Antoni Mosiewicz

oficer Wojska Polskiego, uczestnik wojny obronnej Polski w 1939 roku, uczestnik bitwy pod Monte Cassino, przedsiębiorca

Antoni Mosiewicz (ur. 9 września 1913 w Chorużewie, zm. 1 czerwca 2018 w Stresie we Włoszech) – oficer Wojska Polskiego podczas wojny obronnej Polski w 1939 roku, żołnierz 2. Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa, uczestnik bitwy pod Monte Cassino, polski przedsiębiorca w Argentynie i we Włoszech.

Antoni Mosiewicz
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

9 września 1913
Chorużewo

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2018
Stresa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

2 Korpus Polski

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Późniejsza praca

przedsiębiorca w branży chłodniczej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania) Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania)

Biografia edytuj

Podczas kampanii wrzseśniowej w 1939 roku walczył m.in. o Twierdzę Brzeską i brał udział w działaniach w rejonie Krzemieńca, Poczajowa i Lwowa. Jego oddział został pojmany do niewoli sowieckiej, a sam pułkownik trafił do gułagu w Szepietowie, z którego udało mu się uciec i przedostać do Rumunii. Tam dostał propozycję wyjazdu do Stanów Zjednoczonych. Nie zdecydował się jednak na to, przedarł się do Paryża i wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych we Francji[1].

W obliczu upadku Francji przedostał się przez Dunkierkę do Wielkiej Brytanii, by tam działać w obronie przeciwlotniczej. W 1943 roku został przeniesiony do Egiptu i wcielony do 2 Korpusu Polskiego dowodzonego przez generała Władysława Andersa. W grudniu 1943, już jako kapitan 2. kompanii artylerii przeciwlotniczej, brał udział w inwazji aliantów we Włoszech. Przeszedł cały szlak bojowy 2 Korpusu Polskiego, uczestnicząc w wyzwalaniu Włoch[1]. Został zdemobilizowany 16 grudnia 1946 r.

Nie zdecydował się na powrót do komunistycznej Polski, ale odmówił również przetransportowania do Wielkiej Brytanii, wraz z większością żołnierzy z korpusu Andersa. We Włoszech, mimo że był już żonaty z Włoszką, co cztery miesiące musiał się starać o przedłużenie pozwolenia na pobyt. W 1947 roku wyemigrował do Argentyny[2].

W Argentynie przez kilka lat pracował najpierw jako robotnik, później jako brygadzista w wojskowej fabryce lotniczej w Cordobie. Po czym założył własną firmę, która szybko przekształciła się w prężną fabrykę produkującą urządzenia chłodzące dla przemysłu[2].

Jednak po kilku latach wraca do Włoch na prośbę teścia proszącego o pomoc w modernizacji przedsiębiorstwa działającego od 1936 roku w tej samej branży. Zamieszkał wtedy w Mediolanie. Przez wiele lat pracował nad rozwojem firmy teścia. Dziś Società per Impianti Generali prowadzi działalność na całym świecie[1].

Rodzina edytuj

Podczas wojny poznał Włoszkę – Fede Bonati, z którą pobrał się tuż po wojnie. Małżeństwo miało pięcioro dzieci: Jerzego, Roberta, Henryka, Ferdę i Ritę. Wszyscy pracują w firmach powiązanych z przemysłem chłodniczym[3]. Rodzice Mosiewicza i jego rodzeństwo po repatriacji z kresów osiedli w Tomaszowie Mazowieckim[4].

Odznaczenia i upamiętnienie edytuj

Za swoje zasługi otrzymał: Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Medal „Polska Swemu Obrońcy”, The War Medal 1939-1945, The Defence Medal, The 1939-1945 Star[5]. W 2009 roku decyzją prezydenta Lecha Kaczyńskiego został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

 
Prezydent Tomaszowa Mazowieckiego – Marcin Witko, wraz z rodziną Antoniego Mosiewicza podczas krótkiej uroczystości nadania patrona nowemu rondu (maj 2019)

W Tomaszowie Mazowieckim z którym związany jest rodzinnie, w 2019 roku został upamiętniony patronatem nowo wybudowanego ronda u zbiegu ulic św. Antoniego, Sikorskiego i Mazowieckiej[7].

Przypisy edytuj

  1. a b c Pułkownik Antoni Mosiewicz [online], rzym.msz.gov.pl [dostęp 2019-10-09].
  2. a b Pułkownik Antoni Mosiewicz [online], mediolan.msz.gov.pl [dostęp 2019-10-09].
  3. Beata Dobrzyńska, Są patroni dla nowych rond w Tomaszowie Mazowieckim. Kto nimi został? [online], Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 21 marca 2019 [dostęp 2019-10-09] (pol.).
  4. Urząd Miasta w Tomaszowie Mazowieckim, Pamięć o płk. Antonim Mosiewiczu nie zginie. Włosko – polskie uroczystości w Tomaszowie Mazowieckim [online], Nasz Tomaszów, 25 maja 2019 [dostęp 2019-10-10] (pol.).
  5. Redakcja, Wsadzili dąb i odsłonili pamiątkową tabliczkę na rondzie. Upamiętnili płka Antoniego Mosiewicza, bohatera spod Monte Cassino (FOTO+FILM) [online], Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 24 maja 2019 [dostęp 2019-10-09] (pol.).
  6. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Archiwum Lecha Kaczyńskiego / Aktualności / Rok 2009 / Nominacje i odznaczenia w Święto Wojska Polskiego [online], www.prezydent.pl [dostęp 2019-10-10].
  7. Pułkownik Antoni Mosiewicz patronem nowego ronda [online], www.tomaszow-maz.pl [dostęp 2019-10-09] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj