Wikipedia

Andrzej Mierzyński

polski muzyk i grafik

Andrzej Mierzyński[1] (ur. w Mielcu, woj. rzeszowskie). Od drugiego roku życia do chwili obecnej mieszka w Olsztynie. Muzyk (instrumenty klawiszowe – syntezatory, gitary, instrumenty perkusyjne), kompozytor instrumentalnej, instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej, ilustracyjnej, teatralnej. Pseudonim artystyczny: Andymian. Grafik komputerowy, grafik prasowy. Wspólnie z żoną Elżbietą realizują niezależne projekty muzyczne i multimedialne.

Andrzej Mierzyński
Ilustracja
Pseudonim

Andymian

Miejsce urodzenia

Mielec

Instrumenty

instrumenty klawiszowe – syntezatory, gitary, instrumenty perkusyjne

Gatunki

instrumentalna i instrumentalno-wokalna muzyka elektroniczna, ilustracyjna, teatralna

Zawód

muzyk, kompozytor, grafik komputerowy

Współpracownicy
Elżbieta Mierzyńska
Zespoły
Andymian
Strona internetowa

Działalność prasowa i wydawnicza edytuj

Pracę w zawodzie grafika rozpoczął w olsztyńskich biurach projektów, a od 1988 r. zaczęła się jego przygoda z olsztyńskimi mediami prasowymi i wydawnictwami książkowymi. Zaczął w redakcji Dziennika Pojezierza i tam zdobywał pierwsze doświadczenia jako grafik prasowy. Potem pracował w redakcjach: Dziennika Północy, Głosu, Żółtej Strony (Agencji Reklamowej „EMI”), Gazety Warmińskiej, Panoramy Warmii i Mazur, Expressu Pojezierza, Gazety Olsztyńskiej (przez 11 lat) i Posłańca Warmińskiego.
Dla olsztyńskich wydawnictw: Warmia [1], Ośrodka Badań Naukowych, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i dla kilku prywatnych wydawców wykonał wiele projektów okładek książkowych (około 300 zrealizowanych i skierowanych do druku projektów). Projektuje również foldery reklamowe, katalogi, plakaty, wizytówki, okładki płyt oraz pisma kolorowe (Cała Ty dla Gazety Olsztyńskiej, Zdrowe Życie dla Szpitala Miejskiego w Olsztynie, Posłaniec Warmiński dla Kurii Warmińskiej). Obecnie jest grafikiem w Pracowni Wydawniczej „ElSet” [2].

Działalność muzyczna edytuj

Andrzej „Andymian” Mierzyński pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka grał na kilku instrumentach. Edukację muzyczną rozpoczął w klasie akordeonu. Przez 5 lat grał w zespole akordeonistów, potem opanował grę na gitarze i grał w młodzieżowych zespołach rockowych. Wtedy też powstały pierwsze gitarowe kompozycje muzyczne.
Obecnie kompozytor instrumentalnej i instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej z domieszką brzmień symfonicznych i rocka progresywnego, oraz muzyki ilustracyjnej i teatralnej. Projekt muzyczny Andymian [3]. Preferuje dłuższe, rozbudowane formy muzyczne. Jest inicjatorem i kierownikiem artystycznym dużych koncertów z cyklu Elektroniczne Pejzaże Muzyczne [4] (osiem edycji w latach 2005–2012), realizowanych w Olsztynie przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie [5], oraz I Olsztyńskich Koncertów „Muzyka w Obrazie” [6] (2014), realizowanych przez Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie [7].

W latach 2005–2007 współpracował z niezależnym teatrem „między innymi” [8], dla którego napisał muzykę do kilku spektakli dramatycznych, plenerowych i dla dzieci:

Spektakle dramatyczne[2]:

  • J.P. Sartre Przy drzwiach zamkniętych (2006)
  • Václav Havel Wernisaż (2006)
  • W. Jędrzejczak U-rodziny (2006)
  • Mishima Yukio Wachlarz (2006)

Spektakle plenerowe[2]:

  • W. Jędrzejczak Strach na wróble (2005)
  • W. Jędrzejczak W Ogrodzie Deszczowego Króla (2006)

Spektakle dla dzieci[2]:

  • W. Jędrzejczak Dlaczego małpy nie budują domów? (2006)

Z żoną Elżbietą – jako niezależni twórcy – współpracują z grupami tańca współczesnego, ruchu teatralnego, teatrami ognia, z młodymi filmowcami i fotografikami.

