Andrzej Charlat
Andrzej Charlat (fr. wym. [ɑ̃ˈdʁe ʃaʁˈla], ur. 31 grudnia 1994[1]) – francuski rugbysta polskiego pochodzenia[3] występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant Polski.
Data urodzenia |
31 grudnia 1994 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
175 cm[1] | ||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
73 kg[1] | ||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||
rugby union | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
rugby 7 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Młodość
edytujRodzina Charlata pochodzi z Vichy[4], gdzie on sam w wieku 6 lat zaczął grać w rugby[5]. Co najmniej od 2004 roku trenował w klubie RC Vichy, który opuścił w wieku 17 lat[6][7]. Kolejne dwa lata spędził w klubie ASM Clermont Auvergne, gdzie występował w grupach do lat 19 i 20[5][6][7][8]. W sezonie 2012/2013 dotarł do finału mistrzostw Francji U-19 (Coupe Crabos), w którym zespół z Clermont-Ferrand po rzutach karnych uległ Stade Toulousain[6][9]. W tym samym czasie czasie rozpoczął też sportowe studia licencjackie (STAPS), które po opuszczeniu Clermont porzucił na rzecz uzyskania dyplomu BPJEPS[7].
Kariera klubowa
edytujW 2014 roku Charlat przeniósł się do klubu USON Nevers rywalizującego wówczas na trzecim poziomie rozgrywek ligowych. Początkowo występował jako obrońca lub skrzydłowy[10], grając w mistrzostwach U-21 (Championnat Belascain) oraz w drugiej drużynie (na poziomie Nationale B). W tym czasie trenował także młodzież z zespołu do lat 14[6]. Do pierwszej drużyny dołączył w sezonie 2016/2017[6]. Choć sam Charlat wystąpił jedynie w dwóch meczach ligowych, w których zdobył jedno przyłożenie (wziął też udział w ledwie dwóch sparingach)[2][7], to jednak drużyna USON wygrała fazę pucharową w lidze Fédérale 1 i awansowała do zawodowej Pro D2[4][11].
Biorąc pod uwagę dotychczasowe trudności z uzyskaniem szans gry, skrzydłowy zdecydował się na zmianę barw klubowych i dołączył do występującej w niższej lidze, Fédérale 2, ekipy CS Beaune[7]. Na poziomie tym został jedną z gwiazd rozgrywek, zdobywając w sezonie zasadniczym co najmniej 19 przyłożeń[a]. Następnie w fazie pucharowej w sześciu meczach jeszcze sześciokrotnie kładł piłkę w polu punktowym rywali, w tym trzy razy w spotkaniu z Beauvais RC[b][13][14][15][16]. Mimo porażki w meczu półfinałowym z RC Bédarrides[16] drużyna Beaune awansowała wówczas do ligi Fédérale 1[17].
Bardzo dobre występy na czwartym poziomie rozgrywkowym spowodowały, że jeszcze w kwietniu media informowały o przenosinach zawodnika formacji ataku do AS Mâcon z Fédérale 1[12]. Ostatecznie Charlat trafił jednak do US Bressane występującej jeszcze poziom wyżej, w Pro D2[18]. Debiutował dopiero w październiku 2018 roku, w meczu 9. kolejki z US Montauban, w którym zdobył też swoje pierwsze przyłożenie dla nowej drużyny[19]. Później dołożył m.in. dwa z Oyonnax[20], łącznie notując ich sześć w 18 meczach[2][5]. Mimo odniesienia 13 zwycięstw zespół z Bourg-en-Bresse ostatecznie spadł z ligi z rekordowo wysokim dorobkiem 60 punktów[21].
Pomimo niepowodzenia drużynowego Charlat pozostał na drugim poziomie rozgrywkowym, przenosząc się do Provence Rugby z Aix-en-Provence[10]. W marcu 2020 roku, na krótko przed przerwaniem rozgrywek z powodu pandemii COVID-19, skrzydłowy w spotkaniu z Aurillac zdobył cztery przyłożenia[22], co wówczas dawało mu miano najskuteczniejszego gracza rozgrywek[23]. Ostatecznie skończył sezon z ośmioma przyłożeniami[2], dzięki czemu był wymienianych wśród najlepszych skrzydłowych ligi[24]. Kolejny sezon w wykonaniu Charlata był już mniej udany – w 25 spotkaniach ligowych zdobył zaledwie pięć przyłożeń[2].
