Biedaszkowski Groń
Biedaszkowski Groń (630 m)[2] – szczyt w Paśmie Pewelskim, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[4].
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Wysokość |
630 m n.p.m. |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
![]() |
Nazwa Biedaszkowski Groń jest pochodzenia ludowego, podał ją np. Andrzej Komoniecki w książce „Chronografia albo Dziejopis Żywiecki” przy opisie granic dóbr żywieckich. Na niektórych mapach brak tej nazwy, podano tylko wysokość 640 m[5], mapa Compassu podaje nazwę bez wysokości[6], według poziomicowej mapy Geoportalu jest to około 635 m[2], mapa lotnicza Geoportalu podaje 630 m[1].
Południowo-zachodnie stoki Biedaszkowskiego Gronia opadają do Koszarawy, południowo-wschodnie do potoku Mutnik, północno-zachodnie do Pewlicy. Jest niemal w większości porośnięty lasem, najwyżej pola i zabudowania podchodzą na stoku południowo-wschodnim. Na Biedaszkowskim Groniu graniczy z sobą kilka miejscowości: Pewel Mała, Rychwałdek, Pewel Ślemieńska i Mutne[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-19] .
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-18] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 326–327, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ J. Balon , M.Jodłowski, Regionalizacja fizycznogeograficzna Karpat Zachodnich – studium metodologiczne, [w:] W. Ziaja. M. Jodłowski (red.), Struktura środowiska przyrodniczego a fizjonomia krajobrazu, Kraków 2014, s. 85–106 .
- ↑ Aleksy Siemionow , Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 392 .
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5 .