Amadeusz Sabaudzki-Achajski
Amadeusz Sabaudzki-Achajski[1] (wł. Amedeo di Savoia-Acaia; ur. 1363 w Pinerolo, zm. 7 maja 1402 tamże) – hrabia Piemontu i książę Achai[1].
 Herb hrabstwa Piemontu | |
| hrabia Piemontu | |
| Okres |
od 17 maja 1367 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| książę Achai | |
| Okres |
od 17 maja 1367 |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Małgorzata Beaujeu |
| Rodzeństwo | |
| Żona |
Katarzyna Genewska |
| Dzieci |
Małgorzata |
| Konkubina |
nieznana |
| Dzieci |
Juliusz |
Życiorys edytuj
Syn Jakuba Sabaudzkiego-Achajskiego (wł. Giacomo di Savoia-Acaia) i Małgorzaty de Beaujeu (fr. Marguerite de Beaujeu, ur. 1346, zm. 1402); został ogłoszony następcą przez ojca 16 maja 1366, co oznaczało wydziedziczenie przyrodniego brata Filipa II Sabaudzkiego-Achajskiego, będącego rzeczywistym synem pierworodnym, pod naciskiem Amadeusza VI Sabaudzkiego (zwanego Zielonym Hrabią), który pokonał i wziął do niewoli Jakuba. Amadeusza powierzono opiece Amadeusza VI Sabaudzkiego, która ustała w 1377, po osiągnięciu wieku czternastu lat. Hrabia sabaudzki, który odebrał od niego przysięgę wierności, zaaranżował w 1380 małżeństwo, po otrzymaniu dyspensy papieskiej, z powodu bliskiego pokrewieństwa z narzeczoną, która była kuzynką, z Katarzyną Genewską (zm. 1407), córką Amadeusza III, hrabiego Genewy i Matyldy Auvergne (fr. Mahaut d’Auvergne)[2], rodziny zaufanych wasali domu Chambéry. Dzięki tej umowie małżeńskiej, która jednak nie dała spadkobierców płci męskiej, Amadeusz stał się krewnym antypapieża Klemens VII, z pomocą którego próbował dochodzić swoich praw do Księstwa Morei (Achai).
Był wiernym towarzyszem Amadeusza VI, brał udział w ekspedycji do Molise, aby odzyskać ciało przedwcześnie zmarłego hrabiego. Później był przyjacielem jego następcy Amadeusza VII Sabaudzkiego, towarzyszył mu w jego wojskowych przedsięwzięciach, zanim on też zmarł przedwcześnie w 1391. W tym samym roku jego posłowie spotkali się w Atenach z Nerio I Acciaiolim, księciem Aten, który po tym, jak zatrudnił Kompanię Nawarską[a], natychmiast zaczął mieć z nią problemy: jej dowódca Piotr Lebourd z Saint-Supernan we wrześniu 1389 uwięził go na rok w Lastrinie. Nerio zawarł pakt z emisariuszami Amadeusza przeciwko Nawarczykom, którzy wtedy kontrolowali Moreę (wenecka nazwa Peloponezu), w którym uznawał Amadeusza za księcia Achai i uznawał się jego wasalem jako senior Koryntu oraz książę Aten i Nauplionu. Tymczasem Amadeusz negocjował również z przeciwnikiem Nerio, Piotrem Labourdem, domagając się uznania suwerenności ze strony Nawarczyków w zamian za potwierdzenie ich rozległych posiadłości w Grecji. Ekspedycja wojskowa Amadeusza w Grecji nie doszła jednak do skutku, jako że ten ostatni zmarł nagle krótko przed zaokrętowaniem w Genui. Z następcą Amadeusza VII Sabaudzkiego, Amadeuszem VIII, Amadeusz miał zawsze dobre stosunki, i wystąpił po jego stronie w walce z Tomaszem III Saluzzo, którego uwięził w Turynie, i przeciwko Teodorowi z Monferratu, któremu odebrał miasto Mondovi (1396).
Teodor i Amadeusz podpisali rozejm w 1397, dzięki interwencji Jana Galeazzo Viscontiego. Amadeusz ponownie przeniósł się do Pinerolo, gdzie zmarł. Na jego pogrzebie obecni byli również ambasadorowie markiza Monferrato. Następcą został jego brat Ludwik.
Potomstwo edytuj
Z żoną Katarzyną Genewską (zm. 1407) Amadeusz miał następujące dzieci:
- Małgorzatę, wł. Margherita (1390–1464), która 17 stycznia 1403 wyszła za mąż za Teodora Monferrato; po owdowieniu wycofała się do klasztoru i zmarła w opinii świętości. Została beatyfikowana przez papieża Klemensa IX w 1669;
- Bonę (21 czerwca 1390 – po 1392), zmarłą w młodym wieku;
- Matylda, wł. Matilde (zm. 1438), żonę Ludwika III Reno (1378–1436), elektora Palatynatu;
- Katarzynę, wł. Caterina (1400).
Syn pozamałżeński:
- Juliusz, wł. Giulio (zm. 1399)
Rodowód edytuj
| Tomasz II Piemoncki | ||||||||||||
| Tomasz III Piemoncki | ||||||||||||
| Beatrice Fieschi z Lavagna | ||||||||||||
| Filip I Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| Hugo Chalon | ||||||||||||
| Guyonne Burgundzka | ||||||||||||
| Adelajda I Burgundzka | ||||||||||||
| Jakub Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| Albert III de la Tour du Pin | ||||||||||||
| Humbert I Viennois | ||||||||||||
| Beatrycze Coligny | ||||||||||||
| Katarzyna de la Tour du Pin | ||||||||||||
| Guigues VII Viennois | ||||||||||||
| Anna Burgundzka | ||||||||||||
| Beatrycze Faucigny | ||||||||||||
| Amadeusz Sabaudzki-Achaja | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Guichard VI Beaujeu | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Edward I Beaujeu | ||||||||||||
| Gaucher V Châtillon | ||||||||||||
| Maria Châtillon | ||||||||||||
| Izabela Dreux | ||||||||||||
| Małgorzata Beaujeu | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Jan Thil | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| Maria Thil | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
| ? | ||||||||||||
Uwagi edytuj
- ↑ Kompania najemników, zorganizowani najemnicy, którzy najmowali się jako żołnierzy różnym panom w zamian za opłatę.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Samuel Guichenon: Histoire généalogique de la royale maison de Savoie. T. I. s. 334. (fr.).
- ↑ Pierre Duparc: Le comté de Genève (IX-XV siècles). Wyd. 1978. T. XXXIX. Genewa: Société d’histoire et d’archéologie de Genève, 1955, s. 302–303, seria: Mémoires et documents. [dostęp 2016-07-03]. (fr.).
Bibliografia edytuj
- Harry W. Hazard: A History of the Crusades: Volume III – The Fourteenth and Fifteenth Centuries''. Setton, Kenneth M. (główny redaktor). Madison: University of Wisconsin Press, 1975. (ang.).
- Kenneth M. Setton: Catalan Domination of Athens 1311 – 1380. Revised edition. Londyn: Variorum, 1975. (ang.).
- Charles Cawley’s: Savoy. [w:] Medieval Lands [on-line]. Foundation for Medieval Genealogy, 2014-05-24. [dostęp 2016-08-03].