Bernardo Tasso (ur. 11 listopada 1493 w Bergamo, zm. 5 września 1569 w Ostiglii) − dworzanin i poeta, uznany za jednego z największych w literaturze włoskiej późnego renesansu[1]; jego dojrzała twórczość jest zaś wyrazem kryzysu tej epoki[2].

Bernardo Tasso
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1493
Bergamo

Data i miejsce śmierci

5 września 1569
Ostiglia

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

poezja

Epoka

renesans

Twórczość

edytuj

Bernardo Tasso zasłynął początkowo jako liryk horacjański, pisarz sielanek i wierszy miłosnych, również autor obszernego romansu rycerskiego L'Amadigi, liczącego sto pieśni. Po śmierci żony w 1556, nawiązawszy kontakt z wybitnymi postaciami kontrreformacji, zwrócił się w stronę poezji religijnej wiernej ideałom soboru trydenckiego. Porównywano go wówczas do Michała Anioła czy Vittorii Colonny. Przyćmiony sławą swojego syna, Torquato'a, popadł on jednak dość szybko w zapomnienie.

W Polsce znana jest jego twórczość psalmiczna wiernie tłumaczona przez Sebastiana Grabowieckiego.

Polskie przekłady

edytuj

Wiersze religijne Tassa znane są polskiemu czytelnikowi dzięki dwudziestu wiernym przekładom Sebastiana Grabowieckiego włączonym do jego Setnika rymów duchownych.

Tłumaczenia S. Grabowieckiego Oryginały B. Tassa
XXIV
Władco najwyższy, czemu
Salmo I
Perche sommo Motore
XXVII
A długoż, Panie, ta moja błędliwa
Salmo II
Sin a quando Signor, questa suiata anima
XXXI
Twego ratunku, Boże
Salmo VII
Il yuo aiuto, o Signore
XLIV
Wiem, o przednie władnący
Salmo III
Io so somo Motore
LI
Twej łaski promień, Panie wysokości
Salmo IV
De la tua gratia il raggio, alto Signore

Przypisy

edytuj
  1. Bernardo Tasso, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-03] (ang.).
  2. Poezja wczesnego baroku. W: Czesław Hernas: Literatura baroku. Warszawa: PWN, 1999, s. 31266. ISBN 83-01-12895-X.