Bitwa o Prudnik (1760)

Bitwa o Prudnik – starcie zbrojne, które miało miejsce 25 marca 1760 w trakcie trzeciej wojny śląskiej (części wojny siedmioletniej).

Bitwa o Prudnik
wojna siedmioletnia
Czas

25 marca 1760

Miejsce

Prudnik

Terytorium

Śląsk

Wynik

zwycięstwo pruskie

Strony konfliktu
Prusy Austria
Francja
Dowódcy
Heinrich von Manteuffel Gideon Ernst von Laudon
generał Jacquemin
Straty
35 poległych
65 rannych
300 poległych
500 rannych
25 jeńców
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°19′11″N 17°34′45″E/50,319722 17,579167

Przebieg

edytuj

Austriacki generał Gideon Ernst von Laudon i francuski generał Jacquemin wyruszyli w stronę Prudnika z kirasjerami, dragonami, 1000 huzarami, 2000 Chorwatami i 14 kompaniami grenadierów w celu zaatakowania z zaskoczenia wojsk pruskich stacjonujących w mieście.

Austriacy w nocy zaatakowali Prusaków, którzy opuszczali miasto. Oddziały pod dowództwem Jacquemina zostały ustawione obok Niemysłowic, przy drodze do Ścinawy Małej. Laudon ze swoim wojskiem zaatakował z prawej flanki. Dwa razy dźwiękiem trąbki nawoływał wrogów do poddania się, gdy tego nie zrobili, rozkazał swojej kawalerii przystąpienie do ataku. Austriaccy kapitanowie Blumenthal i Zittzwitz ustawili swoich żołnierzy na pozycjach, z których prowadzili nieprzerwany ogień[1].

Kawaleria Laudona sześć razy galopem podchodziła pod mury miasta, straciła wielu jeźdźców, w tym kilku oficerów, a następnie się wycofała. Austriacy nacierali na wrogów ze wszystkich stron. Prusacy wycofali się z Prudnika do Ścinawy Nyskiej przez Niemysłowice, Rudziczkę i Piorunkowice. Po drodze odbyło się kilka mniejszych walk między nimi i Austriakami[2].

Straty

edytuj

Podczas bitwy poległo 300 Austriaków, 500 zostało rannych, a 25 wzięto do niewoli (w tym kilku oficerów). Prusaków zginęło 35 (w tym 4 oficerów), a 65 zostało rannych[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b The London Magazine, Or, Gentleman’s Monthly Intelligencer, R. Baldwin, 1760 [dostęp 2020-02-25] (ang.).
  2. John Entick, The general history of the late war: containing it’s rise, progress, and event, in Europe, Asia, Africa, and America, E. and C. Dilly, 1763 [dostęp 2020-02-25] (ang.).