Gökhan Saki
Gökhan Saki (ur. 18 października 1983 w Schiedam) – turecki kick-bokser oraz zawodnik mieszanych sztuk walki kategorii ciężkiej oraz półciężkiej, posiadający obywatelstwo holenderskie. Były mistrz organizacji Glory w wadze półciężkiej.
| |
| Pseudonim |
The Rebel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
183 cm |
| Masa ciała |
108 kg |
| Styl walki | |
| Debiut |
kick-boxing – 2000 |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
Mike's Gym (2012–obecnie) |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
kick-boxing – 99 |
| Zwycięstwa |
kick-boxing – 82 |
| Przez nokauty |
kick-boxing – 59 |
| Porażki |
kick-boxing – 16 |
| Nieodbyte |
kick-boxing – 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Kariera sportowa
edytujGökhan Saki urodził się i wychował w Holandii w rodzinie tureckich imigrantów. W wieku 10 lat rozpoczął treningi boksu tajskiego pod okiem Jana Patsjerika. Od 2001 roku jest związany z klubem Golden Glory z Bredy. W swojej karierze zdobył kolejno mistrzostwo Holandii, Europy i Świata w muay thai.[1]
Od 2006 roku walczy w organizacji K-1. Zadebiutował w turnieju K-1 World GP w Amsterdamie, w którym doszedł do finału (przegrał z Bjornem Bregym). Od tej walki był niepokonany. W lipcu 2008 roku zwyciężył w turniej K-1 World GP na Hawajach, wygrywając wszystkie trzy walki przed czasem. We wrześniu pokonał w Seulu Raya Sefo i zakwalifikował się do Finału K-1 World GP, którego stawką był tytuł mistrza K-1 WGP. W ćwierćfinale wygrał z Rusłanem Karajewem, ale w walce o finał został znokautowany przez późniejszego mistrza Remy'ego Bonjasky'ego. Porażka ta zakończyła jego passę 16 zwycięstw z rzędu.
W marcu 2009 roku wziął udział w turnieju o wakujące mistrzostwo K-1 w wadze ciężkiej. W półfinale znokautował Tyone'a Sponga, ale w walce o tytuł niespodziewanie przegrał z Keijiro Maedą[2]. Tego roku kontuzja wyeliminowała go z wzięcia udziału w eliminacjach do Finału K-1. Do finałowego turnieju awansował natomiast w 2010 roku, nokautując podczas Final 16 Francuza Freddy'ego Kemayo[3]. Saki, najlżejszy i najniższy zawodnik w 8-osobowej stawce, w ćwierćfinale pokonał po zaciętej walce Daniela Ghiţę. W pojedynku tym doznał złamania prawej ręki, mimo to zdecydował się wyjść do półfinału. Przegrał w nim z Alistairem Overeemem przez nokaut w 1. rundzie po otrzymaniu kopnięcia w złamaną rękę[4].
Od 2012 związany z Glory World Series, gdzie 12 kwietnia 2014 został jej mistrzem w wadze półciężkiej, pokonując wskutek kontuzji nogi Tyrona Sponga.
Osiągnięcia
edytuj- 2014-2015: Mistrz Glory w wadze półciężkiej
- 2014: Glory Light Heavyweight World Championship - 1. miejsce
- 2011: Ultimate Glory World Series − 1. miejsce
- 2008: K-1 World GP na Hawajach – 1. miejsce
- 2008: Mistrz Świata WFCA w wadze superciężkiej
- 2006: K-1 World GP w Amsterdamie – 2. miejsce
- 2003: Mistrz Świata Muay Thai
- 2002: Mistrz Europy Muay Thai
- 2001: Mistrz Holandii Muay Thai
Lista walk w MMA
edytuj| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 1-2 |  Khalil Rountree Jr. (6-2)
|
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 1 | 1:13 | UFC 226: Miocic vs. Cormier | 7.07.2018 | Las Vegas
|
|
| Wygrana | 1-1 |  Henrique da Silva (12-3)
|
KO (cios pięścią) | 1 | 4:45 | UFC Fight Night 117 | 22.09.2017 |  Saitama
|
Debiut w UFC |
| Przegrana | 0-1 |  James Zikic (12-4)
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | N/A | MMA CFC 1 – Cage Carnage | 7.04.2004 | Manchester
|
Debiut w MMA. |
Przypisy
edytuj- ↑ Golden Glory. Fighters.. [dostęp 2008-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 października 2008)]. (ang.).
- ↑ Monty DiPietro: Maeda Takes K-1 Heavyweight Belt; Bonjasky Beats Overeem. [dostęp 2009-03-29]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: F16 - A Changing of the Guard. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: K-1 WGP 2010: A Monster Crowned. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).