Biblia Vulgata lovaniensis

Biblia Vulgata lovaniensis (Wulgata lowańska) (Biblia. Ad vetustissima exemplaria nunc recens castigata[1]) – wydanie Wulgaty przygotowane przez Jana Henteniusa(inne języki) (1499–1566) i wydane w 1547 roku w Louvain. Wydanie było wielokrotnie wznawiane, w 1574 roku ukazało się wydanie poprawione.

Biblia Vulgata lovaniensis (1547)

Historia przekładu edytuj

8 kwietnia 1546 roku na soborze trydenckim podjęto decyzję o potrzebie przygotowania autoryzowanej Wulgaty[2]. Przez następne czterdzieści lat nie podjęto żadnej bezpośredniej akcji, a wielu uczonych w dalszym ciągu wydawało swoje własne wydania. Wśród tych wydań szczególnym uznaniem cieszyło się wydanie przygotowane przez Henteniusa, które służyło niemalże jako standardowy tekst Kościoła katolickiego[3].

Pierwsze wydanie Henteniusa nosiło tytuł „Biblia ad vetustissima exemplaria nunc recens castigata” i zostało wydane u drukarza Barthélemego Graviusa(inne języki) w listopadzie 1547 roku[4]. Hentenius wykorzystał 30 rękopisów Wulgaty[5]. Wydanie Henteniusa przypomina wydania Stefanusa z roku 1532 i 1540[6].

Po śmierci Henteniusa w 1566 roku Luc de Bruges kontynuował jego krytyczną pracę i przygotował w 1574 roku własne wydanie[7].

Znaczenie edytuj

W oparciu o wydanie lowańskie z 1583 roku przygotowana została Wulgata sykstyńska i klementyńska[6].

W oparciu o Wulgatę lowańską Nicolaas van Winghe(inne języki) dokonał przekładu Biblii na język holenderski(inne języki) (1548)[8]. Celem tego wydania było przeciwstawienie się wpływowi pierwszego holenderskiego przekładu Biblii dokonanemu przez Jacoba van Liesvelta w duchu Reformacji (1526)[9]. Następnie Nicolas de Leuze przełożył Biblię na język francuski (1550)[8]. Przekład ten miał na celu osłabienie wpływu pierwszego francuskiego przekładu Biblii w duchu Reformacji opublikowanego w roku 1530 przez Jacques'a Lefèvre’a d’Étaplesa[10]. Przekład katolicki został wydany w Louvain i nazwany Biblią lowańską[11].

Na wydaniu Wulgaty lowańskiej z roku 1574 oparł się Jakub Wujek podczas prac nad własnym przekładem (Biblia Wujka)[12].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj