Begonia stale kwitnąca
Begonia stale kwitnąca, ukośnica stale kwitnąca, begonia trwała, ukośnica trwała (Begonia ×semperflorens-cultorum hort.) – grupa kultywarów – mieszańców otrzymana przez ogrodników w wyniku krzyżowania B. cucullata var. cucullata (syn. B. semperflorens) z innymi, dzisiaj już niemożliwymi do ustalenia gatunkami begonii. Kultywary te są uprawiane w licznych krajach świata jako rośliny ozdobne. Podawana często przez ogrodników ich nazwa łacińska B. semperflorens jest obecnie uznawana za błędną.
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
begonia stale kwitnąca |
| Nazwa systematyczna | |
| Begonia ×semperflorens-cultorum hort. | |
_12.JPG)
Morfologia edytuj
- Pokrój
- Ma pokrój miniaturowego krzewu. Wysokość do 50 cm, mięsiste łodygi, niekiedy czerwono nabiegłe.
- Liście
- Również mięsiste, niesymetryczne, ząbkowane, w kształcie jajowatym lub owalnym. Są połyskujące i mają kolor żywozielony, a u niektórych kultywarów czerwono-brązowy.
- Kwiaty
- Okazałe, wyrastające pojedynczo lub po kilka sztuk na szczycie łodygi, barwy od białej poprzez róż do czerwonej. Kwitnie nieustannie od lata do późnej jesieni (w krajach o cieplejszym klimacie kwitnie przez większą część roku) i stąd pochodzi jej nazwa. Wytwarza bardzo liczne kwiaty, zarówno pojedyncze, jak i pełne. Jest rośliną rozdzielnopłciową, kwiaty składają się z listków okwiatu niezróżnicowanego na kielich i koronę. Kwiaty męskie zbudowane są z 4 listków okwiatu i zakwitają wcześniej, kwiaty żeńskie zbudowane są z 5 listków okwiatu.
- Owoce
- Torebki z brązowymi, bardzo drobnymi nasionami.
Zastosowanie edytuj
Przez ogrodników zaliczana jest do grupy begonii o ozdobnych kwiatach. Jest dość popularną rośliną ozdobną, szczególnie często używana jest w miastach na obwódki kwiatowe i do obsadzania rabat i pojemników kwiatowych. Bywa też uprawiana w pojemnikach na balkonach, w altanach, na zewnętrznych parapetach okiennych. Jest rośliną jednoroczną. Może być też uprawiana jako roślina pokojowa.
Uprawa edytuj
- Wymagania. Najlepiej rośnie na żyznej, próchnicznej glebie o lekko kwaśnym odczynie. Może rosnąć na stanowisku słonecznym, lub półcienistym. Wymaga stale wilgotnej gleby i źle znosi suszę, w lecie konieczne jest regularne podlewanie.
- Rozmnażanie. Głównie przez nasiona. Wysiewa się je w styczniu-lutym do skrzynek w szklarni, przy temperaturze 20-22 °C. Siewki pikuje się po 3 tygodniach od wysiewu, gdy mają 2 listki, potem jeszcze dwukrotnie; po miesiącu i w drugiej połowie kwietnia. Na stałe miejsce wysadza się sadzonki w drugiej połowie maja. Można też rozmnażać z sadzonek pędowych, ale otrzymane z nich na wiosnę rośliny potrzebują czasu na rozrośnięcie się i zakwitną dopiero jesienią.
Niektóre kultywary edytuj
- `Gin` – liście ciemnozielone, kwiaty różowe
- `Coctail` – brązowe liście i pojedyncze kwiaty
- `Orange Sherbet` – liście zielone, kwiaty pomarańczowe
- `Whiskey` – liście bladobrązowe, kwiaty białe
- `Wodka` – liście ciemnozielone, kwiaty wybitnie czerwone
Przypisy edytuj
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-02] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.