Antonio Guzmán Blanco

prezydent Wenezueli

Antonio Guzmán Blanco (ur. 28 lutego 1829 w Caracas, zm. 20 lipca 1899 w Paryżu) – wenezuelski przywódca wojskowy (caudillo) i dyktator, generał, prezydent Wenezueli w latach 1870–1877, 1879–1884 oraz 1886–1887.

Antonio Guzmán Blanco
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1829
Caracas

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1899
Paryż

Prezydent Wenezueli
Okres

od 1870
do 1877

Poprzednik

Guillermo Tell Villegas

Następca

Francisco Linares Alcántara

Prezydent Wenezueli
Okres

od 1879
do 1884

Poprzednik

José Gregorio Varela

Następca

Joaquín Crespo

Prezydent Wenezueli
Okres

od 1886
do 1887

Faksymile

Życiorys edytuj

Jego ojcem był Leocadio Guzmán, dziennikarz i polityk, który wżenił się w zamożną rodzinę Blanco. Podczas wojny domowej Antonio stanął po stronie liberałów. Zdobył poparcie prowincjonalnych caudillos, a jego status umocniło objęcie stanowiska specjalnego komisarza ds. finansów, prowadzącego negocjacje w kwestii pożyczek od banków londyńskich.

W 1870 przejął władzę jako dyktator i przywóca ruchu odrodzenia. Trzy lata później ogłosił się prezydentem. Dowódcą swojej konnej gwardii mianował Augusto Paradesa Lutowskiego[1]. Ograniczył wolność prasy, represjonował opozycję, zaangażował się w walkę z Kościołem, m.in. zagarniając jego dobra, a z wynegocjonowanych przez siebie pożyczek wyciągał zyski, nie niwelując skali ubóstwa. Większą część rządów natomiast poświęcił na przebywanie w Europie i zabieganie o względy tamtejszej arystokracji. Doprowadził jednocześnie do modernizacji kraju. W 1889 przebywający za granicą Guzman został obalony przez zamach stanu. Ostatnie lata spędził na wygnaniu w Paryżu. Jego ciało spoczywa w Panteonie Narodowym.

Przypisy edytuj

  1. Polak – naczelnym wodzem w Wenezueli [dostęp z dnia: 2016-01-21]

Bibliografia edytuj