Apalus necydaleusgatunek chrząszcza z rodziny oleicowatych.

Apalus necydaleus
(Pallas, 1782)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

oleicowate

Podrodzina

Nemognathinae

Plemię

Nemognathini

Rodzaj

Apalus

Gatunek

Apalus necydaleus

Synonimy
  • Meloe necydaleus Pallas, 1782
  • Apalus rufipennis Gebler, 1829
  • Apalus spectabilis Frivaldszky, 1835
  • Hapalus spectabilis (Frivaldszky, 1835)
  • Hapalus inornatus Prochazka, 1892
  • Hapalus phoebus Prochazka, 1892
  • Apalus moreanus Pic, 1922

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1782 roku przez Petera Simona Pallasa pod nazwą Meloe necydaleus[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 11 do 13 mm. Głowa i przedplecze są czarne, stosunkowo gęsto punktowane, matowe. Sięgające środka długości ciała czułki również są czarne. Głaszczki mogą być czarne lub pomarańczowe. Na pierwszym członie czułków, głowie, przedpleczu, spodzie ciała i odnóżach występują krótkie, żółtawe włoski. Pokrywy są żółte, pomarańczowe, czerwone lub rudobrązowe; jednobarwne lub z parą poprzecznie owalnych, czarnych plamek przed wierzchołkami. Barwa odnóży bywa różna. Często wierzch przedniej ich pary, golenie oraz pierwsze człony stóp są żółte do czerwonych, a pozostałe człony stóp brązowe, ale spotyka się osobniki o całych odnóżach czerwonożółtych. Całkowicie nakryty pokrywami odwłok ma rudobrązowy tył[2][3].

Owad palearktyczny, znany z Węgier, Ukrainy, Rumunii, Macedonii Północnej, Grecji, europejskiej części Rosji, anatolijskiej części Turcji, Kazachstanu, Kirgistanu i Iranu[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b M.A. Bologna: Meloidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 5. Tenebrionoidea. I. Löbl, A. S,etama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2008, s. 370-412.
  2. Von Arved Lompe: Gattung Apalus Fabr.. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-27].
  3. Von Arved Lompe: Nemognathinae. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-27].