James Adam McSweeney (ur. 24 października 1980 w Londynie[1]) – angielski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz kick-bokser wagi ciężkiej. Półfinalista 10 części The Ultimate Fightera wagi ciężkiej. W swojej karierze walczył dla takich federacji jak m.in. CRC, One Championship, BAMMA, UFC czy KSW.

James McSweeney
Ilustracja
James McSweeney na FFC10 w Lublanie
Pełne imię i nazwisko

James Adam McSweeney

Pseudonim

The Hammer, Sledgehammer

Data i miejsce urodzenia

24 października 1980
Londyn

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Wzrost

193 cm

Masa ciała

111 kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski

Trenowany przez

Lucien Carbin

Debiut

14 lipca 2007

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka

Klub

Fighting Factory Carbin

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

33

Zwycięstwa

15

Przez nokauty

9

Przez poddania

6

Przez decyzje

0

Porażki

18

  1. Bilans walk aktualny na 22 czerwca 2019.

Kariera kick-bokserska edytuj

McSweeney rozpoczął treningi kickboxingu już w wieku 6 lat. Gdy skończył 15-te urodziny postanowił zakończyć edukację i wyjechać do Tajlandii, aby szlifować tam swoje umiejętności w muay thai. Tam rozpoczął też zawodowe starty[2].

Następnie przeniósł się do Amsterdamu w Holandii, aby trenować kick-boxing w klubie Fighting Factory Carbin, gdzie trenuje wśród takich zawodników jak m.in Alistair Overeem, Valentijn Overeem, Tyrone Spong czy pod okiem głównego trenera tego klubu, Luciena Carbina[3].

W 2013 roku został mistrzem organizacji Championship Fighting Alliance w wadze ciężkiej.

We wrześniu 2021 roku podpisał kontrakt z dużą organizacją Glory, a debiut dla tej federacji odbył 23 października tego samego roku w walce przeciwko Gökhanowi Sakiemu podczas gali Glory 79: Collision 3. McSweeney przegrał przez nokaut w drugiej rundzie[4].

W grudniu 2022 roku McSweeney po pokonaniu Bugra Erdogana zdobył tytuł mistrzowski organizacji Mix Fight w wadze ciężkiej. Wydarzenie odbyło się w niemieckim Frankfurcie[5].

9 września 2023 podczas paryskiej gali Glory 88 zmierzy się w walce z doświadczonym Badrem Harim[6].

Kariera MMA edytuj

W 2006 roku przeszedł na mieszane sztuki walki i zamieszkał z trenerem The Ultimate Fightera, Rashadem Evansem. Obaj szybko nawiązali więź, po tym jak McSweeney pomógł w przygotowaniach Evansa do walki przeciwko Forrestowi Griffinowi w grudniu 2008 roku. McSweeney podczas treningu do walki z Travisem Brownem przeniósł swój obóz z klubu Jackson Submission Fighting w Albuquerque do Grudge Training Center w Denver, aby trenować w pełnym wymiarze godzin wraz z innymi zawodnikami UFC, takimi jak m.in Shane Carwin, Brendan Schaub czy Nate Marquardt.

Program The Ultimate Fighter i UFC[7] edytuj

Zagrał w The Ultimate Fighter 10: Heavyweights", 10 odsłonie programu The Ultimate Fighter, organizowanego przez najlepszą federacją mieszanych sztuk walkiUltimate Fighting Championship. McSweeney był pierwszym ogólnym wyborem i zawalczył w drugim odcinku serialu przeciwko Wesowi Shiversowi, pokonując go decyzją większościową. Następnie przeszedł do następnej rundy turnieju, walcząc z kolegą z klubu, Mattem Mitrionem. McSweeney wygrał za pomocą duszenia gilotynowego w pierwszej rundzie. W półfinale przegrał z byłym mistrzem wagi ciężkiej IFLRoyem Nelsonem przez TKO, po tym jak został ubity w parterze z pozycji krucyfiksa przez swojego rywala.

Po nieudanym półfinale otrzymał drugą szansę od UFC na ponowny występ w programie. 5 grudnia 2009 podczas gali Ultimate Fighter 10: Heavyweights Finale zawalczył z Darrillm Schoonoverem, wygrywając przez TKO w trzeciej rundzie[8]. Walka została wpisana do rekordu zawodowego[1].

