Błotnica Górna
Błotnica Górna (1945-50 Płocienice Górne, niem. Ober-Plottnitz) – nazwa niestandaryzowana, część wsi Błotnica, w województwie dolnośląskim, powiecie ząbkowickim, w gminie Złoty Stok[1][2].
| niestandaryzowana część wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
346[2] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-250 |
| Tablice rejestracyjne |
DZA |
| SIMC |
nie nadano[1] |
Położenie na mapie gminy Złoty Stok  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  | |
 50°26′47″N 16°53′23″E/50,446389 16,889722[1]
| |
Znajduje przy drodze DK46 na wschód i bezpośrednio przed Złotym Stokiem. Przez miejscowość przebiega Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza[3].
W Błotnicy Górnej są 3 budynki mieszkalne, w tym jeden stanowi Leśnictwo Złoty Stok, o adresie Błotnica 52[4].
Nazwa edytuj
Przed 1945 r. miejscowość nazywała się Ober-Plottnitz co a jej polska nazwa Błotnica Górna. Nazywana wzięła się od wyższego położenia niż sama Błotnica[2].
Historia edytuj
W XIX w. powstała manufaktura porcelany na granicy ze Złotym Stokiem[5]. W latach 30 XX wieku w miejscowości działało leśnictwo oraz placówka niemieckiej straży granicznej[5]. Po II wojnie światowej miejscowość zyskała nazwę Płocienice Górne, zmienioną w 1950 r. na obecną nazwę.
Szlaki turystyczne edytuj
Turystyka i rekreacja edytuj
Przez przysiółek przebiega lokalna trasa rowerowa Pętla Błotnicka[6].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7039
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 259–273. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ Błotnica Górna - mapa szlaków turystycznych [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2023-06-03] (pol.).
- ↑ Nadleśnictwo Bardo Śląskie. Leśnictwa. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ a b M. Starzewska, M. Jeżewska, Śląska porcelana, 1987, s. 4 (pol.).
- ↑ Anna Dębska i inni, Złoty Stok-Bila Voda promocja pogranicza, 1 lutego 2020, s. 2, ISBN 978-83-66151-46-8 [dostęp 2023-09-03] (pol.).