Ultimate Fighting Championship
Ultimate Fighting Championship, UFC – amerykańska organizacja mieszanych sztuk walki (MMA) założona w 1993 roku. Pojedynki odbywają się w ośmiokątnym ringu otoczonym siatką, zwanym oktagonem.
HistoriaEdytuj
Pierwsze zawody Ultimate Fighting Championship zostały zorganizowane przez Arta Davie i Roriona Gracie. UFC 1 odbyło się 12 listopada 1993 roku w Denver w stanie Kolorado. Wzięli w nich udział: sumita, bokser, mistrz świata w savate (będący też mistrzem Europy w kyokushin), dwóch kick-boxerów, praktyk kempo, mistrz Pancrase oraz zawodnik brazylijskiego jiu-jitsu Royce Gracie. Gracie wygrał cały turniej, a także późniejsze UFC 2 i UFC 4 (walczył i w UFC 3, wygrał pierwszą walkę, lecz wycofał się ze względu na udar cieplny)[1]. Początkowe edycje były zbliżone pod względem minimum reguł do turniejów vale tudo. Popularność tychże walk gwałtownie się zwiększała, co zwróciło uwagę amerykańskich władz. Wielkim przeciwnikiem UFC w tamtych latach był senator John McCain, który jawnie sprzeciwiał się organizowaniu gal na terenie USA. Zapoczątkował nawet kampanię przeciw UFC, rozsyłał listy do gubernatorów stanów z prośbą zakazania organizowania gal UFC oraz podobnych imprez[2]. W odpowiedzi na krytykę UFC zaczęto wprowadzać szereg ograniczeń i modyfikacji, m.in.[3]:
- sędzia otrzymał prawo zatrzymywania walki (od UFC 3)
- wprowadzono kategorie wagowe (UFC 12)
- obowiązkowo zawodnicy musieli walczyć w rękawicach ochronnych oraz zabroniono kopania w głowę leżącego przeciwnika (UFC 14)
- zabroniono uderzeń głową i ciosów w krocze (UFC 15)
- wprowadzono 5-minutowe rundy (UFC 21)
W 2001 roku organizacja została zakupiona przez spółkę Zuffa, należącą do braci Fertita, przedsiębiorców z branży hazardowej z Las Vegas za sumę 2 milionów USD. Prezydentem UFC został Dana White[4]. Mimo że UFC była dominującą organizacją na terenie Ameryki, globalnie pozostawała ówcześnie w cieniu japońskiej PRIDE Fighting Championships, która dysponowała znacznymi środkami finansowymi i większość najlepszych zawodników walczyła w jej szeregach. W roku 2006 sytuacja zaczęła się odwracać. PRIDE straciła kontrakt ze stacją telewizyjną Fuji TV, głównie w wyniku pomówień dotyczących związków z Jakuzą[5][6], natomiast UFC rozwinęła się dzięki kontraktowi z telewizją Spike TV oraz popularności show The Ultimate Fighter. Stopniowo zaczęła ściągać do siebie najlepszych zawodników z innych organizacji, w tym także z PRIDE FC.
Ostatnim krokiem w wyeliminowaniu konkurencji było kupienie 27 marca 2007 roku PRIDE przez Zuffę[7]. Wkrótce potem PRIDE FC przestało funkcjonować.
28 października 2010 roku prezydent UFC Dana White ogłosił, że federacja World Extreme Cagefighting zostanie wchłonięta przez UFC[8]. WEC od 2006 roku była siostrzaną organizacją UFC, również należącą do spółki braci Fertitta - Zuffa, LLC. Istniejąca od 2001 roku organizacja, począwszy od 2006 roku i zmian wprowadzonych przez nowych właścicieli ograniczyła się do organizowania walk w lżejszych kategoriach wagowych (lekkiej, piórkowej i koguciej). Ostatnia gala WEC odbyła się 16 grudnia 2010 roku. Proces połączenia obu organizacji zakończył się na początku 2011 roku. Mistrzowie WEC w wadze piórkowej (Jose Aldo) i koguciej (Dominick Cruz) stali się automatycznie mistrzami UFC.
12 marca 2011 roku Dana White ujawnił, że Zuffa kupiła udziały głównego rywala UFC na amerykańskim rynku - Strikeforce. White ogłosił, że Strikeforce będzie działać nadal jako niezależna spółka, a Scott Coker będzie dalej pełnić rolę jej prezydenta[9]. Ostatnia gala tej organizacji odbyła się 12 stycznia 2013 roku[10], po czym jej zawodnicy zostali włączeni do UFC, a mistrzyni Strikeforce w wadze koguciej, Ronda Rousey została mianowana mistrzynią UFC.
W sierpniu 2011 roku UFC podpisała 7-letni kontrakt z czołową amerykańską siecią telewizyjną, Fox[6].
23 lutego 2013 na gali UFC 157 miała miejsce pierwsza w historii organizacji walka kobiet. W walce o mistrzostwo w wadze koguciej zmierzyły się Ronda Rousey i Liz Carmouche[11].
27 grudnia 2013 została uruchomiona internetowa platforma UFC Fight Pass umożliwiająca oglądanie na żywo (po uiszczeniu opłaty) poszczególnych gal (m.in. z cyklu Fight Night) oraz udostępniająca wszystkie archiwalne gale m.in. UFC, WEC, PRIDE oraz Strikeforce[12]. W lipcu 2015 na UFC Fan Expo poinformowano o poszerzeniu oferty o transmisję i bibliotekę m.in. gal King of the Cage oraz Pancrase.
Na początku czerwca 2014 roku nawiązano współpracę z żeńską organizacją MMA, Invicta Fighting Championships. Umowa obejmuje transmisję gal na Fight Passie oraz możliwość transferu zawodniczek z Invicta do UFC[13].
2 grudnia 2014 roku, UFC i Reebok zorganizowały wspólną konferencję prasową, podczas której ogłoszono współpracę federacji ze światowym producentem odzieży sportowej na najbliższych sześć lat i w związku z tym porozumieniem wprowadzono ujednolicenie strojów zawodników począwszy od lipca 2015. Pierwszą imprezą, podczas której każdy z zawodników musiał być ubrany w odzież firmy Reebok była gala z numerkiem 189 w Las Vegas, gdzie w walce wieczoru Conor McGregor zdobył tymczasowy pas mistrza wagi piórkowej, pokonując przez techniczny nokaut Chada Mendesa. Wraz z nową umową wycofano możliwość, którą miał do tej pory każdy zawodnik, mianowicie umieszczenie logotypów własnych, indywidualnych sponsorów na spodenkach, co było przyczyną dużych kontrowersji, ponieważ zwłaszcza w przypadku zawodników mających za sobą po kilka walk pod szyldem UFC pieniądze od Reeboka okazały się być kwotą znacznie mniejszą, niż ta którą zawodnik otrzymywał od swoich indywidualnych sponsorów[14][15].
Zasady wypłat sponsorskich od firmy Reebok, po każdej stoczonej walce:
- zawodnik, który ma na koncie mniej niż 5 walk w UFC otrzymuje 2500 dolarów
- 6-10 walk - 5 tys. $
- 11-15 walk - 10 tys. $
- 16-20 walk - 15 tys. $
- 21 i więcej walk - 20 tys. $
- pretendent do tytułu - 30 tys. $
- mistrz - 40 tys. $
5 marca 2016 Conor McGregor stał się najlepiej opłacanym zawodnikiem MMA na świecie, otrzymując za swój pojedynek z Nathanem Diazem na UFC 196 podstawową gażę w wysokości 1 miliona USD[16][17].
