Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa
Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, także Badan Bahasa[1][2] (dawniej Pusat Bahasa)[3] – indonezyjska instytucja państwowa zajmująca się regulacją języka indonezyjskiego[2] oraz dokumentacją języków regionalnych Indonezji[4].
Prowadzi działania na rzecz promocji języka narodowego oraz wypracowuje politykę w kwestii reagowania na wpływy języków obcych[2].
Od 1988 r. wydaje autorytatywny słownik Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI)[1], kodyfikujący normę języka indonezyjskiego[5]. Od lat 70. do lat 90. XX w. pod auspicjami instytucji prowadzono szeroko zakrojone badania nad językami Indonezji, w ramach Proyek Pengembangan Bahasa Daerah[6].
Instytucja została założona w 1947 roku, wówczas pod nazwą Instituut voor Taal en Cultuur Onderzoek[7]. W ciągu swojego istnienia gremium nosiło wiele nazw. Od 2010 roku funkcjonuje jako Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kwary 2018 ↓, s. 600.
- ↑ a b c Dwi Noverini Djenar, Michael C. Ewing, Howard Manns, Style and Intersubjectivity in Youth Interaction, Boston–Berlin: Walter de Gruyter, 2018 (Contributions to the Sociology of Language 108), s. 12, DOI: 10.1515/9781614516439, ISBN 978-1-61451-755-9, ISBN 978-1-61451-643-9, OCLC 1024046396 (ang.).
- ↑ Sugeng Hariyanto, Website Translation (with special reference to English – Indonesian language pair), wyd. 2 popr., uzup., Malang: CV Transkomunika Kencana, 2016, s. 115, ISBN 978-602-50468-1-0 [dostęp 2022-01-26] (ang.).
- ↑ Stefan Danerek, Kamus Bahasa Palu’e – Indonesia, Jakarta: Universitas Indonesia Publishing, 2019, s. 5, ISBN 978-979-456-839-2, OCLC 1227837994 [dostęp 2021-08-21] (indonez.).
- ↑ Basuki Suhardi, Bahasa Indonesia dan Bahasa Daerah, [w:] Riris K. Toha-Sarumpaet (red.), Ilmu pengetahuan budaya dan tanggung jawabnya: analekta pemikiran guru besar FIB UI, Jakarta: Penerbit Universitas Indonesia, 2011, s. 271, ISBN 978-979-456-468-4, OCLC 780414987 [dostęp 2020-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-13] (indonez.).
- ↑ Zein 2020 ↓, s. 110.
- ↑ Zein 2020 ↓, s. xix, 97.
- ↑ Sejarah Badan Bahasa. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa. [dostęp 2015-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)]. (indonez.).
Bibliografia
edytuj- Deny Arnos Kwary, Indonesian lexicography in the Internet era, [w:] Pedro A. Fuertes-Olivera (red.), The Routledge Handbook of Lexicography, Abingdon–New York: Routledge, 2018 (Routledge Handbooks in Linguistics), s. 599–607, DOI: 10.4324/9781315104942, ISBN 978-1-315-10494-2, ISBN 978-1-351-59965-8, OCLC 1006512195 [dostęp 2022-01-26] (ang.).
- Subhan Zein, Language Policy in Superdiverse Indonesia, Abingdon–New York: Routledge, 2020 (Routledge Studies in Sociolinguistics), DOI: 10.4324/9780429019739, LCCN 2019031403, OCLC 1139891689, 978-0-367-02954-8 978-0-429-01973-9 978-0-429-67107-4 (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona regulatora (indonez.)
- Publikacja Peta Bahasa (indonez.)
- Słownik KBBI (indonez.)