McSweeney po raz drugi wystąpił w UFC, na karcie Ultimate Fighter: Team Liddell vs. Team Ortiz Finale, walcząc z niepokonanym Travisem Brownem. Walka zakończyła się zwycięstwem przez TKO dla Amerykanina, dzięki ciosom w pierwszej rundzie[9]. McSweeney po walce stwierdził, że został uderzony nielegalnymi łokciami i próbował odwołać się od porażki, jednak później postanowił odrzucić protest i skupiał się na swojej następnej walce.

McSweeney przeszedł do kategorii półciężkiej podczas występu na gali UFC 120 z Fábio Maldonadem, po tym jak niedoszły rywal Tom Blackledge został zmuszony do wycofania się z walki. McSweeney przegrał walkę w trzeciej rundzie przez TKO[10].

Według informacji 20 stycznia 2011 rozmowy na koncie McSweeneya na Twitterze wyraźnie wskazywały, że nie jest on już częścią UFC.

One Championship edytuj

W 2014 roku McSweeney podpisał kontrakt z azjatycką organizacją One Championship. W pierwszej walce zmierzył się z Chrisem Lokteffem na gali "ONE Fighting Championship: Rise of Heroes" w maju i wygrał walkę przez nokaut latającym kolanem w pierwszej rundzie[11].

W swojej drugiej walce o awans zmierzył się z Cristiano Kaminishim podczas gali "ONE FC: Reign of Champions" w sierpniu. Ponownie wygrał walkę przez KO w pierwszej rundzie[12].

W swojej trzeciej walce z awansem zmierzył się z Rogerem Gracie na "ONE FC 23: Warrior's Way" w grudniu. Przegrał walkę przez TKO w trzeciej rundzie[13].

Konfrontacja Sztuk Walki edytuj

31 października 2015 podczas gali KSW 32: Road to Wembley w debiucie dla polskiej federacji pokonał przez duszenie zza pleców Marcina Różalskiego w pierwszej rundzie[14].

5 marca 2016 na KSW 34: New Order zawalczył z mistrzem Karolem Bedorfem o pas KSW w wadze ciężkiej. Bedorf w pierwszej rundzie znokautował McSweeneya[15].

22 października 2017 roku miał zawalczyć na gali KSW 40 z Mariuszem Pudzianowskim[16], jednak z powodu choroby padaczki musiał zrezygnować z występu w Dublinie[17]. Nowym rywalem Pudziana w walce wieczoru został Jay Silva[18].

Po 2 letniej przerwie zawalczył ponownie dla polskiej federacji, podczas KSW 45: Return to Wembley. Początkowo rywalem McSweeneya miał zostać polski król nokautu, Michał Andryszak, jednak ten z powodu kontuzji zrezygnował z walki[19]. Nowym rywalem Brytyjczyka został doświadczony Brazylijczyk, Thiago Silva[20]. 6 października uległ rywalowi jednogłośnie na punkty[21].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

