Armin van Buuren
Armin van Buuren (ur. 25 grudnia 1976 w Lejdzie) – holenderski DJ, producent muzyki trance, z wykształcenia prawnik[1]. Jeden z najpopularniejszych i utytułowanych DJ-ów na świecie[2]. W zestawieniu DJ Mag Top 100 Armin van Buuren uzyskał pierwsze miejsce w latach 2007–2010 i 2012[3][4][5][6][7], drugie w 2006, 2011 i 2013[8][9][10], trzecie w latach 2003–2005, 2014, 2017 i 2021[11][12][13][14][15][16], czwarte w 2015, 2016, 2018, 2019 i 2020[17][18], piąte w 2002 oraz w latach 2022–2023[19][20][21], a także dwudzieste siódme w 2001 roku[22]. Obecnie prowadzi w radiu cotygodniowy show „A State of Trance” (ASOT), które jest najchętniej słuchanym show radiowym na świecie z przeszło 30 milionami słuchaczy tygodniowo w ponad 40 krajach[23].
Pseudonim |
Amsterdance, Armania, Darkstar (4), E=mc², El Guitaro, Gaia, Gig, Gimmick, Hyperdrive Inc., Misteri A, Perpetuous Dreamer, Problem Boy, Rising Star, The Shoeshine Factory |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1976 |
Gatunki |
trance, Big room house, progressive trance, electronica, uplifting trance, progressive house, pop |
Zawód | |
Aktywność |
od 1995 |
Wydawnictwo | |
Instrument | |
syntezator, automat perkusyjny | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujWczesne życie
edytujArmin van Buuren urodził się 25 grudnia 1976 w Lejdzie w Holandii, natomiast dorastał w Koudekerk aan den Rijn. Pochodzi z umuzykalnionej rodziny. Jego ojciec był kolekcjonerem albumów muzycznych[24], a brat Eller van Buuren jest gitarzystą[25]. Komponowanie muzyki rozpoczął we wczesnych latach dzieciństwa od tworzenia miksów na komputerze[26].
Zainteresowanie syntetycznymi dźwiękami nastąpiło pod wpływem fascynacji twórczością Klausa Schulzego i Jeana-Michela Jarre’a[24][27]. Kiedy skończył 16 lat, dostał sampler Akai S-01 z wejściem mono. W 1995 roku pierwszy raz koncertował w klubie studenckim Nexus położonym niedaleko Leiden University[27]. W międzyczasie przeniósł swoje studio nagraniowe z sypialni do studia wytwórni muzycznej, gdzie pierwszymi utworami jakie skomponował były m.in. „Touch Me” i „Communication”[27].
Kariera muzyczna
edytujW 1995 roku wspólnie z wytwórnią Cyber Records wydał przebój „Blue Fear”, który był jego pierwszym dużym sukcesem[28], a 2 lata później został wydany jako singel[29].
Wspólnie z wytwórnią United Recordings w roku 1999 założył własną markę Armind. Ich pierwszym przedsięwzięciem było zorganizowanie koncertu „One”. Drugi koncert pod hasłem „Touch me” przeznaczony był dla wypromowania wschodzących gwiazd muzyki tanecznej. W tym samym roku poznał Dave’a Lewisa – odpowiedzialnego za początek kariery m.in. Tiësto i Ferry’ego Corstena. Lewis przedstawił go jako DJ-a w Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych. We współpracy z Tiësto nagrał utwór „Eternity”, który następnie został sprzedany na licencji wytwórni Paula van Dyka „Vandit Records” i powtórnie wydany tego samego roku. Armin van Buuren razem z Ferrym Corstenem skomponowali track „Exhale”, który znalazł się w albumie System F. W Armind wydawał także w 2001 Perpetuous Dreamer swój album The Sound of Goodbye. W późniejszym czasie nagrał dwa remiksy Madison Avenue „Don’t Call Me Baby” i Wamdue Project „King of My Castle”, które zostały wydane w United Recordings. W 2002 roku muzyk zajął piąte miejsce na liście TOP 100 najpopularniejszych DJ-ów według DJ Magazine[19].
Pod koniec 2003 roku, w klubie The Hague van Buuren ustanowił światowy rekord w zagraniu najdłuższego seta, który trwał 12 godzin i 30 minut[24][27]. W tym samym roku wydał także swój debiutancki album „76”[30].
W roku 2005 otrzymał nagrodę za Najlepszy Show Radiowy oraz tytuł Najlepszej Kompilacji dla A State of Trance 2004 otrzymany podczas Miami Winter Music Conference Awards[31]. W tym samym roku wspólnie z Weezer, Cocteau Twins, The Chemical Brothers, Keane, Nine Inch Nails, New Order i The Prodigy wystąpił na żywo na festiwalu LA’s Coachella. Regularnie koncertuje w Holandii czy Wielkiej Brytanii, w takich klubach jak: Passion, Godskitchen, Gatecrasher, Slinky, Peach. Poza Wielką Brytanią występuje również na Ibizie, Krecie, w Helsinkach, Malmö, Splicie, Tokio, Seulu, Miami, Nowym Jorku, Melbourne, Sydney, São Paulo, Kuala Lumpur a także w Jerozolimie. W międzynarodowym głosowaniu Trance Awards 2006 Armin van Buuren otrzymał nagrody za najlepszą kompilację („A State Of Trance 2005”), najlepszy radiowy show („A State Of Trance – Armin van Buuren”), najlepszy teledysk trance („Shivers”) oraz otrzymał tytuł najlepszego DJ-a i najlepszego rezydenta (w Amnesia Club na Ibizie)[32]. Singel „Serenity” w 2005 roku stał się hymnem Sensation White[33].
W niedzielę rano, 24 lipca 2011 na świat przyszła pierwsza córka Armina van Buurena, Fenna[34].
W 2012 roku powstał film dokumentalny A Year with Armin van Buuren, którego reżyserami są Oscar Verpoort i Max Maloney. Kamera przez rok towarzyszyła Arminowi van Buurenowi w trasie, ukazując codzienne życie DJ-a – w domu prywatnym, w podróży, w hotelowych pokojach oraz na wielkich imprezach masowych[35]. Premiera miała miejsce 30 października 2012 roku[36].
Na początku 2013 roku wraz z wokalistką Fiorą skomponował utwór „Waiting for the Night”, który ukazał się na ścieżce dźwiękowej do holenderskiej komedii romantycznej Verliefd op Ibiza[37]. 30 kwietnia tego samego roku muzyk z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej Koninklijk Concertgebouworkest wystąpił podczas uroczystości zaprzysiężenia króla Niderlandów, Wilhelma Aleksandra[38].
Przed swoim występem podczas festiwalu Tomorrowland, 27 lipca 2013 roku, Armin van Buuren ogłosił, że parę godzin wcześniej na świat przyszło jego drugie dziecko – syn Remy, któremu zadedykował swój set[39].
Życie prywatne
edytuj18 września 2009 roku Armin van Buuren poślubił Erikę van Thiel[40], z którą ma dwójkę dzieci – córkę Fennę[34] oraz syna Remy’ego[39].
A State of Trance
edytujA State of Trance jest autorską audycją Armina van Buurena w radiu Digitally Imported, do którego Holender przeszedł po rozstaniu z ID&T. Oprócz Armina podczas audycji można usłyszeć utwory innych producentów: Dash Berlin, Aly & Fila, Ferry Corsten, Above & Beyond, Gabriel & Dresden czy Markus Schulz[41].
Dyskografia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Lesław Dutkowski: Trance płynący prosto z serca. muzyka.onet.pl. [dostęp 2006-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
- ↑ Dlaczego wśród 10 najlepszych DJ-ów świata jest aż pięciu Holendrów?. wiatrak.nl. [dostęp 2019-06-09].
- ↑ muno: Dj Mag Top 100 2007 wyniki. muno.pl. [dostęp 2007-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
- ↑ Matik: Wyniki DJ Mag Top 100 DJs 2008. muno.pl. [dostęp 2008-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)].
- ↑ Matik: Wyniki DJ Mag Top 100 DJs - Król jest jeden?. muno.pl. [dostęp 2013-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)].
- ↑ Brett Kundtz: DJ Mag Top 100 Results. dancingastronaut.com. [dostęp 2010-10-26].
- ↑ Daniel Czarnecki: DJ Mag Top 100 DJs 2012 – WYNIKI. muno.pl. [dostęp 2012-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-26)].
- ↑ RA: DJ Mag Top 100 – 2006 Results. residentadvisor.net. [dostęp 2013-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-09)].
- ↑ Wyniki DJ Mag Top 100 DJs 2011 już są!. topdj.pl. [dostęp 2011-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
- ↑ Daniel Czarnecki: Takiego DJ Mag Top 100 DJs jeszcze nie było. muno.pl. [dostęp 2013-10-21].
- ↑ RA: DJ Mag Top 100 – 2003 Results. residentadvisor.net. [dostęp 2003-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-23)].
- ↑ RA: DJ Mag Top 100 – 2004 Results. residentadvisor.net. [dostęp 2004-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)].
- ↑ Top 100 DJs 2005. djmag.com. [dostęp 2017-11-03].
- ↑ Top 100 DJs 2014. djmag.com. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).
- ↑ Top 100 DJs 2017. DJMag.com. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
- ↑ DJMag.com | Top 100 DJs - 2021 – Position 1: David Guetta [online], DJ Mag [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ DJ Mag TOP 100 DJs 2015 – Oficjalne wyniki!. essentialmusic.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ DJ: DJ Mag Top 100 DJs 2016 Results Announced. ukf.com. [dostęp 2016-10-20]. (ang.).
- ↑ a b RA: DJ Mag Top 100 – 2002 Results. residentadvisor.net. [dostęp 2002-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)].
- ↑ DJMag.com | Top 100 DJs - 2022 – Position 1: Martin Garrix [online], DJ Mag [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ DJMag.com | Top 100 DJs - 2023 – Position 1: David Guetta [online], DJ Mag [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ RA: DJ Mag Top 100 – 2001 Results. residentadvisor.net. [dostęp 2001-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (ang.).
- ↑ Piotr Świerczewski: Armin van Buuren - pierwszy DJ Niderlandów. supernius.pl. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-22)].
- ↑ a b c Armin van Buuren Biography. starpulse.com. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)].
- ↑ Behind the Guitar: Eller van Buuren. armadamusic.com. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-12)]. (ang.).
- ↑ Reporter wNas.pl: ARMIN VAN BUUREN z okazji zaprzysiężenia Willema-Alexandra na nowego króla Niderlandów. wnas.pl. [dostęp 2013-05-07].
- ↑ a b c d Armin van Buuren Trance Deejay Netherlands DJ Global DJ. Trance Elements. [dostęp 2009-09-19].
- ↑ Leah Steffensen: Weekend Rewind: Armin van Buuren’s 1995 breakout single ‘Blue Fear’. dancingastronaut.com. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).
- ↑ Armin van Buuren hat sein Best of Album „Armin Anthems” veröffentlicht. hitfire.eu. [dostęp 2014-11-09]. (niem.).
- ↑ Voci: Retro Review: Armin van Buuren – 76 (Album). trancefix.nl. [dostęp 2012-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ang.).
- ↑ Dance Music Award for Armin van Buuren. armadamusic.com. [dostęp 2006-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-31)]. (ang.).
- ↑ HF / News – TRANCE AWARDS 2006 – FINAL RESULTS IN!. HarderFaster, 2006-06-29. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)].
- ↑ Armin van Buuren feat. Jan Vayne – Serenity. armadamusic.com. [dostęp 2012-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
- ↑ a b Armin for 'Best Dad in the World’!. armadamusic.com. [dostęp 2013-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (ang.).
- ↑ A Year With Armin van Buuren - film dokumentalny o Arminie. eska.pl. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-26)].
- ↑ ProLogic Music (Warszawa): Rok z życia najlepszego DJ-a na świecie już w Polsce!. ftb.pl. [dostęp 2012-10-30].
- ↑ Armin van Buuren promuje nową komedię. infonaluzie.pl. [dostęp 2013-03-20].
- ↑ Marek: Armin wraz z orkiesetrą wita królewską parę!. arminvanbuuren.org. [dostęp 2013-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-14)].
- ↑ a b A healthy baby boy for Armin & Erika!. arminvanbuuren.com. [dostęp 2013-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (ang.).
- ↑ Peach: Hey Mr. DJ, What’s Your DJ Relationship Status. dcclubbing.com, 2014-06-04. [dostęp 2014-06-18]. (ang.).
- ↑ Magiczna 609tka - specjalne wydanie A State of Trance. idance.pl. [dostęp 2014-11-22].
Bibliografia
edytuj- Coen Bom, Armin Only, Eva Weidema, Amsterdam: Carrera, 2009, ISBN 90-488-0323-3, OCLC 471516235 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona Armina van Buurena (ang.)
- Armin van Buuren w bazie Discogs.com (ang.)