Basilornisrodzaj ptaków z rodziny szpakowatych (Sturnidae).

Basilornis[1]
Bonaparte, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciele rodzaju – perukarz długoczuby (B. corythaix) i perukarz krótkoczuby (B. celebensis) na ilustracji autorstwa Josepha Wolfa z 1861 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

szpakowate

Podrodzina

gwarki

Rodzaj

Basilornis

Typ nomenklatoryczny

Pastor corythaix Wagler

Gatunki

zobacz opis w tekście

Występowanie

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Celebesie i Molukach[3].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 25 cm, masa ciała 121–132 g[4].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj

Greckie βασιλευς basileus – król; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak[5].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy

edytuj
  1. Basilornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 420. (łac.).
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-21]. (ang.).
  4. A. Craig, Ch. Feare: Family Sturnidae (Starlings). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 14: Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 711. ISBN 978-84-96553-50-7. (ang.).
  5. Basilornis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Mainatinae Lesson, 1831 – gwarki (wersja: 2020-11-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-21].