Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty
Batalion Szkolny Podchorążych Rezerwy Piechoty – pododdział piechoty Wojska Polskiego szkolący kandydatów na oficerów rezerwy.
Odznaka pamiątkowa SPR Piech. | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Władysław Muzyka |
Ostatni |
ppłk Kazimierz Czarnecki |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Historia batalionu
edytujBatalion został sformowany w 1935, w Zambrowie, na bazie zlikwidowanej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. W 1937 pododdział został rozformowany. W ciągu dwóch lat istnienia batalion wyszkolił 1043 podchorążych rezerwy.
Kadra batalionu
edytujDowódcy batalionu:
- ppłk piech. Władysław Wiktor Muzyka (1935)
- ppłk piech. Kazimierz Czarnecki (1935-1937)
Oficerowie:
- mjr piech. Rudolf Ksander - zastępca dowódcy batalionu
- mjr piech. Józef Kiczka - kwatermistrz
- por. int. Jan Piekarski - płatnik[2]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 1 czerwca 1935, s. 51-52.
Bibliografia
edytuj- Jan Łukasiak, Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty, Wydawnictwo Ajaks, Pruszków 1999, ISBN 83-88773-68-2.