W lutym 2021 r. do publicznej informacji podano, że po zakończeniu sezonu zawodnik powróci do Nevers, swojego pierwszego seniorskiego klubu. Ostatecznie podpisał tam dwuletni kontrakt[4][22]. W barwach USON w październiku 2021 roku zdobył trzy przyłożenia w zremisowanym 21:21 meczu z Grenoble[25].
Kariera reprezentacyjna
edytujW lutym 2017 Charlat otrzymał od selekcjonera Blikkiesa Groenewalda powołanie do reprezentacji Polski na mecz Rugby Europe Trophy z Portugalią[26]. W rozgrywanym w Oeiras spotkaniu zanotował swój międzynarodowy debiut, w drugiej połowie zmieniając Mateusza Lamenta. Polacy przegrali wówczas 10:35[27]. Został także uwzględniony przy powołaniach na kolejne mecze – z Mołdawią[28] i Holandią[29]. O ile w pierwszym z nich nie wziął udziału[30], o tyle w wygranym 14:13 meczu z Holendrami Charlat zdobył jedyne przyłożenie dla polskiej drużyny[31]. We wrześniu 2017 roku uczestniczył w towarzyskim meczu Polska – Europa rozegranym z okazji 60-lecia Polskiego Związku Rugby[32]. W późniejszym okresie mimo powołania ostatecznie nie wziął udziału w zgrupowaniu przed meczem ze Szwajcarią[33].
W tym samym roku Charlat był także mocno zaangażowany w zmagania reprezentacji Polski w rugby 7 – oprócz serii sparingów brał udział także w dwóch turniejach Grand Prix z cyklu mistrzostw Europy: w Moskwie i Clermont-Ferrand. Zdobył w nich cztery przyłożenia, w tym trzy w meczu przeciw Portugalii, jedynym w cyklu wygranym przez Polaków[34].
W 2018 roku wystąpił jeszcze w dwóch spotkaniach polskiej kadry: w wysoko przegranym marcowym starciu z Holandią (zdobył jedno z przyłożeń)[35] oraz wrześniowym z Czechami[36]. Był także powołany na październikowy mecz z reprezentacją Litwy[37].
Statystyki
edytujStan na 29 września 2018 r. Wynik reprezentacji Polski podany w pierwszej kolejności.
Drużyna narodowa | Rok | Mecze | Punkty |
---|---|---|---|
Polska | 2017 | 2 | 5 |
2018 | 2 | 5 | |
Suma | 4 | 10 |
Występy w reprezentacji Polski | |||||
---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Stadion, miasto | Przeciwnik | Wynik | Zdobyte punkty |
1. | 18.02.2017 | Complexo Desportivo Nacional do Jamor, Oeiras | Portugalia | 10:35 | 0[27] |
2. | 8.04.2017 | Stadion Widzewa, Łódź | Holandia | 14:13 | 5 (P)[31] |
3. | 3.03.2018 | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | Holandia | 30:71 | 5 (P)[35] |
4. | 29.09.2018 | Stadion mládeže, Zlin | Czechy | 41:22 | 0[36] |
Życie osobiste
edytujOjciec Andrzeja – Patrice także uprawiał rugby union. Występował na pozycji środkowego[38], w późniejszym okresie pracował jako trener[39].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Andrzej Charlat [online], USON Nevers [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ a b c d e f g h Andrzej Charlat - Player statistics [online], itsrugby.co.uk [dostęp 2023-04-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (ang.).
- ↑ Adam Mauks , Reprezentacja szykuje się na Portugalię, „Dziennik Bałtycki”, 10 lutego 2017, s. 30 [dostęp 2021-11-16] (pol.).
- ↑ a b c Adrien Cornu , Andrzej Charlat (Nevers) : « Le Top 14 ? J’y pense tous les jours » [online], lequotidiendusport.fr, 18 września 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ a b c d Enzo Diaz , Charlat, déjà alerte, „Midi Olympique”, PressReader, 12 sierpnia 2019, s. 10 [dostęp 2021-11-16] (fr.).
- ↑ a b c d e Guillaume Clerc , La chance d'Andrzej Charlat à Saint-Nazaire : "Le club laisse de la place aux jeunes", „Le Journal du Centre”, 22 października 2016 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ a b c d e Andrzej Charlat (CS Beaune) : "Prêt à me donner à fond", „Le Bien Public”, 1 sierpnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ Andrzej Charlat [online], Fédération Française de Rugby [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-14] (fr.).
- ↑ Clément Suman , Clermont perd en finale aux tirs aux buts [online], lerugbynistere.fr, 27 maja 2013 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (fr.).
- ↑ a b c Thomas Saint-Antonin , Officialisation du recrutement 2019/2020 [online], Provence Rugby, 30 kwietnia 2019 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ L'USON Nevers bat Chambéry et monte enfin en Pro D2 ! [online], France 3, 13 maja 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-21] (fr.).
- ↑ a b Charlat (Beaune) vers l'AS Mâcon, „Le Journal de Saône et Loire”, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
- ↑ L’aventure du Rugby Chartres Métropole est belle et bien finie, „L’Écho Républicain”, 14 maja 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
- ↑ Jérôme Roblot , Beaune, sans l’ombre d’un doute, „Le Bien Public”, Supplément – Côte-d'Or, dodatek „Sport”, 28 maja 2018, s. 2, ISSN 0998-4593 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ Le REC sort par la grande porte [online], REC Rennes, 10 czerwca 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ a b Radolphe David , Le CS Beaune battu par Bédarrides [online], bienpublic.com, 17 czerwca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ Rugby : Beaune est en demi-finale du championnat de France de Fédérale 2 [online], France 3, 11 czerwca 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
- ↑ Pro D2 - Présentation de l'Union Sportive Bressane Pays de l'Ain [online], lerugbynistere.fr, 12 sierpnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ Philippe Sevy , Charlat accélère comme l’US Bressane, „Le Progrès”, 18 listopada 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (fr.).
- ↑ Pro D2 : Bourg-en-Bresse s'impose contre Oyonnax et s'éloigne de la zone rouge, „L’Équipe”, 23 grudnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-24] (fr.).
- ↑ Bourg-en-Bresse : paradoxe d’une saison incroyable aux airs de tragédie [online], rugbyrama.fr, 8 maja 2019 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ a b Nevers : l’Aixois Charlat s’engage, Papidze vers La Rochelle, „Midi Olympique”, rugbyrama.fr, 8 lutego 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ Léo Couffin , Raconte moi ton essai... Andrzej Charlat [online], rugbyrama.fr, 5 marca 2020 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ Rhule, Naituvi, Coertzen ... Élisez les ailiers de la saison [online], rugbyrama.fr, 27 czerwca 2020 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (fr.).
- ↑ Julien Plazanet , Triplé de Charlat, fin de match à suspens, et score de parité entre Nevers et Grenoble [online], rugbyrama.fr, 22 października 2021 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-14] (fr.).
- ↑ RET: Kadra na Portugalia v Polska [online], Polski Związek Rugby, 8 lutego 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-20] (pol.).
- ↑ a b Formularz zawodów Portugalia – Polska [online], Rugby Europe, 18 lutego 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-02-24] (ang. • fr.).
- ↑ XV: Powołania na Mołdawia v Polska [online], Polski Związek Rugby, 11 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (pol.).
- ↑ RET: Kadra na Polska v Holandia - Aktualizacja 2 [online], Polski Związek Rugby, 29 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-18] (pol.).
- ↑ Poznaliśmy skład na Mołdawię [online], Polski Związek Rugby, 15 marca 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-15] (pol.).
- ↑ a b RET: Polska v Holandia 14:13 [online], Polski Związek Rugby, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-10] (pol.).
- ↑ 60-lecie PZR: Polska v Europa 52:19 [online], Polski Związek Rugby, 9 września 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-18] (pol.).
- ↑ RET: Kadra na Polska v Szwajcaria - Aktualizacja 2 [online], Polski Związek Rugby, 15 kwietnia 2017 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11] (pol.).
- ↑ Andrzej Kozak , Podsumowanie roku 2017 reprezentacji Polski w Rugby 7 [online], Polski Związek Rugby [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-07] (pol.).
- ↑ a b Formularz zawodów Holandia – Polska [online], Rugby Europe, 3 marca 2018 [dostęp 2018-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04] (ang. • fr.).
- ↑ a b Formularz zawodów Czechy – Polska [online], Rugby Europe, 29 września 2018 [zarchiwizowane z adresu 2018-09-30] (ang. • fr.).
- ↑ RET: Powołania na Polska v Litwa [online], Polski Związek Rugby, 15 października 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-13] (pol.).
- ↑ Jean-François Supié , L’étonnant doublé d’Andrzej Charlat, „Le Progrès”, 24 grudnia 2018 [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-12] (fr.).
- ↑ Saison 1999-2000 [online], CSPG Puy-Guillaume [dostęp 2021-11-16] [zarchiwizowane z adresu] (fr.).