Bazyli (Daniłow, biskup kotłaski)

Bazyli, imię świeckie Nikołaj Timofiejewicz Daniłow (ur. 23 września 1956 w Horodyszczu) – rosyjski biskup prawosławny.

Bazyli
Nikołaj Daniłow
Biskup kotłaski i wielski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

23 września 1956
Horodyszcze

Biskup kotłaski i wielski
Okres sprawowania

od 2012

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kotłaska

Śluby zakonne

22 grudnia 1989

Diakonat

14 sierpnia 1990

Prezbiterat

23 marca 1991

Nominacja biskupia

4 września 2012

Chirotonia biskupia

18 listopada 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 listopada 2012

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Mikołaj (Paczuaszwili), Andrzej (Gwazawa), Daniel (Dorowskich), Jerzy (Daniłow), Szio (Mudżiri), Dymitr (Drazdou), Michał (Donskow), Stefan (Kalaidżiszwili), Eugeniusz (Rieszetnikow), Irynarch (Griezin), Ambroży (Jermakow), Sergiusz (Czaszyn), Pantelejmon (Szatow), Jakub (Tislenko), Augustyn (Anisimow), Barnaba (Baranow), Metody (Zajcew), Serafin (Domnin)

Życiorys

edytuj

W latach 1974–1976 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Następnie do 1978 pracował jako kierowca. W latach 1978–1984 studiował ekonomię na uniwersytecie w Homlu, po czym zgodnie z otrzymanym nakazem pracy wyjechał do Taszkentu, by pracować w swoim zawodzie w miejscowej fabryce „Santiechlit”. W 1987 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie, zaś rok później wstąpił jako posłusznik do Ławry Troicko-Siergijewskiej. Wieczyste śluby mnisze złożył 22 grudnia 1989, przyjmując imię Bazyli na cześć św. Bazylego Wielkiego[1]. W 1990 ukończył naukę w seminarium, zaś w 1995 uzyskał w Moskiewskiej Akademii Duchownej dyplom kandydata nauk teologicznych. 14 sierpnia 1990 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa homelskiego i żłobińskiego Arystarcha. Święceń kapłańskich udzielił mu 23 marca 1991 metropolita rostowski i nowoczerkaski Włodzimierz[1].

W Ławrze Troicko-Siergijewskiej pełnił obowiązki bibliotekarza, ekonoma, dziekana, opiekuna rezydencji patriarszej oraz pracownika wydawnictwa. W 2001 otrzymał godność ihumena. Cztery lata później na własną prośbę został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w eparchii niżnonowogrodzkiej. Był proboszczem cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej, cerkwi Ikony Matki Bożej „Znak” i Świętych Niewiast Niosących Wonności oraz cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Niżnym Nowogrodzie[1].

4 września 2012 został nominowany na biskupa kotłaskiego[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 listopada 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, achalciskiego i kumurdojskiego Mikołaja (Gruziński Kościół Prawosławny), samtawiskiego i gorijskiego Andrzeja (Gruziński Kościół Prawosławny), archangielskiego i chołmogorskiego Daniela, niżnonowogrodzkiego i arzamaskiego Jerzego, senackiego i czchorckuskiego Szio (Gruziński Kościół Prawosławny), arcybiskupów witebskiego i orszańskiego Dymitra, wieriejskiego Eugeniusza, genewskiego i zachodnioeuropejskiego Michała (Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji), cagerskiego i lenteskiego Stefana (Gruziński Kościół Prawosławny), biskupów krasnogorskiego Irynarcha, gatczyńskiego Ambrożego, sołniecznogorskiego Sergiusza, smoleńskiego i wiaziemskiego Pantelejmona, narjan-marskiego i miezieńskiego Jakuba, gorodieckiego i wietłuskiego Augustyna, wyksewskiego i pawłowskiego Barnaby, almietjewskiego i bugulemskiego Metodego oraz kuźnieckiego i nikolskiego Serafina[2].

Przypisy

edytuj