Na tej samej gali - UFC 196 - organizacja zbliżyła się także do rekordu sprzedanych pakietów PPV, z jubileuszowej gali UFC 100, który wówczas wyniósł 1 600 000 abonentów płatnej telewizji, którzy zdecydowali się wykupić transmisję. UFC tylko 10 razy udało się przekroczyć granicę miliona sprzedanych PPV, ponadto na 5 galach było ku temu blisko:[18]
Data | Gala | Walka wieczoru | Sprzedaż PPV |
30 grudnia 2006 | UFC 66 | Liddell vs. Ortiz II | 1,050,000 |
15 listopada 2008 | UFC 91 | Lesnar vs. Couture | 1,010,000 |
27 grudnia 2008 | UFC 92 | Griffin vs. Evans | 1,000,000 |
31 stycznia 2009 | UFC 94 | St. Pierre vs. Penn II | 920,000 |
11 lipca 2009 | UFC 100 | Lesnar vs. Mir | 1,600,000 |
29 maja 2010 | UFC 114 | Evans vs. Jackson | 1,000,000 |
3 lipca 2010 | UFC 116 | Lesnar vs. Carwin | 1,060,000 |
23 października 2010 | UFC 121 | Lesnar vs. Velasquez | 900,000 |
7 lipca 2012 | UFC 148 | Silva vs. Sonnen II | 925,000 |
16 marca 2013 | UFC 158 | St. Pierre vs. Nick Diaz | 950,000 |
28 grudnia 2013 | UFC 168 | Weidman vs Silva II | 1,025,000 |
1 sierpnia 2015 | UFC 190 | Rousey vs Correia | 900,000 |
15 stycznia 2015 | UFC 193 | Rousey vs Holm | 1,100,000 |
12 grudnia 2015 | UFC 194 | Aldo vs McGregor | 1,200,000 |
5 marca 2016 | UFC 196 | McGregor vs Diaz | 1,500,000 |
Jubileuszowa gala UFC 200 wygenerowała zysk z bramki w okolicach 10,700,000 USD, co jest aktualnie rekordową sumą uzyskaną podczas zawodów MMA w Stanach Zjednoczonych[19].
11 lipca 2016, Dana White poinformował media o sprzedaży większościowych udziałów UFC grupie kapitałowej WME-IMG za sumę 4 miliardów USD. Według zapewnień, nadal będzie sprawował stanowisko prezydenta organizacji[20][21].
Wśród niemal powszechnego zatrzymania zawodów sportowych na całym świecie turniej UFC 249, zaplanowany na 18 kwietnia 2020 r., Pozostał jedną z niewielu nadziei fanów sportu i bukmacherów. Krążyło wokół niego wiele plotek, ale teraz wszystko całkowicie się ułożyło - turniej został ostatecznie odwołany.
Zostało to ogłoszone przez szefa ligi Dana White'a. W swoim odwołaniu nazwał jedyny powód odwołania turnieju ogólnoświatowym rozprzestrzenianiem się wirusa COVID-19. I nie zauważył, że „z góry” istniała uparta rekomendacja, aby odmówić zorganizowania zawodów. Kolejne kilka turniejów serii zostanie anulowanych.[22]
Zasady[23]Edytuj
Reguły UFC przyjęte przez Nevada State Athletic Commission 23 lipca 2001 roku:
- każda walka oprócz walki o mistrzostwo liczy 3 rundy
- walka o mistrzostwo i walki wieczoru liczą 5 rund
- każda runda trwa 5 minut
- przerwa pomiędzy rundami trwa 1 minutę
- od UFC 138, wszystkie walki wieczoru na wszystkich galach, odbywają się na dystansie 5 rund
Sposoby wyłonienia zwycięzcy:
- poddanie (odklepanie, słownie lub decyzja narożnika)
- nokaut
- techniczny nokaut
- decyzja sędziów
- dyskwalifikacja
Akcje zabronione:
- uderzanie głową
- każdy atak na oczy
- gryzienie
- szarpanie lub pociąganie za włosy
- zahaczanie (polega na zrobieniu „haka” z palca bądź z kilku palców i włożeniu ich do ust przeciwnika, a następnie ciągnięciu)
- wszelkie ataki na krocze
- bezpośredni atak na kręgosłup, obojczyk oraz tył głowy
- uderzenia z góry dolną częścią łokcia
- uderzenie w gardło, oraz łapanie tchawicy
- szczypanie, drapanie itp.
- kopanie głowy leżącego lub klęczącego przeciwnika
- naskakiwanie (nogą) na leżącego przeciwnika (ang. stomp)
- kopanie piętami po nerkach
- dźwignie na małe stawy (np. palce)
- wyrzucanie przeciwnika poza ring
- wkładanie palców w otwarte rany przeciwnika
- przytrzymywanie spodenek lub rękawic przeciwnika
- plucie
- trzymanie siatki
- używanie wulgaryzmów na ringu
- atak podczas przerwy
- atak na przeciwnika, pod ochroną sędziego
- atak po gongu
- świadome lekceważenie instrukcji oraz samego sędziego
- uporczywe unikanie kontaktu z przeciwnikiem
- symulowanie kontuzji
BonusyEdytuj
Od 2006 poza podstawowymi gażami od organizacji oraz sponsorów, zawodnicy mogą zostać nagrodzeni przez włodarze bonusami finansowymi w wysokości 50 tys USD w trzech kategoriach - za nokaut, poddanie oraz walkę wieczoru. Od 2014 bonusy za nokaut i poddanie zostały zastąpione bardziej elastycznym występem wieczoru[24]. Rekordzistami co do ilości otrzymanych bonusów są aktualnie Nate Diaz i Joe Lauzon – 15.
Zawodnik | Walka Wieczoru |
Nokaut Wieczoru |
Poddanie Wieczoru |
Występ Wieczoru |
Suma |
---|---|---|---|---|---|
Nate Diaz | 8 | 1 | 5 | 1 | 15 |
Joe Lauzon | 7 | 1 | 6 | 1 | 15 |
Anderson Silva | 4 | 7 | 2 | 0 | 13 |
Donald Cerrone | 3 | 3 | 2 | 5 | 13 |
Frankie Edgar | 7 | 1 | 0 | 2 | 10 |
Chris Lytle | 6 | 1 | 3 | 0 | 10 |
Conor McGregor | 2 | 1 | 0 | 6 | 9 |
Clay Guida | 6 | 0 | 3 | 0 | 9 |
Charles Oliveira | 3 | 0 | 3 | 3 | 9 |
Lyoto Machida | 3 | 4 | 0 | 1 | 8 |
Kategorie wagoweEdytuj
Aktualnie UFC posiada 12 kategorii wagowych, 8 męskich i 4 kobiece[25]:
MęskieEdytuj
- ciężka – do 120,2 kg (265 lb; 18,93 st)
- półciężka – do 93 kg (205 lb; 14,6 st)
- średnia – do 83,9 kg (185 lb; 13,21 st)
- półśrednia – do 77,1 kg (170 lb; 12,14 st)
- lekka – do 70,3 kg (155 lb; 11,07 st)
- piórkowa – do 65,8 kg (145 lb; 10,36 st) (od 2010)
- kogucia – do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st) (od 2010)
- musza – do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st) (od 2011)
KobieceEdytuj
- piórkowa - do 65,8 kg (145 lb; 10,36 st) (od 2016)[26][27]
- kogucia – do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st) (od 2012)
- musza – do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st))[28]
- słomkowa – do 52,2 kg (115 lb; 8,22 st) (od 2014)
W latach 2001-2010 obowiązywał podział na 5 kategorii:
- ciężka - do 120 kg
- półciężka - do 93 kg
- średnia - do 84 kg
- półśrednia - do 77 kg
- lekka - do 70 kg
W latach 1997-2001 obowiązywał podział na 4 kategorie:
- ciężka – do 120 kg
- średnia – do 93 kg
- lekka – do 77 kg
- kogucia – do 70 kg
Aktualni mistrzowieEdytuj
Walki o mistrzostwo UFC w poszczególnych kategoriach wagowych rozgrywane są od 1997 roku. Obecnymi mistrzami są[29]:
Kategoria | Waga | Mistrz | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Ciężka | do 120,2 kg (265 lb; 18,93 st) | Stipe Miocic | 17 sierpnia 2019 (UFC 241) | 1 |
Półciężka | do 93 kg (205 lb; 14,6 st) | Jan Błachowicz | 26 września 2020 (UFC 253) | 0 |
