Andreas Fromm

niemiecki kompozytor

Andreas Fromm (ur. w 1621 w Pänitz k. Wusterhausen (Marchia Brandenburska), zm. 16 października 1683 w Pradze)[1][2]niemiecki kompozytor epoki baroku.

Andreas Fromm
Ilustracja
Andreas Fromm na XVIII-wiecznej rycinie sporządzonej na podstawie obrazu Karela Škréty (1782)
Data i miejsce urodzenia

1621
Pänitz

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

16 października 1683
Praga

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, kapelmistrz

Życiorys

edytuj

Andreas Fromm był synem luterańskiego pastora, również Andreasa, proboszcza Pänitz i jego żony Margarete, córki superintendenta Daniela Michaelisa, która przedwcześnie zmarła. Po wybuchu wojny trzydziestoletniej Andreas Fromm wraz z ojcem znalazł się na krótko w Berlinie, gdzie poznał Johanna Crügera, którego twórczość stała się dla Fromma wzorem. Od roku 1638 pobierał nauki w szczecińskim Pedagogium, a w latach 1641-1644 studiował teologię we Frankfurcie nad Odrą. Następnie pracował jako kantor w Altdamm (obecnie dzielnica Szczecina - Dąbie). W roku 1648 działał w kościele zamkowym w Szczecinie, zastępując tam chorego kaznodzieję, a 11 grudnia tegoż roku otrzymał posadę kantora Pedagogium Szczecińskiego. Od 1649 roku był też kantorem w Gimnazjum Mariackim, a później w kościele Mariackim[1][2].

W 1651 roku został wpisany na Uniwersytet w Rostocku jako „Magister Andreas Fromm, Wusterhusa-Marchicus, professor pedagogiki Stettinensis et vocatus Pastor et inspector Svevo-Coloniensis”[1]. W tym samym roku otrzymał godność licencjata i jako pastor udał się do Kolonii nad Szprewą (współcześnie część Berlina[1], gdzie został proboszczem[3]. W tym czasie już nie komponował i prawdopodobnie całkowicie poświęcił się teologii[1][2]. Na zlecenie księcia Fryderyka Wilhelma I stał się rozjemcą w sporze z kościołem reformowanym (kalwińskim), jednak jego zaangażowanie przeciw kalwinistom spowodowało wydalenie go ze służby księcia. Na krótko wyjechał do Wittenbergi, gdzie był wykładowcą[2].

W 1668 roku przeniósł się z rodziną do Pragi i przeszedł na katolicyzm; krok ten uzasadnił w dziele Compendium metaphysicum. W latach 1668–1671 był dziekanem w Kamnitz w północnych Czechach, a następnie został kanonikiem w Litomierzycach. Ostatnie dwa lata życia spędził w klasztorze norbertanów na Strahowie w Pradze, gdzie zmarł w wieku 62 lat[1][4].

Dzieła muzyczne

edytuj

Kompozycje Fromma były wydawane za jego życia, przez Georga Götzke (w latach 1649 i 1650), oraz Mamphrasena Jeremiasa (w roku 1649). Do czasów dzisiejszych zachowało się tylko kilka jego utworów, są to dwa dialogi oratoryjne, będące najstarszymi przykładami oratorium w muzyce niemieckiej[1]:

  • Actus musicus vom reichen Man und Lazarus na 14 głosów (dwa chóry) i instrumenty (1649)
  • Dialogus Pentecistallis - na 10 głosów (dwa chóry) i instrumenty (1649)

Nie zachowała się jego Pieśń pogrzebowa (Grabe-lied) na cześć aptekarza książęcego i asesora sądowego Georga Dethardinga (1650)[1][3].

Wiadomo, że Fromm komponował też motety[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Chandra 1987 ↓.
  2. a b c d   Fritz Feldmann, Dorothea Schröder: Fromm, Andreas. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-02)]. via Oxford University Press. (ang.).
  3. a b Noack i Splett 1997 ↓.
  4. Feldmann 2004 ↓.

Bibliografia

edytuj