Gałęźnica szorstkołuska
Gałęźnica szorstkołuska (Atheris squamigera) – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych.
| Atheris squamigera[1] | |||
| (Hallowell, 1856) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gałęźnica szorstkołuska | ||
| Podgatunki | |||
| |||
Występowanie edytuj
Występuje w Zachodniej Afryce a zasiedlane przez nią tereny rozciągają się od Gwinei po Benin. Wyizolowane kolonie można spotkać w Nigerii, Kamerunie, Gabonie i Gwinei Równikowej. Zamieszkuje tropikalne lasy, podmokłe zarośla na skraju lasów i zarośnięte krzewami bagna.
Cechy charakterystyczne edytuj
Wąż jadowity o uzębieniu Solenoglypha. Jest to najwyższy stopień rozwoju aparatu jadowego u węży. Zęby te znajdują się w przedniej części otworu gębowego żmii, złożone pozostają równolegle do kości szczęki. Zęby są typu kanalikowego. Jest to wąż zwinny, szybki i dość agresywny. Gdy poczuje się zagrożony błyskawicznie atakuje.
Wygląd edytuj
Dorosłe osobniki osiągają od 45 cm do 70 cm długości. Samice są zazwyczaj nieco większe od samców. Ciało szczupłe. Ogon dobrze umięśniony i chwytny. Głowa trójkątna, spłaszczona i wyodrębniona od reszty ciała. Barwa dorosłych osobników zmienna od jasnozielonej po brązową, często z bladożółtymi plamkami biegnącymi wzdłuż. Brzuch bladozielony, bladożółty czasem niebieskawy. Młode mogą być brązowe lub jasnobrązowe. W ciągu 24 godzin zmieniają kolor na żółto-zielony lub ciemny zielony.
Biotop edytuj
Prowadzi nadrzewny tryb życia. Można ją spotkać w gęstych gałęziach, 1-2 metry nad ziemią. Czasem jednak poluje na ziemi.
Pokarm edytuj
Jaszczurki, gryzonie, żaby nadrzewne.
Rozmnażanie edytuj
Gody mają miejsce w okresie od września do listopada. Jak każdy przedstawiciel Atheris jajożyworodna. Samica rodzi 6-9 młodych na przełomie marca i kwietnia. Młode mają długość 13 cm do 19 cm.
Zagrożenie edytuj
O jadzie przedstawicieli gatunku Atheris wiadomo stosunkowo niewiele, oprócz tego, że jest hemotoksyczny, zaś ukąszenie powoduje bolesny obrzęk i problemy z krzepliwością krwi. Niegdyś uważano, że jad jest niegroźny dla człowieka, ale odnotowano kilka przypadków poważnych komplikacji hematologicznych.
Podgatunki edytuj
Wyróżniono dwa podgatunki[2]:
- Atheris squamigera squamigera
- Atheris squamigera robusta
Przypisy edytuj
- ↑ Atheris squamigera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Atheris squamigera. The Reptile Database. [dostęp 2010-09-06]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Wacław Jaroniewski: Jadowite węże świata (atlas). Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984. ISBN 83-02-00977-6.
- Coborn. J, Atlas węży świata.