Owca ałtajska

Owca ałtajska
	Ovis ammon ammon
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	koziorożce
Rodzaj	owca
Gatunek	owca dzika
Podgatunek	owca ałtajska
	Systematyka w Wikispecies

Owca ałtajska^[2], dawniej: argali^[3] (Ovis ammon ammon) – największa dzika owca; występuje w Azji Środkowej (Himalaje, Tybet, Ałtaj).

Charakterystyka edytuj

Owca ałtajska jest największą dziką owcą. Długość jej ciała wynosi 120-200 cm, zaś wysokość w kłębie 90-120 cm. Masa ciała waha się między 65 a 120 kg. Podobnie jak u innych owiec dzikich, futro brązowe, a nogi białe. Samce posiadają okazałe skręcone nieco rogi, u tego podgatunku osiągające wagę 20-22 kg^[4].

Zasięg występowania edytuj

Zasięg występowania tego podgatunku obejmuje Ałtaj w zachodniej i południowo-zachodniej Mongolii^[5] oraz przyległych obszarach Rosji i Chin. Środowisko życia stanowią zimne, suche obszary trawiaste na zboczach gór i w dolinach między wzgórzami^[6].

Rozród edytuj

Ruja u owcy zaczyna się późnym październikiem lub na początku listopada, a właściwy sezon rozrodczy – na przełomie listopada i grudnia. Ciąża trwa około 150 dni. Młode rodzą się późnym kwietniem lub wcześnie w maju. Zwykle owca rodzi 1 młode, rzadko 2. Samice są dojrzałe płciowo w drugim roku życia, jednak rzadko rozmnażają się już wtedy; u samców nie dochodzi do rozrodu w tym wieku, gdyż są zdominowane przez starsze i bardziej doświadczone osobniki. Niektóre samce przeżywały ponad 10 lat^[6].

Przypisy edytuj

↑ Ovis ammon ammon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
↑ Argali (Ovis ammon). ARKive. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2014)].
↑ Altai Argali wild sheep. WWF. [dostęp 2014-04-10].
↑ ^a ^b Sukhiin Amgalanbaatar & Richard P. Reading: Altai Argali Sheep.

[itis-1] Ovis ammon ammon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[miiz-2] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

[ssaki-3] Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.

[arkive-4] Argali (Ovis ammon). ARKive. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2014)].

[wwf-5] Altai Argali wild sheep. WWF. [dostęp 2014-04-10].

[chcspc-6] Sukhiin Amgalanbaatar & Richard P. Reading: Altai Argali Sheep.

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

[6]