Barbara Stanisława Drapczyńska
Barbara Stanisława Drapczyńska (ur. 13 listopada 1922 we Wieczfni Kościelnej, zm. 1 września 1944 w Warszawie) – studentka polonistyki na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, żona Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
Życiorys edytuj
Jej ojciec był właścicielem drukarni przy ul. Pięknej (wtedy ul. Piusa XI) w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim razem z Krzysztofem Kamilem Baczyńskim. Baczyńskiego poznała 1 grudnia 1941 w domu Emilii i Tadeusza Hiżów, a 3 czerwca 1942 roku o godzinie dziesiątej wzięła z nim ślub w kościele na Solcu. Po ślubie zamieszkali w wynajętym dwuizbowym mieszkaniu przy ul. T. Hołówki 3 m. 83 na warszawskim Czerniakowie[1]. Nieraz organizowali u siebie w domu czytanie polskich książek młodzieży czy spotkania żołnierzy Armii Krajowej.
Jako żona stała się, tuż obok matki, jedną z najważniejszych osób w życiu i twórczości Baczyńskiego. Poświęcił jej wiele erotyków i liryków miłosnych. W 2021 rękopiśmienny wybór wierszy pt. W żalu najczystszym, wykonany własnoręcznie przez poetę jako prezent ślubny dla Barbary, został wpisany na Polską Listę Krajową Programu UNESCO „Pamięć Świata”[2].
Śmierć edytuj
Barbara Drapczyńska została 24 sierpnia 1944 roku trafiona w głowę odłamkiem szkła podczas powstania warszawskiego, prawdopodobnie pod gmachem Teatru Wielkiego. Zmarła 1 września 1944 roku. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 22A-2-25)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Wiesław Budzyński: Śladami Baczyńskiego. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2009, s. 97. ISBN 978-83-88477-92-8.
- ↑ Tomik „W żalu najczystszym” uhonorowany wpisem na Polską Listę Krajową Programu UNESCO „Pamięć Świata”. Biblioteka Narodowa, 2021-06-06. [dostęp 2021-06-07].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).