Żabiej 3 z płaskorzeźbą P. Malińskiego przedstawiającą triumf Cerery (zniszczony 1951)
  • dom mieszkalny przy ul. Ogrodowej 25 (1859)
  • dom mieszkalny przy ul. Chłodnej 40 (1863)
  • dom mieszkalny przy ul. Grzybowskiej 4 (1864)
  • oficyny pałacu Raczyńskich (1853)[4]
  • pałac w Zielonkach-Parcelach (1855), aktualnie znany pod nazwą pałacu Lasotów; dom własny Alfonsa Kropiwnickiego.[5]

Przypisy edytuj

  1. dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. Cmentarz Stare Powązki: KROPIWNICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10].
  3. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 8. Plac Krasińskich–Kwiatowa. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2002, s. 31. ISBN 83-88372-20-3.
  4. Maria Kałamajska-Saeed: Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Cz. 2 - Nowe Miasto. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2001, s. 83. ISBN 83-85938-44-3.
  5. Pałac Lasotów

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj