Leuven

miasto w Belgii, stolica prowincji Brabancja Flamandzka

Leuven (niderl. Leuven, wym. [ˈløːvə(n)]; fr. Louvain, wym. [luvɛ̃]; niem. Löwen; d. pol. Lowanium) – miasto w Belgii nad rzeką Dijle, stolica prowincji Brabancja Flamandzka.

Leuven
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Belgia

Prowincja

Brabancja Flamandzka

Burmistrz

Mohamed Ridouani

Powierzchnia

56,63 km²

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


103 009[1]
1735 os./km²

Nr kierunkowy

016

Kod pocztowy

3000

Położenie na mapie Brabancji Flamandzkiej
Mapa konturowa Brabancji Flamandzkiej, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Leuven”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Leuven”
Ziemia50°52′N 4°42′E/50,866667 4,700000
Strona internetowa
Gotycki ratusz w Leuven
Widok miasta z lat 1890–1900
Rynek w Leuven (1914)
Uniwersytecka biblioteka

Historia edytuj

Pierwsza wzmianka o Lowanium pochodzi z 891 roku (jako Loven), kiedy to armia wikingów została tu pokonana przez Germanów. Usytuowane nad rzeką Dijle, w pobliżu siedziby książąt Brabancji, było od XI do XIV wieku najważniejszym ośrodkiem handlowym księstwa.

W 1425 w mieście został założony największy i najstarszy uniwersytet w krajach Beneluksu, słynny Katolicki Uniwersytet Lowański (zreorganizowany w 1835). Studiowało na nim wielu Polaków. W 1970 został on podzielony na niderlandzkojęzyczny (Katholieke Universiteit Leuven), który pozostał w mieście, i francuskojęzyczny (Université Catholique de Louvain), który przeniósł się do nowo wybudowanego kampusu w Louvain-la-Neuve.

W XIV wieku w Leuven założono browar[2]. Kontynuator tej tradycji, browar Stella Artois, którego tereny zajmują dużą część północno-wschodniego Leuven, jest jednym z podstawowych składników międzynarodowej korporacji Anheuser-Busch InBev – największego koncernu piwowarskiego na świecie, którego światowa centrala znajduje się w mieście i który jest największym przedsiębiorstwem belgijskim.

Wiek XX przyniósł miastu duże zniszczenia w wyniku dwóch wojen światowych. Biblioteka uniwersytecka, celowo spalona przez Niemców w nocy z 25 na 26 sierpnia 1914 na początku pierwszej wojny światowej bezpowrotnie utraciła ponad 1000 rękopisów, 800 starodruków i około 300 tys. książek. Została odbudowana w nowym miejscu dzięki amerykańskiej pomocy finansowej i niemieckim reparacjom wojennym. Nowy gmach został całkowicie zniszczony podczas drugiej wojny światowej, tym razem od bomby alianckiej. Po wojnie została ponownie odbudowana i dziś stanowi symbol okrucieństwa wojny i solidarności aliantów.

Zabytki i atrakcje turystyczne edytuj

Ośrodek turystyczny – muzea, liczne późnogotyckie kościoły:

  • kościół św. Piotra (Sint-Pieterskerk) na Grote Markt naprzeciw ratusza, zbudowany w latach 1425–1500, ukończony przez Jana Keldermansa i Matheusa de Layens. Podczas II wojny światowej kościół został zniszczony; podczas restauracji natrafiono na romańską kryptę z XI wieku. W kościele znajduje się kilka malowideł z XVII i XVIII wieku (wśród nich znane malowidło Dirka Boutsa Ostatnia Wieczerza i grób diuka Brabancji, Henryka I. 50-metrowa wieża miała mieć 169 metrów i mieścić carillon, ale nigdy nie została ukończona. Wieża znajduje się na liście beffroi sporządzonej przez UNESCO w 1999.
  • kościół św. Quentin
  • kościół św. Jakuba
  • kaplica św. Antoniego z XVII wieku, w której znajduje się grób ojca Damiana, księdza z Molokaʻi, beatyfikowanego przez papieża Jana Pawła II. Szczątki księdza zostały zwrócone Belgii w 1936, gdyż zostały one najpierw pochowane na hawajskiej wyspie Maui, gdzie przebywał on przed śmiercią.
  • ratusz z XV wieku, zbudowany przez Sulpitiusa van Vorsta i Jana II Keldermansa, a po ich śmierci przez Matheusa de Layensa w latach 1439–1463 w brabanckim stylu późnogotyckim.
  • sukiennice z pierwszej połowy XIV wieku.
  • barokowy kościół św. Michała
  • liczne zabytkowe gmachy uniwersyteckie
  • biblioteka uniwersytecka, zbudowana przez amerykańskiego architekta Whitneya Warrena. W wieży znajduje się jeden z największych na świecie carillonów.
  • w mieście znajdował się książęcy zamek wybudowany w XII wieku, który został zniszczony w wieku XVII. Dziś w miejscu, w którym stał zamek, znajduje się neogotyckie opactwo.
  • Wielki Beginaż (Groot Begijnhof) jest jednym z ostatnich tego typu budynków na świecie. Znajduje się on na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
  • kościół św. Gertrudy i Mały Beginaż (Kleine Begijnhof)
  • nieliczne fragmenty dawnych średniowiecznych murów obronnych
  • Ogród Botaniczny założony na terenie po dawnym klasztorze kapucynów
  • zespół klasztorny Abdij Keizersberg wybudowany w XIX wieku
  • Fonske” – posąg znajdujący się prawie w centrum miasta. Jego pełna nazwa to Fons Sapientiae, co po łacinie znaczy „źródło mądrości”. Posąg przedstawia studenta, który czytając książkę, pozwala wiedzy wypełnić jego umysł, tak jak płyn wypełnia szklankę. Fonske, podobnie jak znajdujący się w Brukseli Manneken pis, jest od czasu do czasu ubierany w różne stroje, zależnie od okazji.
  • na obrzeżach miasta w Heverlee znajduje się zamek Arenberg, obecnie wraz z przyległym terenem należący do uniwersytetu
  • oraz zabytkowe opactwo Abdij van Park

Gospodarka edytuj

Miasto jest ośrodkiem przemysłu maszynowego, włókienniczego, spożywczego. Znajduje się w nim stacja kolejowa Leuven.

Węzeł Wiedzy i Innowacji EIT w Leuven edytuj

Leuven jest jednym z centrów Węzła Wiedzy i Innowacji (Sustainable Energy) Europejskiego Instytutu Technologicznego[3]. W projekcie uczestniczą też uczelnie i przedsiębiorstwa z Hiszpanii, Holandii, Niemiec, Polski (polskim koordynatorem projektu jest krakowska AGH oraz gliwicka Politechnika Śląska) i Szwecji. Udział w projekcie pozwala na tworzenie zupełnie nowych technologii i ich transfer do biznesu na ogromną skalę. Na badania wykorzystywane w biznesie przypadnie 120 mln euro rocznie.

Miasta partnerskie edytuj

Przypisy edytuj

  1. Bevolking per gemeente op 1 januari 2023, [w:] statbel.fgov.be [online] [dostęp 2023-07-29].
  2. Heritage, stellaartois.com [dostęp 2018-07-03] (ang.).
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2010-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)].

Linki zewnętrzne edytuj