Antoni Konopka (adwokat)
Antoni Józef Konopka[1], także Nachman-Natan Surowicz[2][1], ps. „Adam”, „Falski”, „Gadam”, „Ziuk”[1] (ur. 1900[3], zm. 11 grudnia 1963[4][5][6] w Łodzi[6]) – adwokat[7], profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik katedry Ekonomii Politycznej[4].
| Data urodzenia |
1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 grudnia 1963 |
| Zawód, zajęcie |
adwokat |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Konopka w młodości należał do kółek socjalistycznych. W 1917 dołączył do PPS-Lewicy, a następnie przynależał do KPRP, KPP i PZPR. Studiował uniwersytetach w Warszawie, Krakowie i Wilnie prawo, ekonomię i nauki społeczne. W 1926 ukończył studia prawnicze, a następnie uzyskał nominację sędziowską, jednak zrezygnował z zawodu, kontynuując rozpoczętą aplikację adwokacką w kancelariach Korala i Hartmana w Warszawie. W 1931 rozpoczął pracę jako obrońca w kręgu Teodora Duracza[7] podczas procesów politycznych. Działał także społecznie w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wspierając moralnie i materialnie rodziny uwięzionych komunistów. Za swoją działalność był więziony w Pułtusku, Łowiczu, Koronowie i Warszawie. Dwukrotnie był oskarżany o działalność komunistyczną w 1921 i 1939[3].
Podczas II wojny światowej był żołnierzem Batalionów Chłopskich oraz oficerem oświatowym. Po zakończeniu II wojny światowej został wicedyrektorem Biura Kontroli Państwa przy Prezydium Krajowej Rady Narodowej oraz członkiem Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie[3].
Następnie rozpoczął pracę jako profesor ekonomii społecznej na Politechnice Śląskiej[3]. Po utworzeniu w 1949 Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Łodzi został jej kierownikiem[8], a po wchłonięciu jej przez Uniwersytet Łódzki, kierownikiem katedry ekonomii politycznej Uniwersytetu Łódzkiego[3]. Był Członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Rady Adwokackiej Zarządu Głównego i Okręgu ZBoWiD[4].
Życie prywatne edytuj
Pochowany został na cmentarzu komunalnym Doły (Kwatera: VII, Rząd: 8, Grób: 4)[5] Był ojcem dra Piotra Konopki[7].
Odznaczenia edytuj
- Order Sztandaru Pracy II klasy,
- Odznaka Honorowa Miasta Łodzi,
- Złoty Krzyż Zasługi z mieczami,
- Krzyż Partyzancki (2-krotnie),
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- Odznaka Grunwaldzka,
- Odznaka Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Polski Indeks Biograficzny, Walter de Gruyter, 18 maja 2012, ISBN 978-3-11-094797-7 [dostęp 2023-03-15] (pol.).
- ↑ Andrzej Pilch, Studenci Krakowa w Drugiej Rzeczypospolitej: ich ideowe, polityczne i społeczne zaangażowanie, Księgarnia Akademicka, 2004, ISBN 978-83-7188-765-9 [dostęp 2023-03-15] (pol.).
- ↑ a b c d e Maksymilian Lenkiewicz, Z karty żałobnej, „Palestra” (8/3), 1964.
- ↑ a b c d nekrolog, „Dziennik Łódzki” (296), bc.wbp.lodz.pl, 13 grudnia 1963 [dostęp 2023-03-14].
- ↑ a b Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2023-03-14].
- ↑ a b Polska Akademia Nauk, The Review of the Polish Academy of Sciences, Ossolineum., 1964 [dostęp 2023-03-14] (ang.).
- ↑ a b c Regionalia Ziemi Łódzkiej [online], bc.wbp.lodz.pl [dostęp 2023-03-14].
- ↑ Historia Instytutu [online], Uniwersytet Łódzki [dostęp 2023-03-14] (pol.).