Antoni Bereśniewicz

harcmistrz

Antoni Bereśniewicz, ps. Uszyński[1] (ur. 26 stycznia 1916 w Helsinkach[2], zm. w czerwcu 1942 w Oświęcimiu) – harcerz, instruktor Szarych Szeregów.

Antoni Bereśniewicz
Uszyński
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1916
Helsinki, Finlandia

Data i miejsce śmierci

czerwiec 1942
Oświęcim, Polska

Stopień instruktorski

harcmistrz

Organizacja harcerska

Szare Szeregi

Życiorys edytuj

Był synem kmdr ppor. Mieczysława Bereśniewicza i Larysy z Wuiczów. Ukończył liceum klasyczne w Wejherowie, studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, którą ukończył w 1939.

Przedwojenny członek kręgu instruktorskiego „Kuźnica”, był jednym z kierowników zespołów młodzieżowych Stołecznego Komitetu Samopomocy Społecznej[3]. Bliski współpracownik Gustawa Niemca[4]. Pracował jako nauczyciel na tajnych kompletach[2].

Był jednym z pierwszych redaktorów pisma Szarych Szeregów „Źródło”[5]. Należał do grupy (wraz z Józefem Piątkowskim, Lesławem Wysockim, Marią Straszewską), która 5 grudnia 1940 pod komendą Aleksandra Kamińskiego wykonała pierwszą instruktażową akcję małego sabotażu, polegającą na wybijaniu szyb fotografom wystawiającym w witrynach zdjęcia żołnierzy niemieckich[6]. Aresztowany na terenie SKSS 31 marca 1941 i osadzony na Pawiaku. Wywieziony do Oświęcimia 4 kwietnia 1941, gdzie zginął w czerwcu 1942[3].

Przypisy edytuj

  1. Marian Michałowski, UI „Wisła” Warszawska Chorągiew Szarych Szeregów, x. 1939 r. – VII. 1944 r. (organizacja), Stowarzyszenie Szarych Szeregów, 1998, s. 62.
  2. a b Dzieje najnowsze, Tom 10, Wydania 3–4, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Oddział w Łodzi, 1978, s. 134.
  3. a b Tomasz Strzembosz, Bohaterowie Kamieni na szaniec w świetle dokumentów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 44.
  4. Maria Wiśniewska, Harcerz, żołnierz, obywatel--: szkice o prasie Szarych Szeregów, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 14.
  5. Danuta Rapacka-Zembrzuska, Maria Wiśniewska, Wybór listów Ryszarda Zarzyckiego do przyjaciół z Kuźnicy, Przegląd Powszechny 10/746/83.
  6. Władysław Bartoszewski, Pisma wybrane: 1969–1979, Universitas, 2008, s. 313.