Bitwa pod Jarnac – starcie zbrojne, które miało miejsce 13 marca 1569 roku. Była to jedna z bitew wojny religijnej między katolickimi siłami królewskimi a hugenotami, których finansował gdańszczanin Reinhold von Krockow[1] (został w bitwie ranny) a dowodził Ludwik I Burbon-Condé, zabity już po poddaniu się (jego ciało było obwożone po Jarnac na grzbiecie osła, czemu wtórowały okrzyki zachwytu katolików).
|
|
 Bitwa pod Jarnac
|
Czas
|
13 marca 1569
|
Miejsce
|
w pobliżu Bassac
|
Wynik
|
zwycięstwo katolików
|
Strony konfliktu
|
|
Dowódcy
|
|
Siły
|
|
Straty
|
|
brak współrzędnych
|
---|
Spotkanie wrogich sił nastąpiło pod miejscowością Jarnac między prawym brzegiem rzeki Charente i drogą łączącą Angoulême i Cognac. Marszałek Gaspard de Tavannes, dowódca kawalerii, przekroczył, na czele zaledwie 300 konnych, Charente po moście w Châteauneuf-sur-Charente i – uderzając niespodziewanie od południa – pokonał siły hugenockie. Hugenoci próbowali bronić się jeszcze pod Triac, gdzie zostali ostatecznie pokonani, a ich przywódcy schwytani i straceni. Jednak znaczna część armii hugenotów, pod wodzą Gasparda de Coligny, zdołała ujść.
Należy odnotować, że uczestnikiem starcia po stronie hugenotów był ochotnik z Anglii, nastoletni Walter Raleigh, zaś po stronie katolików Wolfgang Wittelsbach – książę Palatynatu–Zweibrücken.