Anne Hidalgo

Francuska polityk, mer Paryża

Ana María Hidalgo Aleu (ur. 19 czerwca 1959 w San Fernando[1]) – francuska polityk i działaczka samorządowa pochodzenia hiszpańskiego. Członkini Partii Socjalistycznej, w latach 2001–2014 pierwsza zastępczyni mera Paryża, od 2014 mer Paryża.

Anne Hidalgo
Ilustracja
Anne Hidalgo (2014)
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1959
San Fernando

Mer Paryża
Okres

od 5 kwietnia 2014

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Bertrand Delanoë

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Komandorski Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania) Gwiazda Orderu Orła Azteckiego (Meksyk) Kawaler Orderu Narodowego Lwa (Senegal) Order Honoru (Armenia) Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Krzyż Kawalerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Srebrny Order Olimpijski

Życiorys

edytuj

Anne Hidalgo urodziła się jako córka Hiszpanów w San Fernando w Andaluzji. Na początku lat 60. przeprowadziła się wraz z rodzicami do Lyonu[1]. Kształciła się w zakresie nauk społecznych, ukończyła studia na Université Jean Moulin Lyon 3. Uzyskała dyplom DEA w zakresie prawa społecznego i związkowego na Université de Paris X. Od 1982 była urzędniczką w inspekcji pracy (Inspection du travail), od 1984 na stanowisku inspektora[1].

W 1994 została członkinią Partii Socjalistycznej[2]. Rok wcześniej została zatrudniona w ministerstwie pracy. W połowie lat 90. przebywała w Genewie, pracując w biurze Międzynarodowej Organizacji Pracy. Od 1998 pełniła funkcję doradcy socjalistycznych członków rządu – Martine Aubry, Nicole Pery i Marylise Lebranchu[1].

W 2001 została radną Paryża, reprezentując 15. dzielnicę. Nowo wybrany mer Bertrand Delanoë powierzył jej wówczas stanowisko swojej pierwszej zastępczyni, którą była do 2014[2]. W 2002 i 2007 bez powodzenia ubiegała się o mandat poselski[1]. W 2004 i 2010 wybierana na radną regionu Île-de-France[2].

W 2014 jako kandydatka Partii Socjalistycznej w pierwszej turze wyborów na mera Paryża zajęła drugie miejsce, zdobywając około 34% głosów[3]. W drugiej turze głosowania zdobyła około 53% głosów, pokonała tym samym Nathalie Kosciusko-Morizet i została pierwszą kobietą na stanowisku mera Paryża[4]. W 2020 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję – otrzymała 29,3% głosów w pierwszej turze[5] i dające jej zwycięstwo 48,5% głosów w drugiej turze[6].

W październiku 2021 w wyniku partyjnych prawyborów została kandydatką Partii Socjalistycznej w wyborach prezydenckich w 2022[7]. Zajęła w nich 10. miejsce wśród 12 kandydatów z wynikiem 617 tys. głosów w pierwszej turze (1,8%)[8]. Przed drugą turą głosowania wezwała do poparcia ubiegającego się o reelekcję Emmanuela Macrona[9].

Odznaczenia

edytuj
Francuskie
Zagraniczne
Niepaństwowe

Życie prywatne

edytuj

Jej pierwszym mężem był Philippe Jantet, z którym ma syna i córkę; małżeństwo zakończyło się rozwodem. Jej drugim mężem został Jean-Marc Germain, z którym ma syna[20].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Anne Hidalgo, linternaute.com [zarchiwizowane 2018-06-12] (fr.).
  2. a b c Anne Hidalgo: Biographie [online], gala.fr [dostęp 2016-07-02] (fr.).
  3. NKM and Hidalgo set up all-female runoff for Paris mayor [online], rfi.fr, 23 marca 2014 [dostęp 2016-07-02] (ang.).
  4. Résultats des élections municipales et communautaires 2014 [online], interieur.gouv.fr [dostęp 2016-07-02] (fr.).
  5. Municipales 2020 à Paris: «Je n'ai pas besoin d'un chaperon pour faire de la politique», lance Rachida Dati [online], 20minutes.fr, 25 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-04] (fr.).
  6. Municipales 2020: pourquoi Anne Hidalgo a gagné à Paris [online], lopinion.fr, 2 lipca 2020 [dostęp 2020-07-04] (fr.).
  7. Wybory prezydenckie we Francji. Kandydatką socjalistów została Anne Hidalgo [online], polskieradio24.pl, 15 października 2021 [dostęp 2021-11-11].
  8. Michaël Bloch, Voici les résultats officiels et définitifs du premier tour de la présidentielle [online], lejdd.fr, 11 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-11] (fr.).
  9. Pécresse, Jadot, Roussel et Hidalgo appellent à voter Macron pour faire barrage à Le Pen [online], nouvelobs.com, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-11] (fr.).
  10. Légion d'honneur: Simone Veil, Juliette Gréco, Michel Blanc au menu de la promotion 2012 [online], lemonde.fr, 14 lipca 2012 [dostęp 2016-07-02] (fr.).
  11. Décret du 14 novembre 2016 portant promotion et nomination [online], legifrance.gouv.fr, 15 listopada 2016 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
  12. Anne Hidalgo (PS) décorée de l’Ordre d’Isabelle la Catholique par Juan Carlos, fdesouche.com, 12 lipca 2010 [zarchiwizowane 2016-08-26] (fr.).
  13. Real Decreto 213/2015, de 23 de marzo, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden del Mérito Civil a las personas de la República Francesa que se citan [online], boe.es, 24 marca 2015 [dostęp 2025-02-10] (hiszp.).
  14. ACUERDO por el que se otorga la Condecoración de la Orden Mexicana del Águila Azteca a treinta y un ciudadanos de la República Francesa, dof.gob.mx, 26 września 2016 [zarchiwizowane 2025-01-12] (hiszp.).
  15. Ibrahima Fall, Macky «Conforte» Anne Hidalgo La «Lionne» [online], seneweb.com, 20 grudnia 2016 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
  16. ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ ՀՐԱՄԱՆԱԳԻՐԸ Ա. ԻԴԱԼԳՈՅԻՆ ՊԱՏՎՈ ՇՔԱՆՇԱՆՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ [online], president.am, 6 marca 2017 [dostęp 2025-02-10] (orm.).
  17. Annonce des remises de décoration «Automne 2021» [online], fr.emb-japan.go.jp, 3 listopada 2021 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
  18. Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais [online], lrs.lt, 15 lutego 2024 [dostęp 2024-02-28] (lit.).
  19. Le CIO exprime sa gratitude à la France et au comité d'organisation de Paris 2024 pour des Jeux Olympiques d'une nouvelle ère [online], olympics.com, 12 sierpnia 2024 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
  20. Anne Hidalgo, marathon de Paris en amoureux avec Jean-Marc Germain [online], parismatch.com, 3 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-02] (fr.).