Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych

Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych (ang. Asian Infrastructure Investment Bank, AIIB) – międzynarodowa instytucja finansowa z siedzibą w Pekinie, utworzona w 2016 roku.

     Sygnatariusze (regionalni)

     Członkowie (regionalni)

     Sygnatariusze (pozaregionalni)

     Członkowie (pozaregionalni)

Celem banku jest wspieranie zrównoważonego wzrostu gospodarczego i poprawa powiązań infrastrukturalnych w Azji. Bank inwestuje w infrastrukturę i inne sektory produkcyjne. Zajmuje się także promowaniem współpracy regionalnej i partnerstwa razem z innymi instytucjami działającymi w regionie. Bank wspiera rozwój infrastruktury transgranicznej w transporcie (drogowym, kolejowym, morskim), a także w obszarze energetycznym oraz telekomunikacyjnym na terenie Azji[1].

Instrumenty oferowane przez bank to kredyty i pożyczki bezpośrednie, inwestycje kapitałowe w instytucjach lub przedsiębiorstwach prywatnych, gwarancje kredytowe, pomoc techniczna[1].

Historia edytuj

Propozycja utworzenia banku pochodziła od rządu Chin[2] i wspierana była przez 37 regionalnych i 20 pozaregionalnych przyszłych członków założycieli. Wśród największych gospodarek świata, które nie dołączyły do założycielskich krajów są m.in. Stany Zjednoczone, Japonia[3] oraz Kanada.

Bank postrzegany jest przez niektórych jako rywal Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego oraz Azjatyckiego Banku Rozwoju, które kojarzone są z dominacją krajów rozwiniętych, takich jak Stany Zjednoczone[4].

Utworzenie banku zostało zaproponowane przez Chiny w 2013 roku[5], natomiast jego tworzenie zapoczątkowane zostało podczas ceremonii w Pekinie w październiku 2014 roku[6]. W lipcu 2015 parlament Mjanmy ratyfikował porozumienie stając się pierwszym członkiem AIIB[7]. Do grudnia 2018 roku liczba członków AIIB wzrosła do 93[8].

Potencjalne uczestnictwo Polski w AIIB zainicjowane zostało wizytą ministra finansów Mateusza Szczurka w Pekinie pod koniec czerwca 2015 roku, gdzie spotkał się m.in. z ministrem finansów Chin Lou Jiwei oraz Jin Liqunem, szefem sekretariatu odpowiedzialnego za tworzenie banku[9]. 25 sierpnia rząd zgodził się na podpisanie umowy będącej warunkiem dołączenia jako członek banku[10]. Polski wkład miał wynieść 830 mln dolarów[11], umowa została podpisana 9 października 2015 roku przez polskiego ambasadora w Chinach – Mirosława Gajewskiego[12].

Przypisy edytuj

  1. a b Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych, Ministerstwo Rozwoju.
  2. Brenda Goh, Koh Gui Qing: China’s new bank will start taking concrete shape this week. Business Insider. [dostęp 2015-09-08].
  3. Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych. Polska może się przyłączyć do azjatyckiego odpowiednika MFW. [dostęp 2015-09-08].
  4. Tania Branigan: Support for China-led development bank grows despite US opposition. The Guardian. [dostęp 2015-09-08].
  5. China says new bank to complement existing institutions. The Washington Post, 2015-03-12. [dostęp 2015-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
  6. Three major nations absent as China launches World Bank rival in Asia. „Reuters”, 2014-11-05. [dostęp 2015-09-08]. 
  7. Articles of Agreement of the Asian Infrastructure Investment Bank. verdragenbank.overheid.nl. [dostęp 2015-09-08].
  8. Leszek Sadkowski: Chiny: Bank zatwierdza wnioski kolejnych krajów. Ryzyko globalnego konfliktu niebezpiecznie narasta. wiadomosci.onet.pl, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-28].
  9. Powstaje Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych. Ministerstwo Finansów. [dostęp 2015-06-30]. (pol.).
  10. Polska przystąpi do AIIB. Czyli „chińskiej alternatywy” dla zachodnich banków. tvn24bis.pl, 2015-08-25. [dostęp 2015-09-08].
  11. Polska wniesie do projektu AIIB ponad 830 mln USD. wyborcza.biz, 2015-08-28. [dostęp 2015-09-08].
  12. Poland’s Ambassador to China signed the Articles of Agreement of the Asian Infrastructure Investment Bank. www.aiibank.org, 2015-10-09. [dostęp 2015-11-19].

Bibliografia edytuj

  • Maciej Kalwasiński. Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych – geneza i cele. „Ekonomia XXI Wieku”. 1 (13), s. 23–39, 2017. Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. DOI: 10.15611/e21.2017.1.02. ISSN 2353-8929. 

Linki zewnętrzne edytuj