Anne Hidalgo
Ana María Hidalgo Aleu (ur. 19 czerwca 1959 w San Fernando[1]) – francuska polityk i działaczka samorządowa pochodzenia hiszpańskiego. Członkini Partii Socjalistycznej, w latach 2001–2014 pierwsza zastępczyni mera Paryża, od 2014 mer Paryża.
 Anne Hidalgo (2014) | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1959 |
|---|---|
| Mer Paryża | |
| Okres |
od 5 kwietnia 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| |
| Odznaczenia | |
         
| |
Życiorys
edytujAnne Hidalgo urodziła się jako córka Hiszpanów w San Fernando w Andaluzji. Na początku lat 60. przeprowadziła się wraz z rodzicami do Lyonu[1]. Kształciła się w zakresie nauk społecznych, ukończyła studia na Université Jean Moulin Lyon 3. Uzyskała dyplom DEA w zakresie prawa społecznego i związkowego na Université de Paris X. Od 1982 była urzędniczką w inspekcji pracy (Inspection du travail), od 1984 na stanowisku inspektora[1].
W 1994 została członkinią Partii Socjalistycznej[2]. Rok wcześniej została zatrudniona w ministerstwie pracy. W połowie lat 90. przebywała w Genewie, pracując w biurze Międzynarodowej Organizacji Pracy. Od 1998 pełniła funkcję doradcy socjalistycznych członków rządu – Martine Aubry, Nicole Pery i Marylise Lebranchu[1].
W 2001 została radną Paryża, reprezentując 15. dzielnicę. Nowo wybrany mer Bertrand Delanoë powierzył jej wówczas stanowisko swojej pierwszej zastępczyni, którą była do 2014[2]. W 2002 i 2007 bez powodzenia ubiegała się o mandat poselski[1]. W 2004 i 2010 wybierana na radną regionu Île-de-France[2].
W 2014 jako kandydatka Partii Socjalistycznej w pierwszej turze wyborów na mera Paryża zajęła drugie miejsce, zdobywając około 34% głosów[3]. W drugiej turze głosowania zdobyła około 53% głosów, pokonała tym samym Nathalie Kosciusko-Morizet i została pierwszą kobietą na stanowisku mera Paryża[4]. W 2020 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję – otrzymała 29,3% głosów w pierwszej turze[5] i dające jej zwycięstwo 48,5% głosów w drugiej turze[6].
W październiku 2021 w wyniku partyjnych prawyborów została kandydatką Partii Socjalistycznej w wyborach prezydenckich w 2022[7]. Zajęła w nich 10. miejsce wśród 12 kandydatów z wynikiem 617 tys. głosów w pierwszej turze (1,8%)[8]. Przed drugą turą głosowania wezwała do poparcia ubiegającego się o reelekcję Emmanuela Macrona[9].
Odznaczenia
edytuj- Francuskie
- Kawaler Legii Honorowej (2012)[10]
- Oficer Orderu Narodowego Zasługi (2016)[11]
- Zagraniczne
- Komandor Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 2010)[12]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania, 2015)[13]
- Gwiazda Orderu Orła Azteckiego (Meksyk, 2016)[14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Narodowego Lwa (Senegal, 2016)[15]
- Order Honoru (Armenia, 2017)[16]
- Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia, 2021)[17]
- Kawaler Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (Litwa, 2024)[18]
- Niepaństwowe
- Srebrny Order Olimpijski (Międzynarodowy Komitet Olimpijski, 2024)[19]
Życie prywatne
edytujJej pierwszym mężem był Philippe Jantet, z którym ma syna i córkę; małżeństwo zakończyło się rozwodem. Jej drugim mężem został Jean-Marc Germain, z którym ma syna[20].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Anne Hidalgo, linternaute.com [zarchiwizowane 2018-06-12] (fr.).
- ↑ a b c Anne Hidalgo: Biographie [online], gala.fr [dostęp 2016-07-02] (fr.).
- ↑ NKM and Hidalgo set up all-female runoff for Paris mayor [online], rfi.fr, 23 marca 2014 [dostęp 2016-07-02] (ang.).
- ↑ Résultats des élections municipales et communautaires 2014 [online], interieur.gouv.fr [dostęp 2016-07-02] (fr.).
- ↑ Municipales 2020 à Paris: «Je n'ai pas besoin d'un chaperon pour faire de la politique», lance Rachida Dati [online], 20minutes.fr, 25 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-04] (fr.).
- ↑ Municipales 2020: pourquoi Anne Hidalgo a gagné à Paris [online], lopinion.fr, 2 lipca 2020 [dostęp 2020-07-04] (fr.).
- ↑ Wybory prezydenckie we Francji. Kandydatką socjalistów została Anne Hidalgo [online], polskieradio24.pl, 15 października 2021 [dostęp 2021-11-11].
- ↑ Michaël Bloch, Voici les résultats officiels et définitifs du premier tour de la présidentielle [online], lejdd.fr, 11 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-11] (fr.).
- ↑ Pécresse, Jadot, Roussel et Hidalgo appellent à voter Macron pour faire barrage à Le Pen [online], nouvelobs.com, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-11] (fr.).
- ↑ Légion d'honneur: Simone Veil, Juliette Gréco, Michel Blanc au menu de la promotion 2012 [online], lemonde.fr, 14 lipca 2012 [dostęp 2016-07-02] (fr.).
- ↑ Décret du 14 novembre 2016 portant promotion et nomination [online], legifrance.gouv.fr, 15 listopada 2016 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
- ↑ Anne Hidalgo (PS) décorée de l’Ordre d’Isabelle la Catholique par Juan Carlos, fdesouche.com, 12 lipca 2010 [zarchiwizowane 2016-08-26] (fr.).
- ↑ Real Decreto 213/2015, de 23 de marzo, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden del Mérito Civil a las personas de la República Francesa que se citan [online], boe.es, 24 marca 2015 [dostęp 2025-02-10] (hiszp.).
- ↑ ACUERDO por el que se otorga la Condecoración de la Orden Mexicana del Águila Azteca a treinta y un ciudadanos de la República Francesa, dof.gob.mx, 26 września 2016 [zarchiwizowane 2025-01-12] (hiszp.).
- ↑ Ibrahima Fall, Macky «Conforte» Anne Hidalgo La «Lionne» [online], seneweb.com, 20 grudnia 2016 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
- ↑ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀԻ ՀՐԱՄԱՆԱԳԻՐԸ Ա. ԻԴԱԼԳՈՅԻՆ ՊԱՏՎՈ ՇՔԱՆՇԱՆՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ [online], president.am, 6 marca 2017 [dostęp 2025-02-10] (orm.).
- ↑ Annonce des remises de décoration «Automne 2021» [online], fr.emb-japan.go.jp, 3 listopada 2021 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
- ↑ Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais [online], lrs.lt, 15 lutego 2024 [dostęp 2024-02-28] (lit.).
- ↑ Le CIO exprime sa gratitude à la France et au comité d'organisation de Paris 2024 pour des Jeux Olympiques d'une nouvelle ère [online], olympics.com, 12 sierpnia 2024 [dostęp 2025-02-10] (fr.).
- ↑ Anne Hidalgo, marathon de Paris en amoureux avec Jean-Marc Germain [online], parismatch.com, 3 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-02] (fr.).