Ambasada RP w Mińsku
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku (biał. Пасольства Рэспублікі Польшча ў Мінску) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Białorusi.
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1924, 1972, 1992 |
| Siedziba | |
| Chargé d’affaires |
Krzysztof Ożanna |
| Adres | |
| ul. Z. Biaduli 11 220034 Mińsk -------- 220034 Мінск вул. З. Бядулі, 11 | |
Położenie na mapie Mińska  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°54′13,838″N 27°35′08,470″E/53,903844 27,585686
| |
| Strona internetowa | |
![Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Białorusi z siedzibą w Mińsku[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Red_pog.svg/6px-Red_pog.svg.png){kind=small}
Historia edytuj
Okres do 1939 edytuj
W okresie międzywojennym w Mińsku na początku lat dwudziestych funkcjonowała filia spółki „Mosdelpol”, pełniąca rolę nieformalnego quasi-poselstwa RP[2]. Następnie stosunki na tyle się unormowały, że w latach 1924–1939 pracował w Mińsku polski urząd konsularny w randze konsulatu generalnego, na I piętrze domu Mielcara, budynku b. hotelu Nowo-Moskiewskiego (Нова-Маскоўская гасцініца), róg ówczesnych ulic Zacharewskiej i Gubernatorskiej (Захар'еўска і Губернатарска 84/28, дом Мельцара)[3], współcześnie administrowanego przez spółdzielnię mieszkaniową przy ul. Sowieckiej 84 (Советская ул., Савецкая вул.) (1924–1938)[4]. Pomieszczenia te były zajmowane wcześniej przez mińską ekspozyturę delegacji RP w Komisji Mieszanej ds. Repatriacji z BSRR i USRR[5] (1924–1927).
Konsulat Generalny RP w Mińsku został utworzony na podstawie uchwały Rady Ministrów RP z 30 maja 1924 w sprawie uznania państwa radzieckiego[potrzebny przypis]. Jego okręg konsularny obejmował terytorium Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Bezpośredni nadzór sprawowało Poselstwo w Moskwie.
Okres 1945–1992 edytuj
Pomimo wyrażenia przez władze radzieckie zgody[6] na uruchomienie konsulatu polskiego w Mińsku już w 1945, ponowne jego otwarcie nastąpiło dopiero 20 marca 1972, z siedzibą w pałacyku przy ul. Rumiancewa 6 (Румянцева ул.).
Okres po 1992 edytuj
W budynku przy ul. Rumiancewa mieściła się też otwarta w 1992 Ambasada RP. W 2012 przeniesiono ją na ul. Krapotkina 91a (вул. Крапоткіна), w 2014 do budynku przy ul. Z. Biaduli 11 (вул. З. Бядулі).
Podział organizacyjny edytuj
- Wydział Konsularny (biał. Консульскі аддзел), ul. Krapotkina 91a (вул. Крапоткіна 91a)
- Instytut Polski w Mińsku (biał. Польскі Інстытут у Мінску), ul. Wołodarskiego 6
- Referat Finansowy
- Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Brześciu (biał. Генеральнае консульства Рэспублікі Польшча), ul. Kujbyszewa 34 (вул. Куйбышава)
- Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Grodnie (biał. Генеральнае консульства Рэспублікі Польшча), ul. Budionnego 48a (вул. Будзённага)
Kierownicy placówki edytuj
- 1924–1925 – Jan Karczewski, sekretarz legacyjny, wicekonsul, kierownik konsulatu generalnego
- 1925–1926 – Stanisław Eska
- 1926–1927 – Tadeusz Perkowski, sekr. poselstwa w Moskwie, kier. konsulatu gen.
- 1927–1928 – Witold Kolankowski, sekr. poselstwa, kier. konsulatu gen.
- 1928–1930 – Henryk Jankowski, sekretarz legacyjny, kier. konsulatu gen.
- 1930–1932 – Konstanty Symonolewicz, radca ambasady, kier. konsulatu gen.
- 1931–1935 – Bohdan Jałowiecki, prow. radca poselstwa, radca poselstwa, I sekr. ambasady, prow. wicekonsul, kier. konsulatu gen.
- 1935–1939 – Witold Okoński, sekr. ambasady, wicekonsul, kier. konsulatu gen.
- 1939 – Kazimierz Rudzki, sekr. ambasady, kier. konsulatu gen.
- 1972- – Roman Wacławski, konsul generalny
- –1974 – Alojzy Walaszek, konsul generalny
- 1982–1987 – gen. Jan Raczkowski, konsul generalny
- 1987–1990 – gen. Mieczysław Obiedziński, konsul generalny
- 1990–1991 – Tadeusz Myślik
- 1992 – Elżbieta Smułkowa, chargé d’affaires
- 1992–1995 – Elżbieta Smułkowa
- 1995–1996 – Marek Ziółkowski, chargé d’affaires
- 1996–1998 – Ewa Spychalska
- 1998–1998 – Piotr Żochowski, chargé d’affaires
- 1998–2002 – Mariusz Maszkiewicz
- 2002–2005 – Tadeusz Pawlak
- 2005 – Marian Siemakowicz, chargé d’affaires
- 2005 – Tadeusz Pawlak
- 2005–2006 – Aleksander Wasilewski, chargé d’affaires
- 2006–2010 – Henryk Litwin
- 2010–2011 – Witold Jurasz, chargé d’affaires
- 2011–2015 – Leszek Szerepka
- 2016–2018 – Konrad Pawlik
- 2018 – Michał Chabros, chargé d’affaires
- 15 maja 2018 – 31 sierpnia 2023 – Artur Michalski (6 października 2020 w związku z pogorszeniem stosunków polsko-białoruskich, Artur Michalski został wezwany na konsultacje do Warszawy, formalnie pozostając ambasadorem do 31 sierpnia 2023)
- 6 października 2020 – styczeń 2024 – Marcin Wojciechowski, chargé d’affaires
- od stycznia 2024 – Krzysztof Ożanna, chargé d’affaires[7]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
- ↑ III Międzynarodowa Konferencja Historyków „Białoruś: Polityka – Historia – Kultura. W dziewięćdziesiątą rocznicę traktatu ryskiego 1921 r.” [1].
- ↑ Беларусь и Польша 2 марта отмечают 25-летие установления дипломатических отношений, [w:] [2].
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, roczniki 1933–1938.
- ↑ Aleksander Wasilewski: Gry dyplomatyczne, Nowa Europa Wschodnia nr 5/2009, s. 87.
- ↑ Postanowienie Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 6 lipca 1945.
- ↑ Personel, Polska na Białorusi - Portal Gov.pl [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane 2024-01-10].
Bibliografia edytuj
- Mirosław Golon: Moskwa, Kijów, Mińsk, Leningrad, Wilno..., Problem utworzenia i działalności polskich placówek konsularnych w ZSRR w latach 1944–1972, [w:] Mieczysław Wojciechowski (red.), Polska polityka wschodnia w XX wieku, Włocławek-Toruń 2004, s. 201–237
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
- Aleksander Wasilewski: Gry dyplomatyczne, Nowa Europa Wschodnia, nr 5/2009, s. 84–95
- Marcin Kruszyński: Ambasada w Moskwie 1921–1939, IPN, Warszawa 2010, s. 366, ISBN 978-83-7629-156-7.