Zrealizowali wspólnie spektakle muzyczno-taneczne i parateatralne[2]:

  • Pozwól mi być z udziałem Grupy Teatralnej „Zmysł” (2008, 2009)
  • Głód z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2010)
  • Ognisty Ptak z udziałem Tancerzy Ognia „Exodus” (2010)
  • Zaklęty Ptak z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2011)
  • Sen jednej nocy z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2012)

oraz reportaże foto-muzyczne[2]:

  • Uratujmy stare dworce (2009, 2010)
  • Pociąg do przeszłości (2011)
  • Wstaje dzień i ja chcę to zobaczyć (2012)
  • Bilet Olsztyn – Chicago (premiera: Olsztyńskie Planetarium [9], styczeń 2014)

Dyskografia edytuj

Wydał sześć autorskich albumów CD Audio z muzyką instrumentalną:

  • Archipelag Wyobraźni (2002) [10]
  • In The Garden of The Rainy King (2005) [11]
  • Scarecrow – Passion of Survival (2006) [12]
  • The Lords and The Paupers (2009) [13]
  • Spirit – Escape from Civilization (2010) [14]
  • Atlantis – Journey To The Abyss Of Time (2013) [15]

oraz wspólnie z żoną Elżbietą (wokal, teksty):

  • Tysiące Wigilii – Kolędy polskie (2008) [16]
  • Bezsenność Anioła (2010) [17]
  • Ładna dla Nieba, wredna dla Piekła (2013) [18]
  • Rezerwacja na łyk powietrza (2016) [19]
  • Renesans – A.D. 2017 (2017) [20]
  • Dwupłytowy album CD Podróże przez... Cztery Pory Roku (2018) [21]

Wspólne wydawnictwa płytowe z muzykami w kraju – projekt Contemporary Electronic Soundscapes. Jego kompozycje znalazły się na kilkunastu kompilacjach CD.
Muzyczne publikacje radiowe: Polskie Radio Olsztyn, Radio Planeta FM (obecnie Radio Zet Gold), Program III Polskiego Radia, Polskie Radio Chicago [22] (USA), radia internetowe: El-Stacja [23], welle303 [24] (Niemcy), radio UWM [25].

Zainteresowania i pasje edytuj

Uprawia rysunek satyryczny i karykaturę portretową. Członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury „SPAK [26] od 1988 r. Debiut prasowy w 1984 r. na łamach Gazety Olsztyńskiej. Wiele publikacji prasowych w prasie regionalnej (Gazeta Olsztyńska, Dziennik Pojezierza, Głos), krajowej (Szpilki, Tak i Nie, Rzeczywistość), zagranicznej (Ludas Matyj, Węgry) oraz publikacje w katalogach wystaw krajowych i zagranicznych.

Wystawy edytuj

Wystawy indywidualne:

  • 1985 – Ewa to kobieta, Olsztyn
  • 1986 – Galeria Sztuki w Iławie
  • 1986 – Galeria „Satyr” KMPiK, Olsztyn
  • 1987 – KMPiK, Olsztyn

Wystawy zbiorowe:
1984

  • VIII Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry, Lidzbark Warmiński
  • II Ogólnopolskie Prezentacje Artystyczne, Szczecin

1985

  • III Olsztyńska Wystawa Karykatury, Kętrzyn
  • IV Olsztyńska Wystawa Karykatury, Olsztyn
  • Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
  • Międzynarodowa Wystawa Humoru i Satyry, Gabrowo (Bułgaria)

1986

  • Międzynarodowa Wystawa „Ochrona Środowiska”, Budapeszt (Węgry)
  • Wystawa Rysunku Satyrycznego SSK „Pojezierze”, Olsztyn
  • Salon Karykatury, Tokio (Japonia)
  • 23. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
  • Salon Karykatury, Belgrad (dawna Jugosławia)
  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów
  • Wystawa pokonkursowa, Warszawa

1987

  • 10. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)

1988

  • 25. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
  • Galeria „Szpilek”, Warszawa
  • 11. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
  • Konszachty – wystawa pokonkursowa, Gostyń

1989

  • Salon MiK, Muzeum karykatury, Warszawa
  • Ochrona Środowiska, Suwałki
  • 150 lat fotografii, Muzeum Karykatury, Warszawa
  • Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
  • Muzyka – wystawa rysunku satyrycznego, Zielona Góra
  • 8. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
  • Eurokartoenale (Belgia)
  • 12. Salon karykatury, Beringer (Belgia)

1990

  • 22. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 3. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
  • 9. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)

