Bart Palaszewski, właśc. Bartłomiej Pałaszewski (ur. 30 maja 1983 w Warszawie) – pochodzący z Polski amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki. Posiadacz czarnego pasa w brazylijskim jiu-jitsu.

Bart Palaszewski
Ilustracja
Palaszewski na ważeniu przed galą WEC 53
Pseudonim

Bartimus

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1983
Warszawa

Obywatelstwo

Polska
Stany Zjednoczone

Wzrost

175 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

boks, brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2002

Kategoria wagowa

lekka, piórkowa, półśrednia

Klub

Team Curran

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

53

Zwycięstwa

36

Przez nokauty

18

Przez poddania

10

Przez decyzje

8

Porażki

17

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 27 listopada 2022.

Życiorys edytuj

Palaszewski urodził się w Warszawie. Mieszkał w dzielnicy Bielany na osiedlu Chomiczówka. W wieku 13 lat wyemigrował razem z rodziną do Stanów Zjednoczonych. Palaszewski będąc już w USA nie był pewny, co chce robić w życiu. Szkolił się w zakresie fotografa, grafika komputerowego oraz w holdingu. Po obejrzeniu pierwszy raz w życiu gali MMA postanowił osobiście spróbować swoich sił w MMA jednak pierwsze cztery zawodowe walki przegrał[1].

Kariera MMA edytuj

Zawodową karierę MMA rozpoczął w 2002 roku. Przez pierwsze cztery lata walczył na mniejszych amerykańskich galach MMA zdobywając m.in. mistrzostwo XFO wagi lekkiej. Tytuł stracił w 2005 na rzecz Claya Guidy[2].

International Fight League edytuj

W latach 2006-2008 walczył dla amerykańskiej organizacji IFL będąc w drużynie Quad City Silverbacks prowadzonej przez Pata Mileticha. Stoczył w niej 12 pojedynków z czego 8 wygrał, a 4 przegrał, notując zwycięstwa nad zawodnikami UFC: Ivanem Menjivarem i Johnem Gundersonem. W 2006 wygrał dwukrotnie drużynowe mistrzostwo IFL z Quad City Silverbacks[3]. W 2008 IFL zbankrutowało i zostało zamknięte[4]. Jeszcze w tym samym roku związał się z czołową na świecie World Extreme Cagefighting.

World Extreme Cagefighting edytuj

3 grudnia, 2008 roku zadebiutował na gali WEC w Las Vegas. Jego przeciwnikiem był były zawodnik UFC Alex Karalexis. Palaszewski wygrał w drugiej rundzie przez TKO. Za zwycięstwo nad Alexem Karalexisem otrzymał nagrodę za „nokaut wieczoru”. Kolejne dwa pojedynki przegrał, najpierw na WEC 39 z Ricardo Lamasem przez decyzję, następnie z Anthonym Njokuani przez TKO na WEC 40.

Po dwóch porażkach z rzędu Palaszewski stoczył jedną walkę poza WEC w organizacji XFO w której w przeszłości walczył. Palaszewski wygrał przez TKO w drugiej rundzie.

Powrócił do WEC na gali numer 45 w Las Vegas, przeciwko Anthony'emu Pettisowi z którym wygrał niejednogłośnie na punkty. Do końca roku wygrał jeszcze dwa pojedynki oraz jeden przegrał. W listopadzie 2010 poinformowano o zamknięciu WEC przez Zuffa (właściciela UFC) i przeniesieniu zawodników z ważnymi kontraktami po nowym roku do UFC - również i Palaszewskiego[5].

Ultimate Fighting Championship edytuj

Palaszewski po przeniesieniu miał stoczyć swoją debiutancką walkę z Codym McKenzie na UFC 130, jednak McKenzie został wykluczony z pojedynku przez kontuzję, a na jego miejsce zestawiono Gleisona Tibau. Palaszewski ostatecznie nie wystąpił na gali 130 z powodu kontuzji, a nowym przeciwnikiem Gleisona Tibau został Rafaello Oliveira.

29 października 2011 roku stoczył przekładany debiutancki pojedynek w UFC z Tysonem Griffinem na UFC 137 w wadze piórkowej. Palaszewski wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie oraz otrzymał bonus za „nokaut wieczoru”. 26 lutego 2012 roku na gali UFC 144 w Saitamie przegrał z Hatsu Hiokim na punkty

Po trzeciej z rzędu przegranej (z Colem Millerem) został zwolniony z UFC. W lutym 2014 zakończył karierę MMA[6].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

  • 2002: MMA Nationals - 1. miejsce
  • 2004-2005: Mistrz XFO w wadze lekkiej
  • 2006: International Fight League - dwukrotnie drużynowe mistrzostwo z Quad City Silverbacks

Życie prywatne edytuj

Bart oraz jego dziewczyna Jen pobrali się 15 listopada 2008 roku. Para ma córkę Natalie, która urodziła się w sierpniu 2007 roku.

Przypisy edytuj

  1. Jeff Harder: Bart Palaszewski Looks Back. fightland.vice.com, 04.03.2014. (ang.).
  2. Guida Defends Title; Palaszewski & French Win. fcfighter.com, 2005. (ang.).
  3. NY Pitbulls beat Quad Cities Silverbacks 3-2. boxingscene.com, 21.09.2007. (ang.).
  4. HDNet kupuje zgliszcza po IFL. mmarocks.pl, 31.10.2008. (pol.).
  5. Dana White: „W nowy rok dojdzie do fuzji WEC i UFC”. mmanews.pl, 29.10.2010. (pol.).
  6. Mike Whitman: UFC, IFL Veteran Bart Palaszewski Retires from MMA. sherdog.com, 26.02.2014. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj