Thiago Silva (zawodnik MMA)

brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Thiago Anderson Ramos da Silva (ur. 12 listopada 1982 w São Paulo[1]) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półciężkiej i ciężkiej. W latach 2007-2014 związany z organizacją Ultimate Fighting Championship, w której występował w wadze półciężkiej (93 kg). Były mistrz ACB w wadze półciężkiej z 2017.

Thiago Silva
Ilustracja
Silva w 2014 r
Pełne imię i nazwisko

Thiago Anderson Ramos da Silva

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1982
São Paulo

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

185 cm

Masa ciała

100 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka

Klub

Blackzilians/Jaco Hybrid Training Center

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

32

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

15

Przez poddania

1

Przez decyzje

5

Porażki

9

Remisy

0

Nieodbyte

3

  1. Bilans walk aktualny na 20 maja 2022.
Strona internetowa

Kariera MMA edytuj

Będąc niepokonanym w 9 walkach, w maju 2007 roku zadebiutował w Ultimate Fighting Championship, największej organizacji MMA na świecie. Wygrał w niej cztery walki przed czasem z rzędu (m.in. z Tomaszem Drwalem), po czym w styczniu 2009 roku (gala UFC 94, początkowo walka miała się odbyć na UFC 89) zmierzył się z rodakiem, Lyoto Machidą. Zwycięzca pojedynku miał się stać jednym z kandydatów do mistrzostwa UFC w wadze półciężkiej[2]. Silva został znokautowany w 1. rundzie, doznając pierwszej porażki w karierze.

Siedem miesięcy po walce z Machidą znokautował Keitha Jardine'a, a następnie 2 stycznia 2010 roku (UFC 108) zmierzył się w walce wieczoru z byłym mistrzem, Rashadem Evansem. Evans wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów, wykorzystując lepsze umiejętności zapaśnicze, aczkolwiek Silva w ostatniej, trzeciej rundzie zdołał doprowadzić do nokdaunu Amerykanina ciosem sierpowym[3].

1 stycznia 2011 roku podczas UFC 125 pokonał przez jednogłośną decyzję sędziów po jednostronnej walce Brandona Verę. W maju miał się zmierzyć z kolejnym byłym mistrzem UFC, Quintonem Jacksonem. Pod koniec marca ogłoszono jednak, że próbki moczu Silvy pobrane do kontroli antydopingowej przed walką z Verą nie zawierały ludzkiej uryny. Zawodnik przyznał się do oszustwa, tłumacząc swe postępowanie chęcią zatajenia faktu, że przed UFC 125 przyjmował niedozwolone substancje w celu szybszego wyleczenia kontuzji mięśni pleców. Decyzją Komisji Sportowej Stanu Nevada został zawieszony do 2 stycznia 2012 roku oraz ukarany grzywną, a wynik walki z Verą zamieniono na no contest[4].

Swoją pierwszą walkę po zawieszeniu stoczył 14 kwietnia 2012 roku na gali UFC on Fuel TV 2 przeciwko Szwedowi Alexandrowi Gustafssonowi, któremu ostatecznie uległ na punkty po 3-rundowym pojedynku. Jeszcze w tym samym roku 10 listopada w Makau zmierzył się z Bułgarem Stanisławem Niedkowem. Pod koniec 2. rundy Silva został znokdaunowany przez Niedkowa, ale będący na skraju wyczerpania Bułgar już na początku 3. rundy zaczął przyjmować coraz więcej ciosów po czym został obalony i poddany duszeniem trójkątnym rękoma przez Silvę. Po walce z Bułgarem okazało się, że Brazylijczyk kolejny raz był na dopingu - w jego organizmie wykryto zakazaną substancje THC (marihuana). Ponownie otrzymał karę zawieszenia oraz wynik pojedynku został unieważniony.

W 2013 zwyciężał dwukrotnie, najpierw nokautując byłego mistrza organizacji StrikeforceRafaela Cavalcante (8 czerwca), następnie wygrywając na punkty z Mattem Hamillem (9 października). W październiku 2014 został zwolniony z organizacji w związku z napaścią jaką dopuścił się w lutym 2014[5][6].

W styczniu 2015 podpisał kontrakt z World Series of Fighting na udział w turnieju wagi półciężkiej. Początkowo miał się zmierzyć 28 marca 2015 z Ronnym Markesem, lecz wypadł on z pojedynku. Nowym rywalem został były rywal z UFC, Matt Hamill, jednak i on musiał wycofać się z pojedynku. Ostatecznie Silva zmierzył się ściągniętym na ostatnią chwilę Teddym Holderem[7], z którym nieoczekiwanie przegrał przez TKO w 1. rundzie.

4 listopada 2016 znokautował Rameau Thierry'ego Sokoudjou na gali Fight2Night w Rio de Janeiro.

Osiągnięcia edytuj

  • 2006: Fury FC 2 Grand Prix - 1. miejsce
  • 2015: półfinalista turnieju PFL
  • 2017-2017: mistrz ACB w wadze półciężkiej[8]

Lista zawodowych walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzgnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Nieodbyta 21-9 (3)   Hector Lombard No contest (nielegalne kolano) 1 1:44 Eagle FC 47 20.05.2022   Miami
Przegrana 21-9 (2)   Martin Zawada Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 49: Soldić vs. Kaszubowski 18.05.2019   Gdańsk/Sopot
Przegrana 21-8 (2)   Iwan Sztyrkow Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:20 Russian Cagefighting Championship 5 15.12.2018   Jekaterynburg Co-Main Event
Wygrana 21-7 (2)   James McSweeney Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 45: The Return to Wembley 06.10.2018   Londyn Walka w wadze ciężkiej
Przegrana 20-7 (2)   Michaił Kolobegiow Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 ACB 82: Silva vs. Kolobegov 09.03.2018   São Paulo Main Event, walka w wadze średniej
Wygrana 20-6 (2)   Daniel Toledo TKO (ciosy pięściami) 2 4:29 ACB 74: Agujev vs. Townsend 18.11.2017   Wiedeń
Przegrana 19-6 (2)   Batraz Agnajew TKO (ciosy pięściami) 2 3:34 ACB 65: Silva vs. Agnaev 22.07.2017   Sheffield Stracił mistrzowski pas ACB w wadze półciężkiej, Main Event
Wygrana 19-5 (2)   Jared Torgerson Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 ACB 51: Silva vs. Torgerson 13.01.2017   Irvine Zdobył mistrzowski pas ACB w wadze półciężkiej, Main Event
Wygrana 18-5 (2)   Rameau Thierry Sokoudjou TKO (ciosy pięściami) 3 2:38 Fight 2 Night 04.11.2016   Rio de Janeiro
Wygrana 17-5 (2)   Stav Economou Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 WFCA 17: Grant Pix Akhmat 09.04.2016   Grozny Main Event, walka w wadze ciężkiej
Przegrana 16-5 (2)   Marcus Sursa TKO (ciosy pięściami) 2 2:00 Gladiator MMA - Challenge 21.11.2015   Missouri Main Event
Przegrana 16-4 (2)   Teddy Holder TKO (ciosy pięściami) 1 2:00 WSOF 19: Gaethje vs. Palomino 28.03.2015   Phoenix Półfinał turnieju PFL w wadze półciężkiej, Co-Main Event
Wygrana 16-3 (2)   Matt Hamill Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night 29: Maia vs. Shields 09.10.2013   São Paulo Walka w umownym limicie -93 kg. Silva przekroczył limit o ponad kg
Wygrana 15-3 (2)   Rafael Cavalcante KO (cios) 1 4:29 UFC on Fuel TV 10 08.06.2013   Fortaleza Bonus za nokaut wieczoru, bonus za walkę wieczoru
Nieodbyta 14-3 (2)   Stanisław Nedkow No contest (zmiana wyniku walki) 3 1:45 UFC on Fuel TV 6 10.11.2012   Makau Co-Main Event, walka została uznana za NC, ponieważ Silva był kolejny raz na dopingu w jej trakcie był pod wpływem THC (marihuana).
Przegrana 14-3 (1)   Alexander Gustafsson Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fuel TV 2 14.04.2012   Sztokholm Main Event
Nieodbyta 14-2 (1)   Brandon Vera No contest (zmiana wyniku walki) 3 5:00 UFC 125: Resolution 01.01.2011   Las Vegas Początkowo zwycięstwo Silvy przez jednogłośną decyzję sędziów. W związku z pozytywnym wynikiem antydopingowym, przyjmował niedozwolone substancje w celu szybszego wyleczenia kontuzji mięśni pleców, wynik walki zmieniono na NC.
Przegrana 14-2   Rashad Evans Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 108: Evans vs. Silva 02.01.2010   Las Vegas Main Event
Wygrana 14-1   Keith Jardine KO (ciosy pięściami) 1 1:35 UFC 102: Couture vs. Nogueira 29.08.2009   Portland Co-Main Event
Przegrana 13-1   Lyoto Machida KO (ciosy pięściami) 1 4:59 UFC 94: St. Pierre vs. Penn 2 31.01.2009   Las Vegas Co-Main Event
Wygrana 13-0   Antonio Mendes Poddanie (po ciosach pięściami rywal odklepał) 1 2:24 UFC 84: Ill Will 24.05.2008   Las Vegas
Wygrana 12-0   Houston Alexander TKO (ciosy pięściami) 1 3:25 UFC 78: Vilidation 17.11.2007   Newark
Wygrana 11-0   Tomasz Drwal TKO (ciosy pięściami) 2 4:23 UFC 75: Champion vs. Champion 08.09.2007   Londyn
Wygrana 10-0   James Irvin TKO (kontuzja kolana) 1 1:06 UFC 71: Liddell vs. Jackson 26.05.2007   Las Vegas
Wygrana 9-0   Tatsuya Mizuno KO (kopnięcie na głowę) 1 4:29 Pancrase - Rising 2 28.02.2007   Tokio
Wygrana 8-0   Vitor Vianna TKO (kontuzja ramienia) 1 1:50 Fury FC 2: Final Combat 30.11.2006   São Paulo Zwyciężył Grand Prix Fury FC 2
Wygrana 7-0   Claudio Cunha Godoy KO (ciosy pięściami) 1 2:06 Fury FC 2: Final Combat 30.11.2006   São Paulo
Wygrana 6-0   Dino Pezao TKO (ciosy pięściami) 1 4:34 Showfight 5 09.11.2006   São Paulo
Wygrana 5-0   Dave Dalgliesh Poddanie (dźwignia skrętowa na staw skokowy) 1 1:05 Fury FC 1: Warlords Unleashed 27.09.2006   São Paulo
Wygrana 4-0   Claudio Cunha Godoy Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Showfight 4 06.04.2006   São Paulo
Wygrana 3-0   Rodrigo Gipp de Sousa TKO (zatrzymanie przez lekarza) 2 1:14 Shooto - Brazil 9 03.12.2005   ? Main Event
Wygrana 2-0   Flavio Polones KO (cios pięścią) 1 ? Arena Combat Cup 2 05.11.2005   ? Co-Main Event
Wygrana 1-0   Rubens Xavier TKO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) 2 4:17 Predator FC 1 10.09.2005   São Paulo Debiut w MMA, Co-Main Event

Przypisy edytuj

  1. Sherdog.com, Thiago Silva MMA Stats, Pictures, News, Videos, Biography - Sherdog.com [online], Sherdog [dostęp 2019-03-20].
  2. Michael David Smith: UFC 89: Lyoto Machida-Thiago Silva Winner 'On the Cusp of a Title Shot'. mmafighting.com, 28 lipca 2008. [dostęp 2011-04-15]. (ang.).
  3. UFC 108 Results and Live Play-by-Play. sherdog.com, 3 stycznia 2010. [dostęp 2011-04-15]. (ang.).
  4. Brett Okamoto: Thiago Silva suspended 1 year. ESPN, 7 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-15]. (ang.).
  5. Thiago Silva aresztowany za grożenie bronią i zwolniony z UFC. UPDATE. mmania.pl, 07.02.2014. (pol.).
  6. UFC statement on Thiago Silva. ufc.com, 19.10.2014. (ang.).
  7. John Morgan: Matt Hamill withdraws from WSOF 19, Thiago Silva now faces Teddy Holder. mmajunkie.com, 28.03.2015. (ang.).
  8. ACB 51: Silva vs. Torgeson - wyniki. Silva mistrzem ACB w kategorii półciężkiej | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj