Antoni Nojszewski
Antoni Nojszewski (ur. 8 czerwca 1844 w Górkach-Grubakach, zm. 11 września 1921 w Lublinie) – prezbiter, teolog, prepozyt kapituły lubelskiej, liturgista. Propagator abstynencji, za co był wielokrotnie nękany przez władze[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Rektor Seminarium Duchownego w Lublinie | |
Okres sprawowania |
1885–1919 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
27 lipca 1867 |
Syn Franciszka i Elżbiety z Zima Komorowskich[2]. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Węgrowie, następnie do szkoły publicznej w Siedlcach. W 1861 wstąpił do Seminarium Duchownego w Janowie Podlaskim, skąd po 3 letnich studiach teologicznych został skierowany do Akademii Duchownej Warszawskiej (1865-1867). Święcenia kapłańskie przyjął 27 lipca 1867 po święceniach wysłany do Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie w 1869 uzyskał stopień magistra teologii.
Pracował jako wikariusz w Garwolinie (1869-1875), przy katedrze w Lublinie (1875-1876), następnie jako wicerektor, a od 1885 rektor Seminarium Duchownego w Lublinie był wykładowcą łaciny, liturgiki i prawa kościelnego. Od 1877 przez 2 lata wikariusz w Końskowoli, a od 1880 do 1892 w Krasnobrodzie. W 1891 został kanonikiem, w 1896 prałatem scholastykiem, a od 1911 prałatem archidiakonem kapituły lubelskiej.
Zwolniony 18 stycznia 1919 na własną prośbę z urzędu rektora Seminarium Duchownego przez biskupa Mariana Fulmana[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Paweł Kubicki: Bojownicy kapłani za sprawę Kościoła i Ojczyzny w latach 1861-1915. Sandomierz: 1933, s. T. 2, s. 158-160.
- ↑ Akt urodzenia. Szukaj w archiwach. 62/183/0/1/19 [dostęp 2018-09-01].
- ↑ ks. Hieronim Eugeniusz Wyczawski, Słownik polskich teologów katolickich, Warszawa 1982, T. 3 s. 216
- ↑ Zbigniew Starnawski "Antoni Nojszewski" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXIII wyd. 1978 s. 173
Linki zewnętrzne
edytuj- Antoni Nojszewski, Liturgia rzymska w bibliotece Polona