1991

  • 4. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
  • Od konstytucji do konstytucji, Muzeum Karykatury, Warszawa
  • 14. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
  • 12. Biennale, Ancona (Włochy)
  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów

1992

  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów
  • 24. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 10. Międzynarodowy Salon Karykatury (Turcja)

1994

  • 26. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 14. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)
  • Targowisko Humoru i Satyry, BWA, Olsztyn

1995

  • 18. Międzynarodowe Biennale Humoru, Tolentino (Włochy)
  • 1. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 15. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)

1996

  • 2. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)

1997

  • 3. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 17. Salon Karykatury, Stambuł (Turcja)

1999

  • 16. Międzynarodowy salon Karykatury (Turcja)

2000

  • 6. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 32. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 2. Międzynarodowa Wystawa Karykatury „Nowe komunikacje”, Belgrad (dawna Jugosławia)
  • Ogólnopolska Wystawa Rysunku Satyrycznego „Kość”, Sochaczew
  • Satyrycy ku czci…, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
  • Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn

2001

  • 7. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 1 kwietnia dniem satyry, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
  • Jaka będę... – 13. Ogólnopolski Konkurs Satyryczny, Barciany

2002

  • Jaja z Mikołaja – 3. Ogólnopolska Wystawa Rysunku, Galeria „U Artystów”, Olsztyn

2009

  • Odkryj swój Wszechświat, Olsztyn – Warszawa
  • Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn

2010

  • Turystyka w satyrze, Olsztyn – Ryn – Mikołajki – Jedwabno – Olecko

Publikacje edytuj

Wydał dwa tomiki z autorskimi rysunkami:

  • Rysunek (2000) (wyd. pryw.)
  • Milczenie Wysp Owczych (2002) – wspólnie z olsztyńskim dziennikarzem i literatem Władysławem Katarzyńskim [27] (wyd. pryw.)

Współautor książki Twarze miasta z dziennikarskimi wywiadami (wyd. Edytor Olsztyn, 2001).
Współautor albumu rocznicowego Wędrówki z tytułem wydanego z okazji 125 lat Gazety Olsztyńskiej (wyd. Edytor Olsztyn, 2003).

Ilustracje książek edytuj

  • Elżbieta Mierzyńska, Prosto z życia (1989) (MOK Olsztyn [28])
  • Jerzy Szumski, Kindżał Hasan-beja (1997) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [29])
  • Jerzy Szumski, Wilczyca z jantaru (1998) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [30])
  • Jerzy Szumski, Krzyż i podkowa (1998) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [31])
  • Bogusław Gorczyński, Bajka o dziewczynce znalezionej w kapuście (1998) (wyd. pryw.)
  • Jerzy Szumski, Czorsztyn (1999) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [32])
  • Jerzy Szumski, Niedzica (2000) (seria Pan Samochodzik i..., wyd. Warmia [33])

Zilustrował (karykatury portretowe) osiem Szopek Noworocznych do tekstów Władysława Katarzyńskiego [34], które ukazały się na łamach Gazety Olsztyńskiej, i przedstawiały znane postaci z kręgu olsztyńskiej kultury, biznesu i polityki.

Nagrody i odznaczenia edytuj

  • Nagroda Prezydenta Olsztyna za działalność na rzecz upowszechnienia kultury (1986, 1989)
  • List Gratulacyjny Przewodniczącego Rady Miejskiej Olsztyna z okazji wystawy karykatury portretowej bohaterów Szopki Noworocznej (2001)
  • List Gratulacyjny wojewody warmińsko-mazurskiego z okazji publikacji tomiku Milczenie Wysp Owczych (2002)
  • Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – Zasłużony Działacz Kultury (2004)
  • Podziękowanie Prezydenta Olsztyna za dorobek satyryczny i za „Szopkę Noworoczną” publikowana w Gazecie Olsztyńskiej (2004)
  • List Gratulacyjny Narodowego Funduszu Zdrowia oddział w Olsztynie z okazji prezentacji muzyki elektronicznej na antenie Polskiego Radia w Olsztynie (2004)
  • Nagroda Prezydenta Olsztyna za wieloletnią pracę artystyczną (2006)
  • List Gratulacyjny Prezydenta Olsztyna z okazji premiery projektu muzycznego „Bilet Olsztyn – Chicago” (2014)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Kto jest kim w województwie warmińsko-mazurskim – Olsztyn: Agencja Promocji „Ga Ga Art”, 2001. – S. 94–95.
  2. ↑ a b c d e Patrz strona www.andymian.pl.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Mierzyński&oldid=65159742”