Średnia | do 83,9 kg (185 lb; 13,21 st) | Israel Adesanya | 6 października 2019 (UFC 243) | 2 |
Półśrednia | do 77,1 kg (170 lb; 12,14 st) | Kamaru Usman | 2 marca 2019 (UFC 235) | 3 |
Lekka | do 70,3 kg (155 lb; 11,07 st) | wakat | ||
Piórkowa | do 65,8 kg (145 lb; 10,36 st) | Alexander Volkanovski | 14 grudnia 2019 (UFC 245) | 1 |
Kogucia | do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st) | Piotr Jan | 11 lipca 2020 (UFC 251) | 0 |
Musza | do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st) | Deiveson Figueiredo | 19 lipca 2020 (UFC Fight Night: Figueiredo vs. Benavidez 2) | 2 |
Kategoria Kobiet | Waga | Mistrzyni | Od | Obrony tytułu |
Piórkowa | do 65,8 kg (145 lb; 10,36 st) | Amanda Nunes | 29 grudnia 2018 (UFC 232) | 1 |
Kogucia | do 61,2 kg (135 lb; 9,64 st) | Amanda Nunes | 9 lipca 2016 (UFC 200) | 5 |
Musza | do 56,7 kg (125 lb; 8,93 st) | Walentina Szewczenko | 8 grudnia 2018 (UFC 231) | 4 |
Słomkowa | do 52,2 kg (115 lb; 8,22 st) | Zhang Weili | 31 sierpnia 2019 (UFC on ESPN+ 15) | 1 |
Lista mistrzów UFCEdytuj
Galeria SławEdytuj
Od 2003 roku włodarze UFC nagradzają najbardziej zasłużone osoby związane z MMA i organizacją włączając je do tzw. galerii sław (ang. Hall of Fame)[30].
Lista obecnych zawodników UFCEdytuj
Polacy w UFCEdytuj
Wraz z rozwojem MMA polscy fani doczekali się także swoich rodaków. Pierwszym zakontraktowanym Polakiem w UFC był Tomasz Drwal, który podpisał umowę w 2007 roku. „Goryl” wygrał trzy walki (Ivan Serati, Mike Ciesnolevicz i Drew McFedries) i tyle samo razy schodził z oktagonu pokonany (z Thiago Silva, Rousimar Palhares i David Branch). Drwal po dwóch porażkach z rzędu został zwolniony w 2010 roku.
W 2010 roku na skutek wchłonięcia przez UFC organizacji WEC zawodnikiem UFC został Maciej Jewtuszko. „Irokez” w najlepszej organizacji świata stoczył jedną walkę. Na UFC 127 przegrał z Curtem Warburtonem. Po walce został zwolniony.
Wraz z pojawieniem się informacji o ekspansji UFC na Europę oraz planach organizacji gali w Polsce na galach UFC zaczęli debiutować następni zawodnicy z Polski. Obecnie w oktagonie występują:
- Marcin Tybura aktualny bilans w ufc 8-5 (kat. -120 kg)[31]
- Jan Błachowicz 10-5 (kat. -93 kg) - pierwszy Polak który został mistrzem UFC
- Michał Oleksiejczuk 2-2 1NC (kat. -93 kg)
- Marcin Prachnio 1-3 (kat. -93 kg)
- Krzysztof Jotko 9-4 (kat. - 84 kg)
- Oskar Piechota 2-3 1NC (kat. - 84 kg)
- Bartosz Fabiński 4-2 (kat. -77 kg)
- Joanna Jędrzejczyk 10-4 (kat. -52 kg) – pierwsza Polka i była mistrzyni UFC
- Karolina Kowalkiewicz 5-6 (kat. -52 kg) - była pretendentka do tytułu
- Mateusz Gamrot 0-1 (kat. -70 kg)
Joanna Jędrzejczyk podczas gali UFC 185 pokonała Carlę Esparzę, dzięki czemu zdobyła tytuł mistrzowski w wadze słomkowej. Tym samym została trzecim europejskim (po Andreju Arłouskim i Basie Ruttenie) mistrzem UFC (pierwsza kobieca mistrzyni). Dodatkowo „JJ” za swój występ została uhonorowana bonusem (50 tys. USD) za występ wieczoru[32] oraz awansem na pierwsze miejsce w światowym rankingu[33].
Poza wspomnianymi w UFC występują (lub występowali) zawodnicy, którzy mogą poszczycić się polskimi korzeniami:
- Krzysztof Soszyński (kat. -93 kg) – Kanada
- Peter Sobotta (kat. - 77 kg) – Niemcy
- Seth Baczynski (kat. 77 kg) – USA
- Bart Palaszewski (kat. - 66 kg) – USA
- Michael Bisping (kat. - 84 kg) – Wielka Brytania
- David Zawada (kat. - 77 kg) - Niemcy
- Elizu Zaleski (kat. - 77 kg) - Brazylia[34]
Byli zawodnicy UFC:
- Tomasz Drwal: uzyskany bilans 3-3 (2007-2010)[35]
- Maciej Jewtuszko: 0-1 (2011)[36]
- Marcin Bandel: 0-2 (2014–2015)[37]
- Paweł Pawlak: 1-2 (2014–2015)[38]
- Izabela Badurek: 0-1 (2015)[39]
- Piotr Hallmann 2-4 (2014–2015)[40]
- Marcin Wrzosek 0-1 (2015)[41][42]
- Łukasz Sajewski 0-3 (2015-2016)[43]
- Daniel Omielańczuk 4-5 (2013-2017)[44]
- Damian Grabowski 0-3 (2016-2017)[45]
- Marcin Held 1-3 (2016-2018)[46]
- Damian Stasiak 2-4 (2015-2018)[47]
- Salim Touahri 0-3 (2017-2020)[48]
- Adam Wieczorek bilans 2-1 (2017-2020)
Problem z dopingiemEdytuj
W ostatnich latach dużym problemem UFC stały się afery dopingowe u zakontraktowanych zawodników, które zaczęły narastać w związku z coraz większymi kontrolami komisji sportowych w USA. Na przełomie lat 1999-2001 badania antydopingowe miały charakter wyrywkowy i sondażowy, niewielu zawodników, u których wykryto zażywanie sterydów było karanych, dopiero po maju 2001 zaczęło się to zmieniać w związku z uregulowaniem przepisów w mieszanych sztukach walki w Stanach[49]. W tym czasie najgłośniejszymi wpadkami były te związane z Joshem Barnettem (2002), Timem Sylvią (2003) i Seanem Sherkem (2007) – wszyscy zawodnicy zostali ówcześnie zawieszeni na kilka miesięcy oraz odebrano im pasy mistrzowskie.
W latach 2010-2015 zaostrzono jeszcze bardziej kontrole antydopingowe, co skutkowało coraz większą liczbą zawodników, u których wykrywano zakazane substancje w organizmie (głównie sterydy anaboliczne – boldenon, nandrolon, drostanolon oraz podwyższony testosteron) mimo wysokich kar finansowych, 9-miesięcznym zawieszeniem oraz zmianami werdyktów na no contest. Na przestrzeni ostatnich lat wielu czołowych zawodników UFC zażywało zabronione środki, m.in. Alistair Overeem[50], Jake Shields[51], Nick Diaz[52], Wanderlei Silva[53], Chael Sonnen[54] czy Frank Mir[55].
By przeciwdziałać fali dopingu w MMA, w maju 2015 Komisja Sportowa stanu Nevada postanowiła zaostrzyć jeszcze bardziej kary za stosowanie dopingu. Zmianom uległy m.in. czasy zawieszenia oraz kary pieniężne, które teraz wynoszą średnio 3 lata za pierwszą wpadkę oraz 30-40% kary pieniężnej, 4 lata za drugą, 40-50% kary pieniężnej oraz dożywotnie zawieszenie i 100% kary pieniężnej za trzecią wpadkę[56].
Jednymi z pierwszych, którzy zostali ukarani po wprowadzeniu nowych przepisów, byli Nick Diaz oraz Anderson Silva, jednak ostatecznie skrócono im zawieszenia.
W październiku 2014 Polski zawodnik Piotr Hallmann po przegranej walce z Gleisonem Tibau został zawieszony na 9 miesięcy za stosowanie dopingu[57]. Natomiast sam Tibau w grudniu 2015 oblał testy, po których wykryto w jego organizmie erytropoetynę (EPO). 18 lutego 2016 USADA nałożyła na Brazylijczyka karę (już w świetle nowych, zaostrzonych przepisów) w postaci dwuletniego zawieszenia oraz zmiany wyniku walki ze zwycięstwa na przegraną przez dyskwalifikację[58].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Steven Rondina: Royce Gracie's Legacy, BJJ's Relevance on the Decline in Modern MMA (ang.). bleacherreport.com, 27.04.2012.
- ↑ David Plotz: Fight Clubbed (ang.). slate.com, 17.11.1999.
- ↑ UFC HISTORY (ang.). completemartialarts.com.
- ↑ Matthew Miller: „Ultimate Cash Machine” (ang.). forbes.com, 04.10.08.
- ↑ Is Yakuza Related Corruption Killing MMA in Japan? - Bloody Elbow, bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ a b Pride Before the Fall, sherdog.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ ESPN - UFC to buy rival Pride, plans to stage megafights - Moresports (ang.). sports.espn.go.com, 27.03.2007. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-11)].
- ↑ Połączenie WEC z UFC (ang.). mmajunkie.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)].
- ↑ Ariel Helwani: Zuffa Purchases Strikeforce (ang.). mmafighting.com.
- ↑ Ostatnia gala Strikeforce już za nami - WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Ronda Rousey now has championship belt, first UFC opponent, sports.yahoo.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Ile będzie kosztować UFC Fight Pass? | FIGHT24.PL - MMA i K-1, UFC, fight24.pl [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Invicta FC podpisała umowę z UFC na transmisje w Fight Pass | FIGHT24.PL - MMA i K-1, UFC, fight24.pl [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Reebok exec: Criticism is misplaced, UFC decides how fighters are paid - Bloody Elbow, bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Reebok Responds To Criticism Over Deal With UFC - Fightline.com, fightline.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ UFC 196’s Conor McGregor to become first UFC fighter to net $1 million disclosed purse | MMAjunkie, mmajunkie.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Conor McGregor to Draw First $1 Million Disclosed Purse in UFC History | Bleacher Report, bleacherreport.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Pay-per-view : MMAPayout.com: The Business of MMA, mmapayout.com [dostęp 2016-03-13] .
- ↑ UFC 200 draws announced 18,202 fans for $10.7 million live gate at new T-Mobile Arena (ang.). mmajunkie.com, 10.07.2016.
- ↑ W. Mrozowski: UFC sprzedane za sumę 4 mld $, oficjalne ogłoszenie spodziewane w dniu dzisiejszym (pol.). mmanews.pl, 11.07.2016.
- ↑ UFC zostało sprzedane grupie WME-IMG za kwotę 4 miliardów dolarów (pol.). mmarocks.pl, 11.07.2016.
- ↑ u, 😷 Коронавирус отправил в нокаут 🔥 UFC 249, online-bookmakers.ru, 10 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-10] (ros.).
- ↑ Rules and Regulations (ang.). ufc.com.
- ↑ UFC announces new post-fight bonus structure based on fighter performance | MMAjunkie, mmajunkie.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Rules and Regulations (ang.). ufc.com.
- ↑ Zane Simon: Dana White: UFC starting women’s 145 division with or without Cris Cyborg (ang.). bloodyelbow.com, 09.12.2016.