Kick-boxing edytuj

Lista walk w MMA edytuj

Zawodowe edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 15-18   Hatef Moeil (8-4) TKO (ciosy pięściami) 1 4:13 Mix Fight Championship 26 22.06.2019   Hesja Pojedynek o pas mistrzowski MFC w wadze ciężkiej
Przegrana 15-17   Thiago Silva (20-7) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 45: The Return to Wembley 06.10.2018   London
Przegrana 15-16   Fernando Rodrigues Jr. (11-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Superior Challenge 17 19.05.2018   Sztokholm Pojedynek o pas mistrzowski Superior Challenge w wadze ciężkiej
Przegrana 15-15   Tai Tuivasa (6-0) TKO (przerwanie przez narożnik) 1 5:00 Australian FC 17 15.10.2016   Melbourne Pojedynek o pas mistrzowski AFC w wadze ciężkiej
Przegrana 15-14   Karol Bedorf (13-2) TKO (łokcie) 1 3:33 KSW 34: New Order 05.03.2016   Warszawa Pojedynek o pas mistrzowski KSW w wadze ciężkiej
Wygrana 15-13   Marcin Różalski (5-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:13 KSW 32: Road to Wembley 31.10.2015   London Eliminator do walki o pas mistrzowski KSW w wadze ciężkiej
Przegrana 14-13   Dienis Goltsow (14-4) TKO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 2 0:46 Tech-Krep FC – Prime Selection 4: Grandmasters 24.07.2015   Krasnodar
Przegrana 14-12   Roger Gracie (6-2) TKO (frontalne kopnięcie na wątrobę i ciosy pięściami) 3 3:15 ONE FC 23: Warrior's Way 05.12.2014   Pasay
Wygrana 14-11   Cristiano Kaminishi (8-1) KO (cios i kopnięcie na głowę leżącego przeciwnika) 1 1:17 ONE FC: Reign of Champions 29.08.2014   Dubaj
Wygrana 13-11   Chris Lokteff (12-1) KO (latające kolano) 1 3:04 ONE Fighting Championship: Rise of Heroes 02.05.2014   Pasay
Wygrana 12-11   Stefan Traunmuller (11-2-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:35 FFC09: McSweeney vs. Traunmuller 15.11.2013   Lublana Powrót do wagi ciężkiej
Przegrana 11-11   Paul Buentello (32-15) TKO (kopnięcie na wątrobę) 2 2:44 Legacy FC 22 23.08.2013   Lubbock
Wygrana 11-10   Dion Staring (29-9) TKO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 1 0:38 CFA 10: McSweeney vs. Staring 02.03.2013   Coral Gables Zdobył mistrzowski pas CFA w wadze półciężkiej
Przegrana 10-10   Matti Mäkelä (10-11) TKO (ciosy pięściami) 2 0:00 Superior Challenge 8 06.10.2012   Malmö
Wygrana 10-9   Jeff King (3-9) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:30 Shamrock Events Kings of Kombat 7 23.06.2012   Melbourne
Wygrana 9-9   Kym Robinson (10-5) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 1 3:03 Shamrock Events Night of Mayhem 4 14.04.2012   Dandenong Powrót do wagi półciężkiej
Wygrana 8-9   Felis Leniu (9-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:00 Shamrock Events Kings of Kombat 6 17.03.2012  Keysborough Walka w wadze ciężkiej
Wygrana 7-9   Doug Viney (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:30 Shamrock Events Kings of Kombat 5 10.12.2011  Keysborough
Przegrana 6-9   Emanuel Newton (17-6-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:45 Superior Cage Combat 3 04.11.2011   Las Vegas
Wygrana 6-8   Sam Brown (8-3-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:25 Shamrock Events Kings of Kombat 4 20.08.2011   Melbourne
Wygrana 5-8   Lee Mein (5-9) TKO (ciosy pięściami) 1 2:01 Bully's Fight Night 2 22.07.2011   Lethbridge
Przegrana 4-8   Francisco France (6-2) Poddanie (klucz na rękę) 1 1:35 Crowbar MMA Spring Brawl 2011 20.04.2011   Fargo
Przegrana 4-7   Ricco Rodriguez (45-11) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 BAMMA 5: Daley vs. Shirai 26.02.2011   Manchester Pojedynek w umownym limicie do 97 kg
Przegrana 4-6   Fábio Maldonado (17-3) TKO (ciosy pięściami) 3 0:48 UFC 120 16.10.2010   London Debiut w wadze półciężkiej
Przegrana 4-5   Travis Browne (9-0) TKO (ciosy pięściami) 1 4:32 The Ultimate Fighter: Team Liddell vs. Team Ortiz Finale 19.06.2010   Las Vegas
Wygrana 4-4   Darrill Schoonover (10-0) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 3 3:20 The Ultimate Fighter: Heavyweights Finale 05.12.2009   Las Vegas
Przegrana 3-4   Ricardo Romero (6-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:27 Ring of Combat 24 17.04.2009   Atlantic City
Przegrana 3-3   Neil Grove (6-1) KO (ciosy pięściami) 2 1:38 UCMMA 1: Bad Breed 06.12.2008   London
Wygrana 3-2   Roman Wehbe (4-5) KO (kolano) 1 0:10 Cage Rage 28 20.09.2008   London
Wygrana 2-2   Chris Cooper (3-1) TKO (ciosy pięściami) 1 3:09 FX3: Fight Night 9 13.09.2008   Reading
Przegrana 1-2   Mostapha Al Turk (5-3) TKO (ciosy pięściami) 1 2:06 Cage Rage 27 12.07.2008   London Eliminator do walki o pas mistrzowski Cage Rage Championships
Przegrana 1-1   Robert Paczków (0-0) Poddanie (duszenie smother) 1 2:09 Cage Rage 24 – Feel the Pain 01.12.2007   London
Wygrana 1-0   Mark Buchanan (4-3) TKO (ciosy pięściami) 1 1:30 Cage Rage 22 14.07.2007   London Debiut w zawodowym MMA

Wystawowe edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 2-1   Roy Nelson TKO (ciosy pięściami) 1 4:13 The Ultimate Fighter 10: Heavyweights 08.07.2009   Las Vegas Półfinały
Wygrana 2-0   Matt Mitrione Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 3:38 30.06.2009 Ćwierćfinały
Wygrana 1-0   Wes Shivers Decyzja (większościowa) 2 5:00 05.06.2009 Wstępna walka

Przypisy edytuj

  1. a b Sherdog.com, James [online], Sherdog [dostęp 2019-11-01].
  2. Wirtualna Polska Media, "Młot" o irlandzkich korzeniach zatrzyma karierę "Pudziana"? Poznaj Jamesa McSweeneya - 2 [online], sportowefakty.wp.pl, 19 września 2017 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  3. James McSweeney - Still Hungry | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2023-06-13] (ang.).
  4. Tomasz Nowosielski, Glory Collision 3 - wyniki gali. Verhoeven po trudnej walce obronił mistrzowski pas wagi ciężkiej | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 24 października 2021 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  5. Daniel Dziubicki, Mix Fight Championship – Frankfurt – wyniki [online], madfight.pl, 6 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-06].
  6. Martyna Celuch, W końcu musi się odbić… Badr Hari kontra James McSweeney na GLORY 88 [online], InTheCage.pl, 28 maja 2023 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  7. James McSweeney | UFC [online], www.ufc.com [dostęp 2019-11-01] (ang.).
  8. TUF 10 Finale – wyniki + bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  9. The Ultimate Fighter FINALE | Team Liddell vs Team Ortiz | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2022-07-25] (ang.).
  10. UFC 120: Bisping vs Akiyama – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  11. Wojslaw Rysiewski Venom, One FC 15: Rise of Heroes – wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 2 maja 2014 [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  12. Rabittt, ONE FC 19 Reign of Champions – wyniki | FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2019-11-01].
  13. Yoshi, ONE FC 23: Warrior’s Way – wyniki | FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2019-11-01].
  14. KSW 32: James McSweeney szybko poddaje Marcina Różalskiego! [online], MMA PL, 31 października 2015 [dostęp 2019-11-01] (pol.).
  15. KSW 34 "New Order": Karol Bedorf pokonał Jamesa McSweeney'a i obronił tytuł – zobacz zdjęcia [online], Onet Sport, 7 marca 2016 [dostęp 2019-11-01] (pol.).
  16. James McSweeney rywalem Mariusza Pudzianowskiego na KSW 40 w Dublinie! [online], MMA PL, 7 września 2017 [dostęp 2019-11-10] (pol.).
  17. KSW 40: James McSweeney NIE WYSTĄPI na KSW w Dublinie! Dlaczego? Kto go zastąpi? [online], www.eska.pl [dostęp 2019-11-10].
  18. KSW 40: James McSweeney NIE WYSTĄPI na KSW w Dublinie! Dlaczego? Kto go zastąpi? [online], www.eska.pl [dostęp 2019-11-30].
  19. Michał Andryszak kontuzjowany! Nowy, HITOWY rywal Jamesa McSweeney na KSW 45 w Londynie [online], MMA PL, 24 września 2018 [dostęp 2019-11-10] (pol.).
  20. KSW 45: Znany Brazylijczyk nowym rywalem McSweeneya [online], Polsat Sport [dostęp 2019-11-10] (pol.).
  21. Łukasz Kłosiński, KSW 45: Thiago Silva punktuje Jamesa McSweeney'a [online], InTheCage.pl, 6 października 2018 [dostęp 2019-11-01] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj