Arthur Berger
Arthur Victor Berger (ur. 15 maja 1912 w Nowym Jorku[1][2], zm. 7 października 2003 w Bostonie) – amerykański kompozytor, pedagog, krytyk muzyczny.
| Imię i nazwisko |
Arthur Victor Berger |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1912 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
7 października 2003 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
W latach 1934–1937 studiował na Uniwersytecie Harvarda u Waltera Pistona[1], następnie od 1937 do 1939 roku kontynuował naukę w Paryżu u Nadii Boulanger i Dariusa Milhauda[1]. W czasie studiów aktywny w Young Composer’s Group, zajmował się krytyką muzyczną, propagując muzykę awangardową[2]. Znał Ivesa, Cowella i Varèse’a[2]. Wspólnie z Bernardem Herrmannem wydawał czasopismo Musical Mercury[3].
Był wykładowcą Mills College, Brooklyn College, Juilliard School, Brandeis University i New England Conservatory of Music[2][4]. Do jego uczniów należeli Charles Dodge, William Flanagan i Alvin Lucier[3]. Pisywał jako krytyk muzyczny do Boston Transcript, New York Sun i New York Herald Tribune[4]. W 1962 roku był jednym ze współzałożycieli czasopisma Perspectives of New Music[2][3]. Laureat stypendium Fundacji Pamięci Johna Simona Guggenheima (1975)[4]. Był członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury[4].
Opublikował pracę monograficzną poświęconą Aaronowi Coplandowi (1953)[2][3] oraz autobiograficzne Reflections Of An American Composer[3].
Twórczość edytuj
Tworzył muzykę dodekafoniczną, z krótką przerwą w latach 40., kiedy na pewien czas zwrócił się ku neoklasycyzmowi[2]. Był miłośnikiem i propagatorem twórczości Strawinskiego[4]. Skomponował m.in. Kwartet dęty (1941), Serenade concertante na orkiestrę (1944), Chamber Music dla 13 wykonawców (1956), kwartet smyczkowy (1958), Polyphony na orkiestrę (1956), trio na gitarę, skrzypce i fortepian preparowany (1972), Perspectives II na orkiestrę (1985), kwintet Diptych: Collages I&II (1990)[3], ponadto utwory fortepianowe i kameralne oraz pieśni[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 278. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 69. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 44. ISBN 978-1-5381-2297-6.
- ↑ a b c d e Brad Hill: American Popular Music: Classical. New York: Facts on File, 2006, s. 25. ISBN 0-8160-5311-1.