Wikipedia

Antoni Jaworski

Major Wojska Polskiego

Antoni Kazimierz Jaworski[a] (ur. 17 stycznia 1890 we Lwowie, zm. 1 września 1936 tamże) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Antoni Kazimierz Jaworski
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1890
Lwów

Data i miejsce śmierci

1 września 1936
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1914–1935

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

13 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys

edytuj

Urodził się 17 stycznia 1890 we Lwowie, w rodzinie Leona Bartłomieja[2]. W 1910 złożył maturę w c. k. Gimnazjum VI we Lwowie. Od października 1910 do lipca 1914 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie[3].

1 sierpnia 1914 został wcielony do c. i k. Armii. W lutym 1915, po przeszkoleniu, jako kadet został skierowany na front rosyjski. W czerwcu 1916 pod Łuckiem dostał się do rosyjskiej niewoli, w której wstąpił do konspiracyjnego Związku Wojskowych Polaków[3].

19 września 1918, po uwolnieniu z niewoli, wstąpił do 2 Pułku Strzelców Polskich na Syberii. Uczestniczył we wszystkich walkach pułku z bolszewikami jako dowódca batalionu karabinów maszynowych. 10 stycznia 1920, w czasie kapitulacji Dywizji Syberyjskiej, uniknął niewoli i przedostał się do Krasnojarska, gdzie włączył się w konspiracyjną pomoc dla żołnierzy–jeńców Dywizji Syberyjskiej. W październiku tego roku, będąc ściganym przez Czeka, rozpoczął podróż do kraju podszywając się pod niemieckiego jeńca. Przez Rosję, Estonię i Niemcy przybył 2 grudnia 1920 do Polski[3].

Po krótkotrwałym urlopie został przyjęty do Wojska Polskiego[3] i wcielony do 40 pułku piechoty we Lwowie. W 1921 był przydzielony z macierzystego pułku do Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów[4], a w 1923 do 5 Dywizji Piechoty we Lwowie na stanowisko oficera sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1347. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1924 wrócił do macierzystego pułku[7][8]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9], a w lipcu tego roku zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 40 pp[10]. W październiku 1931 został przeniesiony do 54 pułku piechoty w Tarnopolu na stanowisko kwatermistrza[11][12]. W listopadzie 1933 został przeniesiony do 13 Pułku Piechoty w Pułtusku na stanowisko dowódcy batalionu[13]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[14], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku. Pełnił funkcję komendanta Oddziału we Lwowie Koła żołnierzy byłej Dywizji Syberyjskiej przy Związku Sybiraków. Zmarł 1 września 1936 we Lwowie[3].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie kolejności imion majora Jaworskiego z „Kazimierz Antoni” na „Antoni Kazimierz”[1].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.
  2. ↑ Antoni Kazimierz Jaworski [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-22].
  3. ↑ a b c d e Skorobohaty-Jakubowski 1936 ↓, s. 81.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 136, 670.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 99, 242, 416.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 60.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224, 360.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 56, 192.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 188.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34, 582.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 8.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  15. ↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34.
  17. ↑ a b c d e Na podstawie fotografii [1].
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 56.

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Jaworski&oldid=72242494”