- ↑ Mookie Alexander: Holly Holm-Germaine de Randamie set for inaugural UFC women’s featherweight title (ang.). bloodyelbow.com, 13.12.2016.
- ↑ Ryan Harkness: UFC confirms 125 pound women’s flyweight division, first champ to be crowned on ‘The Ultimate Fighter 26’ (ang.). mmamania.com, 2017-05-09. [dostęp 2017-10-08].
- ↑ Aktualni mistrzowie UFC, ufc.com [dostęp 2017-12-02] (ang.).
- ↑ UFC Hall of Fame (ang.). ufc.com.
- ↑ Marcin Tybura zrezygnował z M-1, podpisał kontrakt z federacją UFC | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ C.J. TUTTLE: UFC 185 BONUSES: DOS ANJOS, JEDRZEJCZYK, PEARSON, DARIUSH EARN $50K AWARDS (ang.). Sherdog.com. [dostęp 2015-03-14].
- ↑ SHERDOG.COM STAFF: SHERDOG’S OFFICIAL MIXED MARTIAL ARTS RANKINGS (ang.). sherdog.com. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ UFC a sprawa polska. Przodkowie Bispinga uchwalili Konstytucję 3 Maja [dostęp 04.07.2014]
- ↑ Tomasz Drwal zwolniony z UFC | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Maciej „Irokez” Jewtuszko zwolniony z UFC | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Marcin Bandel zwolniony z UFC. „Bomba” niebawem w jednej z wiodących organizacji w Polsce | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ http://mymma.pl/pawel-pawlak-zwolniony-z-ufc/
- ↑ Izabela Badurek zwolniona z UFC | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Piotr Hallmann zwolniony z UFC | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ TUF 22 Finale. Marcin Wrzosek zadebiutuje w UFC. Rywal - Julian Erosa | MMAnia.pl, mmania.pl [dostęp 2018-01-24] .
- ↑ Marcin Wrzosek został zwolniony z UFC wraz z dziesięcioma innymi zawodnikami | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ Łukasz Sajewski zwolniony z UFC | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Daniel Omielańczuk zwolniony z kontraktu z UFC | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ Damian Grabowski oficjalnie zwolniony z UFC | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ Były zawodnik UFC Marcin Held podpisał kontrakt z ACB!, „MMA PL”, 16 marca 2018 [dostęp 2018-03-16] (pol.).
- ↑ Damian Stasiak żegna się z UFC! - Nasze MMA, naszemma.pl [dostęp 2018-09-15] (pol.).
- ↑ Kewin Nowacki , Salim Touahri wśród zawodników zwolnionych z UFC! (Pełna lista zwolnień), MMAfists.pl, 12 lutego 2020 [dostęp 2020-02-12] (pol.).
- ↑ MMA Facts - About Us, mmafacts.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Alistair Overeem przyłapany na dopingu! Nie dojdzie do walki Dos Santos - Overeem? - SE.pl, sport.se.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Jake Shields zawieszony za doping na pół roku | FIGHT24.PL - MMA i K-1, UFC, fight24.pl [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ Nick Diaz Gets 1-Year Suspension, Fine from NAC for Failed UFC 143 Drug Test, sherdog.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Wanderlei Silva przyznał się do stosowania dopingu przed pojedynkiem na UFC 175 | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ Chael Sonnen, z powodu dopingu, skreślony przez UFC i FOX Sports | MMAnia.pl, mmania.pl [dostęp 2018-01-24] .
- ↑ Frank Mir na dopingu! Amerykanin miał pozytywne wyniki testu po walce z Markiem Huntem! - MMA PL, mma.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Komisja Sportowa Stanu Nevada ustaliła nowe przepisy antydopingowe | MMAROCKS, mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Piotr Hallmann na dopingu! | MMAnews, mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ UFC Athlete, Gleison Tibau Accepts Sanction for Anti-Doping Policy Violation (ang.). ufc.usada.org, 18.02.2016.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Oficjalna strona UFC (ang. • fr. • jap. • niem. • port.)